ÖLÜM VE YAŞAM

10.bölüm

Terasta oturmuş herkes bir şeyler konuşuyordu ev her günkü gibi kalabalıktı telaştı evin oğlu geliyordu ...

-Rüya..

Dedi Zeliha hanım bakışlarım ona döndüğünde ...

-konuşalım mı..

Ayağa kalktım ilerledik biraz salona girdiğimiz de kimse yoktu..

-seni dinliyorum...

-bak gerçekten haberimiz bile yoktu babam ...

-her şeyi biliyorum merak etme...

-ne yapacaksın peki..

-bilmiyorum ama bi yolunu bulacağım..

-özür dilerim..

-sen niye özür diliyorsun ki...

Salona giren çalışanlardan biriydi..

-hanımım Mert Ağa geldi..

Dediğinde bakışları bana döndü başımı salladım Zeliha hanım beni bırakıp arkasını döndüğü gibi çıktı salondan

Pencereye doğru ilerleyip perdeyi araladım Mert herkesle sarılıp hasret gideriyordu annesine sarıldığında başını kaldırıp bakışları bana döndüğünde güldüğünü gördüm kaşlarım çatıldı bu çocuk tam bi psikopattı..

...

-kızım müsait misin ...

Diye kapım çalındığında..

-müsaitim..

Diye girdi Zeliha hanım sırtım ona dönüktü dolabın üstünden küçük çantamı aldım içinden silahımı çıkardım..

-bu izler ne böyle...

Dediğinde bakışlarım ona döndü nefesimi verdim..

-görev sırasında oldu..

-işkence mi ettiler sana..

-alışkınım ben sorun değil bir şey mi oldu..

-yarın düğün hamamı var gelecek misin diye sordum..

-kimin..

-Hani düğünde karşılaştık ya hatırladın mı Gökalp Taşkın...

Bakışlarımı çektim ondan..

-ha evet biliyorum..

-düğünü var yarın hamam sonra kına sonra düğün..

-gideriz..

Bakışları elime döndü..

-sen ne yapıyorsun..

-silahımı temizliyorum hep yaparım...

-dikkat et..

Ona tebessüm ettim..

......

Terasta ellerim cebimde manzarayı izliyordum hava yine sıcaktı..

-başaramadın yine..

Başımı çevirip Mert'e baktım sonra önüme döndüm..

-sen buna başarmak mı diyorsun..

-seni sinir etmek hoşuma gidiyor ablacım ben ne yapayım..

Yanıma geldiğinde hiç ona dönmedim..

-ama ne yazık ki senin gibi biri benim sinirimi bozamaz...

-hani ben dışarı çıkamazdım bak özgürüm..