Lu ေလးတစ္ေယာက္ မေမ်ာ္လင့္ဘဲ ၾကားလိုက္ရတဲ့စကားေတြေၾကာင့္ ဘာမွမေျပာႏိုင္ေတာ့ပဲ
hun ရဲ႕ရင္ခြင္ထဲကိုအလိုက္သင့္ေလးပါလာခဲ့ပါတယ္..hun ရဲ႕ရင္ခြင္ထဲမွာ
သူမရဲ႕ တစ္ကိုယ္လံုး နစ္သထက္နစ္ျမႇပ္ေနသလို
hun ရဲ႕လက္တစ္စံုမွာ lu ရဲ႕ေက်ာျပင္ေလးကိုပိုမိုတင္းက်ပ္စြာ တိုး၍ ဖတ္လ်က္..
...တကယ္ကိုပဲ lu တစ္ေယာက္မွာ ခ်စ္ရတဲ့သူရဲ႕ရင္ခြင္ဟာ ပန္းေမြ႔ယာေပၚမွာေခါင္းတင္
ၿပီးမွီေနရသလို ေႏြးေထြးတဲ့အထိအေတြ႔ေတြ
ေၾကာင့္ေလာကႀကီးတစ္ခြင္ကိုေခတၱခနေမ့
သြားေစခဲ့ပါတယ္
Lu pov:::hun ငါလည္းနင့္ကိုခ်စ္တယ္
ငါကေတာ့နင့္လိုထုတ္ေျပာလို႔မျဖစ္ႏိုင္ဘူးေလ
မတူညီႏိုင္တဲ့ဘဝမို႔ငါ့ဘက္က ေနာက္ဆုတ္ပါတယ္hun ရယ္ ဒါေပမယ့္ ငါ့ရဲ႕ႏွလံုးသားကေတာ့ ထပ္ခါထပ္ခါအနာခံၿပီးနင္မၾကားေပမယ့္
နင့္ကိုခ်စ္တယ္ဆိုတာကိုေန႔တုိင္းေျပာေနပါတယ္
နင္ၾကားႏိုင္ရင္သိပ္ေကာင္းမွာပဲhun ရယ္
Lu တစ္ေယာက္မ်က္ရည္မ်ားဝဲလာလ်က္
hun:::lu ငါ့ကိုေျဖပါအံုး..ငါနင့္ခ်စ္တယ္လို႔ေျပာေနတာ...နင္ေရာငါနဲ႔ထပ္တူက်ရဲ႕လားဟင္
Luတစ္ေယာက္hunရင္ခြင္ထဲမွ ႐ုန္းထြက္၍
Lu:::ငါစဥ္းစားအံုးမယ္ hun ရယ္ ..နင္က႐ုတ္တရက္ႀကီးဆိုေတာ့ ငါဘာျပန္ေျပာရမလည္းမသိဘူး...ငါ့ကို စဥ္းစားဖို႔တစ္ပတ္ေလာက္အခ်ိန္ေပးပါ..တစ္ပတ္ျပည့္ရင္ဒီေနရာမွာနင့္ကိုငါ
အေျဖျပန္ေပးမယ္ေလ...ေနာ္.ေနာ္..ေနာ္
ေနာက္ေန႔မနက္မွာေတာ့
Lu တစ္ေယာက္ေက်ာင္းသြားဖို႔hunကိုေစာင့္ေနေပမယ့္ lu အိမ္ကို hun ေရာက္မလာခဲ့ပါဘူး
Luလက္မွနာရီကိုၾကည့္လ်က္
Lu:::ဟယ္ hun လာမေခၚေတာ့ဘူးလားမ
သိဘူး..သူဒီေန႔ေက်ာင္းမတက္တာလား
ေနမ်ားမေကာင္းလို႔လား...မဟုတ္ေလာက္ပါဘူး
မေန႔ကပဲအေကာင္းႀကီ..ဒါဆို..ငါအေျဖမေပးလို႔စိတ္ေကာက္သြားတာလား...
Lu omma:::ဟဲ့.သမီးlu ေက်ာင္းမသြားေသးဘူးလားသြားေတာ့ေလေနာက္က်ေတာ့မယ္
Lu:::ဟုတ္ omma ,hunကိုေစာင့္ေနတာမလာေသးလို႔...အာ့ဆိုသမီးသြားေတာ့
မယ္ေနာ္ hunလာရင္သမီးသြားႏွင့္ၿပီလို႔ေျပာေပး
