ÖLÜM VE YAŞAM

6.bölüm

Söylenecek söz kalmamıştı her şey kül oldu avuçlarımla tutmaya çalıştığım her şey kayıp gitmişti...

Gözlerimi her kapattığım da o görüntü gitmiyordu gözlerimden her yere savrulmuş bedenler oturduğum yerden kalktım kafayı yiyecektim...

Dolandım bir süre etrafta sokaklara çıktım ama o söylediği kelime hala gitmiyordu kulaklarımdan katilsin demek kolay mıydı.....

-kızım...

Kelimesi bana çok ağır gelmişti gözlerim dolu dolu döndüm ona doğru...

Bir kaç metre ilerdeydi...

-kızım yapma böyle...

-neden geldin git burdan...

-söyledikleri doğru değil biliyorum...

-neyi biliyorsun neyi o oğlun bana ne yaşattı bugün senin haberin var mı yok siz benim ailem falan değilsiniz bundan sonra karşıma dahi çıkmayın BENİ ÖLDÜ BİLİN...

-yapma kızım lütfen yaptığı doğru değil biliyorum ama gitme kızım gitme...

Yüzüm ekşidi gözlerimde yaşlar bulanıklaştı...

-ben yıllardır bunun vicdan azabını çektim yıllarca kendimi suçladım Zeliha hanım oğlunuzun dediği gibi ben kendimi yıllarca katil bildim haberiniz yok tek başıma mücadele ettim...

-kızım...

-ben bana bunu yaşatan insanlara aile diyemem sizde vazgeçin...

-öyle kolay değil ben doğurdum seni ben öldü dediler aldılar seni bende aldılar ne güneş doğdu dünyama ne de bi ışık her gün yasını tuttum şimdi karşımdasın ama dokunamıyorum sana sarılamıyorum ne kadar zor haberin var mı...

-her kanından canından olan aile olamıyor siz de bunu anlayın...

-hayır sen benim kızımsın bundan sonra kim seni yaraladıysa ben saracağım ben sarılacağım sana...

Farkına varmadan yaklaşmıştı bana bir anda sarıldığında hareketsiz kaldım omuzumda ağlıyordu...

-bir anne için evlat acısı nedir bilir misin benim canım gitti canım senin kokunu alamadan bir kez dahi öpemeden öldüğünü söylediler bana inanmadım seni aradım yıllarca şimdi karşımdasın bırakmam seni ya biri gelip cesedimi çiğneyecek seni benden alması için o yüzden bırakmam seni duydun mu bırakmam...

......

Gözlerimi zar zor açtım yattığım yerden kalktım yavaşça kapım bir anda çalınca elimi gözümden çekip kapıya baktım ayağa kalkıp ilerledim kapıyı açtım karşımda Oğuz vardı ....

-Oğuz...

-günaydın....

-günaydın da ne oldu...

Elindeki flaşı uzattı kaşlarım çatık baktım ona...

-bu ne...

-bilmiyorum kargoyla gelmiş ama kimin adına bilinmiyor...

Elime alıp inceledim...

-sağol...

Başını sallayıp çıktı odadan bilgisayarıma doğru ilerledim ekranı açıp flaşı taktım dosyanın içinde bir kaç fotoğraf ve video vardı videoya tıklayıp açtım...

Karşıma genç bi kız çıktı...

-merhaba...

Titrek nefesi ile stresle ellerini sildi dizine...