Every Moment is Stolen

Moment Twenty-Four

_*Every Moment is Stolen*_

_MOMENT TWENTY-FOUR_

"Sige' see you na lang maya bro' bye gladys."-Kendall, Seetoo, Summit and Jacob.

Nagnod na lang kami as response tapos maya maya pa ee' nakita namin si Rosil. Nilapitan naman kami niya agad agad.

"Hi. (deep sighed) I need to talk with you Gladys, just you. Please? Was that ok with you Absolute?"

Ano kaya ang pag-uusapan nila?

"Uh' sige. Mauna na ako, Gladys. See you na lang."

Naglakad na ako palayo sakanila. Ano kaya talaga yung paguusapan nila? Mukhang malalim yun ah'?

Gladys's POV

Ano kayang sasabihin sakin ni Rosil? Importante ba talaga to'?

"Listen, I just got update with that Austine Miller ba? He has a younger sister dito sa campus and wait, her name is Gestine ba yun? Yup! Gestine, and i have some pictures of her. Tingnan mo kung kamukha ng nagsampal sayo." kinuha naman agad niya sa bag niya yung picture daw ng kapatid ni Austine.

"Here." tiningnan ko naman at OMYGEE! It's her! Kapatid ni Austine? Pero' pano nangyare to'? Bakit niya ako binugbog? Wala naman akong kasalan sa kapatid niya ee' maayos naman kahit papano yung pagtrato ko dun ee. I really don't know nga masyado yung Austine na yun ee.

"What? Siya ba? Answer me, GLadys!"

 "Oo siya nga. But, hindi ko alam ang main reason kung bakit ginawa niya yun sakin ee' "

*~Flashback:

"huh? Do i know you?" pagtatanong ko sa babaeng humila sakin.

"Well, hindi mo ako kilala ee, kaya ok lang. Pero dahil, you! Ikaw na lang parate ang bukang bibig ng big brother ko. Ano bang meron sayo? Model ka lang naman ng Korean Magazine ee'."

"I don't know what you're--(Slap) How dare you?"

"How dare me? Huh' nagpapatawa ka ata ee. (sabunot sa buhok ko.)"

"Ouch! Nasasaktan ako, bitawan mo nga ako!" then binitawan naman niya ako pero, sinampal sampal niya ako ng ilang beses. Gusto ko g sumigaw ng tulong pero hindi ko magawa. Tapos tinulak niya pa ako, kaya nadapa ako at napaharap sa may sementadong daan. ang hapdi hapdi na ng braso ko sobra. Iyak lang ako ng iyak. Tapos nafeel ko na lang na isinakay niya ako sa isang kotse at para akong basura na itinapon basta basta sa harapan ng Wattpad Academy.

~end of flashback :)

"Gladys, inhuman ang ginawa ng babaeng yan. Ang dapat sakanya expulsion so that she'll never harm you."

"Ayoko Rosil, hanggang ngayon natatakot pa din ako." hindi ko na mapigilang hindi umiyak sa harapan ulit ni Rosil. First time yun nangyare sakin kaya hindi basta basta maalis sa utak ko agad. Kaya nga pinipilit kong maging normal sa harapan nila para hindi na sila mag-alala.

"I understand you pero, grabe na kasi yung ginawa niya. Kung hahayaan na lang natin yun. I'm sure she'll gonna repeat it. Gagawin niya ulit yun sayo ng paulit ulit. Don't you feel scared about that? Gladys, listen to me. If you tell it to our principal then, we get justice from what that stupid brat did to you.!"

"Pero.."

"Just listen to me Gladys! Don't you trust me?" tiningnan ko si Rosil. She's really brave and medyo galit yung mukha niya.

"I trust you pero kasi----"

"Yun naman pala ee' wala ng pero pero let's go na!"

*~KALAABBOGGGSHHH! KALABOOOGSSHH!~*

Papaalis na sana kami ng biglang sumulpot ang isang lalakeng hindi ko inispek na ... makikita ko.