Moment Three

73 5 0
  • Dedicated to April Rosero
                                    

Every Moment is Stolen
Moment Three

🌜🏠

Pagdating ko nga sa bahay, nakaabang na sakin yung pinsan ko. Actually, yung mga magulang ko nasa Korea. Nandun sila for business and stuff. And here I am enjoying my freedom. 🙌

"Bakit ngayon ka lang? Anong oras na o, 6:30 na."
"Dumaan ako ng store. Bumili ako neto. Tara, pagluluto kita." Sabay na nga kaming pumasok ng bahay. Diresto akong kusina para ihanda yung ingredients.

"Uhmm. May itatanong pala ako Gladys."
"Hmm. Ano yung Racho?"
"Paano ba .. uhm. Huwag na nga lang." Parang nafifeel ko ang itatanong sakin ng pinsan ko. "Sigh. Ano kasi .. yung kaibigan ko si Jomer. Di ba kilala mo yun, hmm. Tinanong kasi ako kung.. uhm. Kung paano ba daw niya malalaman kung gusto siya ng isang babae."

"Talaga bang si Jomer ang nagpapatanong."
"Hayss. Di bale na nga lang."

"To naman. Ang sagot ay, hindi ko alam. Never ko namang naexperience na mainlove ee. Alamo naman di ba?"

"Oo nga. Kaya nafifeel kong hindi dapat ako magtanong sayo. Ano na ba yang niluluto okay na? Nagugutom na ako ee."

"O, ayan na po. Tadaan." Pinagsaluhan na nga namin yung nuggets at fish ball na niluto ko. Paborito namin tong pagsaluhan ni Racho. Minsan eto din ang nagiging bonding moment namin.

Maaga ako ngayon matutulog. Teka.. hindi ko ata kaya. Manonood pa ako ng movie. 😂😂 Hindi makukumpleto ang araw ko kapag hindi ako nakakapanood kahit isang movie lang.

😴
🌞

"Gladys! Gumising ka na! Hayst. Ewan ko nga sayo. Mauna na nga ako sayo." Narinig kong sabi sakin ng pinsan kong si Rancho mula sa pintuan. Hayss. Inaantok pa nga ako. Nakakatamad pang pumasok. Mag aabsent na nga lang ako. One day. One day lang besides, hindi ko pa nga narereceived yung pinatahi kong uniform.

Habang kumakain ako ng aking breakfast sa kusina. Biglang tumunog yung doorbell. Agad agad namang binuksan ni Yaya Melba yung gate.

"Ma'am Gladys may delivery po para sayo." Iniabot ko naman agad yung package.
"Thanks Yaya. Yung uniform ko ata ito." Oo nga uniform ko nga. Dinala ko naman agad kay Yaya yung uniform ko para malabhan at maplantsa.

Habang busy akong magedit ng mga pictures sa phone ko. Nagulat ako ng makita ko si Rancho sa harapan ko at may dala siyang babaeng duguan.

"Rancho? Anong .. at bakit..."
"Kumuha ka ng bimpo at basain mo ng maligamgam na tubig tapos ipahid mo sa mukha niya." Dali dali naman akong pumunta ng kusina para kumuha ng maligamgam na tubig. Medyo nagpapanic nga ako kasi first time kong makakita ng taong duguan.

"Uh. Hi. By the way, I'm Gladys, cousin ni Rancho. Papahiran ko yung mukha ko huh. Okay lang? Mabilis lang to. Promise."  Inumpisahan ko na ngang punasan yung mukha niya.
"Am, hindi ko alam kung ano ang nangyare pero grabe naman ang ginawa sayo. Dapat ata sa hospital kayo dumiretso hindi dito sa bahay. Mygosh."

"Relax ka lang kasi ketchup lang to. Ako pala si Elsie Castro. Thank you, ako na lang." kinuha niya yung towel sakin. Ketchup? Yung totoo, pinagloloko ata ako ng mga ito? Akala ko totoong dugo. Bakit hindi ko man lang naamoy na ketchup pala yun. Hayss. Nagpanic kasi ako.

Every Moment is StolenWhere stories live. Discover now