Koruyucu Meleğim-TAMAMLANDI

Benimseme

Gözlerimi açtığımda başımda bekleyenin o olduğunu gördüm. Elimi tutmuş vaziyette endişeyle bana bakıyordu. Midem altına üstüne gelirken hemşirenin bana gülümsediğini gördüm. Aynı şekilde onu karşılamak istesem de gözlerim sürekli karşımdaki adama kayıyordu.

'' Geçmiş olsun,'' diyen kız hızla yanımızdan uzaklaşınca yine baş başa kalmıştık. Dikkatimi çeken ilk şey kızın sadece benim tarafıma bakarak konuşmasıydı aslında. Tabi o anlık bunu fark edebilecek durumda olmadığım gibi, ayrıntılarla uğraşacak halde de değildim.

'' Korkuttun beni Nehir. İyi misin ? ''

'' Ne oldu bana böyle ? Ayrıca sen neden hâlâ yanımdasın ki!'' derken elimi başıma götürdüm. 

''Off, başım. Çok ağrıyor! ''

'' Göktaşına çarptın, normal.''

'' Haa ? ''dedim aval aval bakarken.

'' Yine mi ya ? Başa mı sardık her şeyi ? ''

Salya sümük ağlamayı hiç sevmeyen biri olarak ne sulu göz bir şey olmuştum ben yahu!

'' Canın mı yandı yine ?''

'' Yanmadı, sıkıldı anladın mı, canım tüm bu olanlardan sonra feci şekilde sıkıldı! Bana bak, git kendine eğlenecek başka birini bul. Buradan da git! Defol! Seni görmek istemiyorum. Çık hayatımdan ya. Düş yakamdan kardeşim. Beni rahat bırak! ''

'' Bunun için çok geç Nehir. Bunu yapamayacağımı söylemiştim sana.''

'' Sülük müsün oğlum sen ? Yapıştın kaldın. Hayret bir şey ya!'' derken kısa bir müddet soluklandım. '' Bak canım kardeşim, eğer o yakışıklı, bebeklerin poposunu andıran pürüzsüz cildinin başına bir kaza gelsin istemiyorsan, ikile buradan. Yoksa seni sülük gibi yapıştığın yakamdan ayıracağım ve o cama, şu arkandaki kalın cam var ya, hah işte, tam oraya sinek gibi elimin tersiyle yapıştıracağım! ''

Adam dediklerimi algılamıyor gibi suratıma bakıyordu. O da yetmezmiş gibi yerinden kıpırdamıyordu ve ısrarla elimi tutmaya devam ediyordu. Parmaklarımı ondan kurtardığımda bana bakışı öyle boştu ki, bir an yanlış bir şeyler yapmışım hissine kapılmıştım. Bu adamı bir yerlerden gözümün ısırıyor olmasıysa kafamı kurcalayan başka konuydu. Oysa o bir yabancıydı! Yabancı...

'' Hâlâ başımda dikilmeye devam mı edeceksin ? '' diye soludum hıncımla

'' Bana mı dediniz ? '' diyen hemşire kıza baktım.

'' Sana değil, ona diyorum!'' dedim karşımdaki adamı kızgınca işaret ederek.

'' Nehir, onlar beni göremez. Susman senin için en iyisi sanırım. Bu halinle epey dikkat çekiyorsun çünkü.''

'' Çattık ya! Bir de adam ne yapıp yapmayacağımı söylüyor bana! '' dedim homurdanarak. Eş zamanlı olarak kıza bakıp, '' Hanımefendi, bu adamı buradan atmak için ne bekliyorsunuz acaba ? İlla ırzıma mı geçmeli ? '' diye bağırarak söylendim. Hemşire olan kız korkuyla bana bakınca bu kez işkillenen taraf ben olduğumdan kaşımı çattım ve gerekli ayarı huysuz hasta profiline bürünerek verdim.

'' Hey, kime diyorum!''

'' Şey tabi...Tabi efendim. Ben iletirim durumu şimdi,'' dedi kekeleyerek, sonra da odayı koşarak terk etti.

'' Seni yaka paça dışarı atsınlar da gör gününü! Hasta ruhlu! ''

Başını iki yana salladı lacivert gözlü garip adam.

'' Acele et Nehir. Buradan hemen çıkmamız lazım.''

Bu sefer delirmiş gibi hareket ediyor, beni serumdan kurtarıyordu.