Ghana is beautifuly hard.

Chapter 10 - 'Wise words for a young man.'

----- Danée's P.O.V. -----

Ik sloot de witte deuren van het kille en koude ziekenhuis achter me. Ik slofte achter de groep aan, op m'n blauwe afgetrapte slofjes. Ik keek wat denkend voor me uit. Ik dacht aan Sam, en aan het moment dat iemand me eindelijk troostte. Het kleine jongetje moest daar toch weg. Ik trapte tegen een kiezeltje aan en liep door op de rode, kurkdroge grond. "Stop thinking. You've had enough for today." Ik schrok wakker uit m'n gedachten door de zware, zachte stem. "I know I should stop it." Antwoordde ik op zijn vraag, wat eigenlijk geen vraag was maar een bevel. "Harry, thanks for what you did this morning.. Most men will run away when they see a woman crying." Bracht ik met moeite uit. Ik moest hem toch gewoon kunnen bedanken. Ik vouwde mijn handen in elkaar en liep door over de rode grond. Alweer verzonken in mijn eigen gedachten. "It was no big deal. You've been strong for such a long time. Sometimes you need to cry and be comfort by someone." Ik knikte instemmend en keek naar Harry. "Wise words for such a young man." Bracht ik uit en glimlachte. Ik hoorde Niall lachen, wat betekende dat hij dus het hele gesprek had gehoord. "I bet she kisses me first." Grapte Niall naar Harry. Waarop Harry snel met rode blosjes op zijn wangen weg keek.

We werden alweer hartelijk ontvangen door alle kinderen. Ze kwamen mij en de jongens kusjes en knuffels brengen. Ik liep naar Noah en kon van haar gezicht aflezen dat ze gewoon wou weten hoe het met haar broertje ging. Ik slikte en glimlachte eventjes. Ik voelde een warme grote hand op m'n schouder en ik bedacht me geen moment en knuffelde kleine bruine Noah. "It's going to be alright." "Are you sure?" Vroeg het bezorgde stemmetje zielig aan mij. "We are sure." Voegde Zayn hier aan toe. "Time to go bed." Zei ik zachtjes en ik keek Barbara aan en ze knikte terug. Zij zou de kinderen wel in bed stoppen en dan kon ik even rustig ademhalen.

----- Harry's P.O.V. -----

"Niall, shut up! I don't love her!" Bromde ik naar Niall en hij begon hard te lachen. "Yeah you do." "No I don't!" Schreeuwde ik weer uit en gooide het kussen naar Niall's hoofd. "I'm going to walk a bit." Zei ik chagrijnig en liep naar buiten en sloot de houten deur. S'avonds was het een heerlijk temperatuurtje maar ik bracht wel een deken mee. Ik liep naar het hutje van Danée en klopte aan. Geen antwoord. Ik klopte nog een keer. "She isn't there, she's a the river." Ik herkende deze stem, Barbara.

"Hey, can I join you?" Vroeg ik voorzichtig toen ik op de boomstronk een blond meisje zag zitten. Haar haren werden belicht door de maan en het water zag er geweldig uit. Ik liep nog wat dichter naar haar toe en ze draaide zich om naar mij.