Sevgili Öğretmenim

Mert Turizm

Radyodan Birsen Tezer-Hosgeldin açtım ve eşlik ettim. Onun yaninda kendimi daha da rahat hissetmeye basladim. Komiklikler yapip güldürdüm bile.

Annem arayinca muzigin sesini kistim.
"Efendim annecigim"

"Ne yapiyorsun kizim"

"Arkadaslarlayim anne sen ne yapıyorsun" bunu sessiz soylemeye calistim cunku onun yaninda yalan soylemekten cekindim. O benim iyi yanimdi cunku. Hic yalan soylemedigim, plan yapmadığım, guzel oldugum.

Telefonu kapatinca,
"O arkadaslar ben oluyorum galiba" dedi sitemkar bir sekilde.

"Ahahah biraz"

Yaklasik bir saatlik yolculugun sonunda sehrin oldukca disina çıkmıştık.

Sonra acikhava sineması olan bir yerde durduk.

"Aa cok severim" dedim.

"Sevecegini söylemiştim"

Indik ve arkalarda bir yere ortumuzu serip oturduk.

Doğru duzgun konusmadi bir sure benimle. Sarilmadi elimi tutmadi. Belki de ben simariklik ediyorum diye düşündüm. Her saniye beni bebekler gibi sevmek zorunda degildi. Yine de "bir sey mi oldu?" demeden duramadim.

"Pek sayilmaz"

"Bu ne demek oluyor şimdi"

"Zeynep bilmiyorum. Buradaki insanlarla paylasamiyor olabilirsin beni ama ailenle ya da ordaki arkadaslarinla paylasmani istiyorum."

"Sen beni arkadaşlarına anlatabilir miydin? Onlarin hos karsilayacagini dusunur musun?"

"Burda benden degil senden bahsediyoruz"

"Ikimiz de ayni yerde degil miydik?"

"Tamam henuz paylasmadim ama isterim seni onlarla tanistirmak. Hem annenle her seyini paylastigini soylemistin."

"Haklısın anneme her şeyimi anlatırım ama bunu nasıl karsilayacagini bilmiyorum, çekiniyorum. Ama elimde olsa su anda herkese anlatmak isterdim."

Sarıldı, "Of biliyorum, sacmaladim. Haklısın çok haklısın. Ustune gelmek istemedim."

"Hayır anlıyorum seni."

"Bizimkisi de farkli bir iliski olacak. Neyse buraya eglenmeye geldik. Sanki normal bir ciftmisiz gibi davranalim ne dersin?"

"Cok eglenceli olur" dedim gulerek.

"Ben atistirmalik bir seyler alayim bekle beni"

Kalktığı sirada telefonuma bir goz atayım dedim. Tanimadigim bir numaradan mesaj gelmişti.

"Zeynep?" Diye.

"Afedersiniz taniyamadim."

"Yağız ben. Seni merak ettim."

"Yağız merak edeceğin bir sey yok."

"Hayır lütfen dinle beni anlatmam gereken şeyler var."

Tam bu mesaji okurken arkamdan telefonuma baktığını fark ettim.

"Kimle konusuyorsun?" Dedi gozunu telefondan ayirmadan.

"Hic kimse, onemli degil." Diyerek tus kilidini kapattım.

"Zeynep açar mısın"

"Gerçekten onemli degil."

"Zeynep" sesi çok sinirli çıkmıştı.

Açtım ve telefonu ona verdim.

Mesajlari okudu ve birden çenesi gerilmeye başladı. Arama tusuna basınca,
"Mert yapma" diye kapattim
"Mert biraz sakinleş onemli bir şey yok. Benim onunla konuşacak bir şeyim yok."

"Zeynep o gun yeterince ağzının payını verememisim galiba. Bırak konuşayım." Telefonu elimden almaya çalışarak.

"Telefondakinin sen olduğunu anlarsa neler olacağını biliyorsun değil mi? Senin isin benim egitimim tehlikeye girer. O gun sen ona vurduktan sonra zaten Ekin bile şüpheyle baktı."

"Seni korumak istiyorum."

"Bana yaklasmayacak bile soz veriyorum sana. Ihtiyacım olduğunda sana söyleyeceğim zaten. Bak kapatıyorum telefonu daha fazla mesaj yok."

Elini tuttum, yuzu biraz daha yumusamis gibiydi.

"Iyisin degil mi?" Dedim.

Sarılıp "iyiyim bitanem" dedi.

Filmin başını kaçırmıştık ama devamını sarmas dolas izledik.

Film bitince iyice mayismistik. Insanlar kalkip arabalarina binerken biz sarilmaya devam ettik.

"Cok guzel bir gündü, tesekkur ederim." Dedim.

"Memnun kalmana sevindim. Ben tesekkur ederim."

"Kalmaz olur muyum, bundan sonra hep Mert turizmi tercih edeceğim"

"Hıı oyle mi" dedi gülümseyerek. Dudagima minik bir opucuk kondurdu.

"Hadi bakalim prenses saat 11'e geliyor eve gitme vakti geldi."

Arabaya bindik ve 12'de yurdun ilerisinde, beni hep bıraktığı yerdeydik.

"Iyi ki varsın" dedim ve sımsıkı sarıldım.

"Iyi ki varsin prenses" dedi.

Tam kapiyi acacakken elimi tuttu,
"Bir seyi unutmadiniz mi? Turizm sirketimiz bedavaya calismiyor." Dedi.

"Yaa oyle mi kusura bakmayın nakit yok hic yanimda"

"Ahahaha hemen beni op yoksa kapıları kilitlerim" diye tehdit etti.

Dudagindan kucucuk optum.

"Bu yeterli mi beyefendi?"

"Eh, simdilik bu kadarıyla yetinecegiz sanirim"

Odaya gittiğimde Ekin yoktu. Hic arayip soracak gucum de yoktu. Cok yorulmustum ama tatli bir yorgunluktu. Ustumu cikarmadan orada uyuya kaldım.
Arkadaslar yazdığım ilk hikaye oldugu icin beğendiğiniz veya begenmediginiz yonleri belirtin lutfen. Ona gore kendimi gelistirmek istiyorum. Yorumlarinizi bekliyorum.