Mijn geschreven gedachten

Ons zal er niet meer zijn

ik heb je woorden niet nodig
je blik zegt me al meer dan genoeg
gevoelloos blijf je me aanstaren
probeer mezelf te bedaren
hoe haalde je het in je hoofd?
mij van al het vertrouwen jegens jouw beroofd.
was dit het alles waard?
steek nog dieper in mijn hart met je zwaard.
het is over en uit.
heb je nu wel spijt?
sorry, is maar een simpele woord
geen inhoud, geen gevoel. dit is wat ik bij jouw verloor.
kun je jezelf nog in de spiegel bekijken.
hoelang blijf je mijn vragen nog uitwijken?
of heb ik dit allemaal zo verdiend?
is dit jouw dank aan mij omdat ik mijn hart aan jouw heb gegeven.
herinneringen aan onze tijd samen blijf ik elke moment van de dag herbeleven.
maar dit is het einde naar waar ik toe wil streven.
jij bent voor mij slechts en herinnering die in mijn hart is blijven steken...