Skeletons in her closet

Chapter 18: Its time to choose

18.

Its time to choose

Maddy

Sa pagtunog pa lamang ng school bell ay dali-dali ko nang kinuha ang mga gamit ko't lumabas ng classroom. Nakakainis, pumasok ako sa klase sa pag-aakalang papasok rin si Candy pero wala rin ang bruha. Ugh! Sino ba dito ang pwede kong mapagtanungan tungkol sa kalagayan ni Sage? Hindi ko na nga alam ang lagay ni Sage, hindi ko pa rin nahahanap ang bangkay ni Toshino. Bwisit.

Sa pagdating ko sa locker area ay nagtaka ako nang mapansin ko ang isang lalakeng estudyante na nakasandal sa mismong locker ko. Hindi ko alam pero parang pamilyar ang mukha niya, nakita ko na siya noon. Mukha siyang isang nerd dahil sa glasses na suot niya at sa makapal na librong yakap niya.

"Montoya?!" Kunot-noo kong bulalas nang mapagtanto kong si Skylark pala ito at hindi na siya nakasuot ng police uniform niya, sa halip ay nakasuot na siya ng puting polo gaya ng mga estudyante dito.

"Oo na, mukha akong suman." Nakangiwi niyang sambit habang kinakamot ang leeg niya. Halatang hindi siya sanay sa suot.

"Dude, if you're trying to disguise yourself as a student, you're trying way too hard." Gusto kong matawa pero mas nangunguna ang pagngiwi ko dahil sa pinaggagawa niya sa sarili niya.

Naiinis niyang tinanggal ang malaking glasses niya at sinamaan ako ng tingin, "Strategy to para mabantayan ko ang locker mo at makita ko kung sino ang nagbibigay sa'yo ng polaroids. Kailangan ko nang mahanap kung sino ang gumagawa nito bago pa tuluyang maging malamig na bangkay sina Aiden at Kalvin Galvez" Giit niya.

"Okay." Sabi ko na lamang at bahagya siyang tinulak palayo sa locker ko at binuksan ito. Gaya ng inaasahan, wala akong nahanap na kahit na anong polaroid sa locker ko kaya naman agad ko itong isinara. Bwisit.

"Wala kaming nahanap na naagnas na bangkay sa Abandonadong Skating Rink. Ang nakita lang doon ay ang bangkay nung Giovanni Beltran at duguang si Sage Benedicto—"

"I didn't kill Beltran, kung yan ang pinupunto mo. And I didn't stab Sage either." Sabi ko na lamang bago pa niya ako pagbintangan.

"Alam ko." Giit ni Montoya, "Ayon sa autopsy, kamamatay lang nung Beltran nang matagpuan mo ang bangkay niya sa lugar na 'yon... At yung Sage Benedicto, kung hindi ka dumating dun, siguradong namatay na siya." Aniya pa.

"When I saw him about to die, I almost died too." Mahina kong sambit.

"Ha?" Tanong ni Montoya kaya bigla akong kinabahan.

"Ha?" Pagmamaang-maangan ko. Bwisit 'tong bibig ko.

"Now that you know my secret... are you going to arrest me?" Hindi ko maiwasang kabahan. Isang malaking kamalian ang pag-amin ko sa kanya, mamamatay ako pag-nalaman ng lahat ang tungkol sakin.

"Hindi ko ipagsasabi ang sikreto mo dahil alam kong darating ang panahong mapagdedesisyunan mong gawin ang tama. Nasa mga kamay mo ang kapalaran mo." Makahulugan niyang sambit kaya naman hindi ko maiwasang maguluhan.