ÖLÜM VE YAŞAM

9.bölüm

Koltukta öylece oturmuş Korhan Yamanı dinliyorduk adamları karşısına dizmiş azarlıyordu..

-defolun buradan görmeyeyim sizi...

Adamlar çıktığında sinirden deliye dönmüştü hele ki benim kadının karşısına çıkıp hesap sormam zoruna gitmişti...

-bak bu aileye ayak uyuduracaksan kurallara uyacaksan kalırsın yoksa daha kapı orada kimse benim şerefimi ayaklar altına alamaz..

Sinirle dişlerimi sıkıp ayağa kalacakken Zeliha hanım kolumu tuttu kolumu ondan kurtarıp Korhan Ağaya doğru yürüdüm...

-şeref mi var sende kimi öldürdün ya da öldürdünüz kimin canını yaktınız söyleyin ne bakıyosunuz ya konuşsanıza...

-bana bak haddini aştın yeter..

Dayanamayıp sesimi yükselttim..

-SANA YETER BE kimsin sen Korhan Ağa ahkâm kesip kafana göre yargılayıp adam öldürmek nerde yaşıyorsun sen neresi burası..

Bastonu yere vurdu...

-burası benim evim anladın mı benim ailem...

Güldüm sinirden..

-ailemi sor bakalım hangi biri seni seviyo hepsi de senden korkuyor anla bunu kimse seni sevip saymıyo..

İrfan dayının sesini duydum...

-Rüya kızım sen gel benimle bi konuşalım...

Yüzümü ekşitip çıktım odadan kimseyi dinlemeden...

.....

Kapıdaki adamlar beni görünce..

-kime baktın bacım..

-evin sahibine..

Diyerek asker kimliğimi gösterdim adamlar hemen toparlanıp önlerini iliklediler...

-ben bi sorayım müsait mi diye..

Başımı salladım adam bir kaç dakika sonra geri döndüğünde kapıyı açtı...

-hanımağam sizi bekliyor buyurun...

Nefesimi verip ilerleyip avluya girdim kadın geniş avlu da oturmuş beni bekliyordu ona doğru ilerledim...

-merhaba Azime hanım beni hatırladınız mı...

Başını salladı...

-otur istersen...

Gösterdiği yere oturdum...

-buraya hatır gönül sormaya gelmedim..

-neden geldiğini biliyorum sor bende cevaplayayım...

Kelimeleri toparlamam lazımdı nefesimi verip..

-siz neden onlara düşmansınız...

Kadın güldü...

-ilk önce bana sorsana sen kimsin benim neyim oluyorsun diye..

Kaşlarımı çattım öne doğru eğilip ellerimi birleştirdim..

-anlamadım niye böyle bir şey sorayım ki...

-anlaşılan annen sana gerçekleri anlatmamış..

-ne anlatacaktı ki ...

Elindeki fincanı koyup ayağa kalktı bende geri çekilip dikleştim kadın gelip yanıma oturdu...

-ismin çok güzel ben koymuştum senin ismini...

Gözlerim gözlerine gitti uzanıp elimi aldı avucunun içine...

-anlamadım ne dediniz...

-kızım ben senin babannen oluyorum aynı şekilde Oğuz'unda...