တိတ္ဆိတ္ေနသည့္ အခန္းထဲ ေျကကြဲေနေသာ သူ႔ရဲ့ ခပ္ေဆြးေဆြးမ်က္ဝန္းကို ကၽြန္မ အဓိပၸါယ္မဲ့စြာ ေငးျကည့္ေနမိသည္ ၊၊ အခ်စ္လို႔ ေခါင္းစဥ္မတပ္ခ်င္သည့္ ခံစားမူမ်ား ေလာကျကီးအတြင္း မည္မၽွေလာက္ရွိေနသည္လဲ၊၊ ျပီးေတာ့ ထိုခံစားမူမ်ားထဲ စေတးခဲ့ရသည့္ နွလံုးသားေတြ ၊ ရင္းနွီးခဲ့ရသည့္ ေပ်ာ္ရႊင္မူေတြ နာက်င္ခဲ့ရသည့္ ပတ္သက္မူေတြ မည္မၽွေလာက္ ရွိေနသည္လဲ၊၊ ကၽြန္မ သူ႔ စကားေတြကို နားေထာင္ျပီး သူ႔ မ်က္ဝန္းက ကၽြန္မ ျမင္ေတြ႔ေနမိသည့္ ဆံုးရႈံးမူ ဆိုတာကို ျကိုးစား အေျဖရွာမိေနျပန္သည္၊၊ ဘာေတြ သူ ဆံုးရႈံးခဲ့သည္လဲ၊၊ ဤမၽွေလာက္ ျကိုးစားတည္ေဆာက္ခဲ့သည့္ ထိုရူးသြပ္ျခင္းခံစားမူကို ဘယ္လိုအရာေတြက ဖ်က္ဆီးေစခဲ့သည္လဲ ဟု ကၽြန္မ ေတြးေတာေနမိသည္၊၊ ျပီးေတာ့ ဘာရယ္မဟုတ္ သူတို႔ရဲ့ နာက်င္မူကို ေတြးျပီး ကၽြန္မ ေျကကြဲသလို ခံစားေနမိျပန္သည္၊၊ ထိုေျကကြဲမူကို ကၽြန္မ နားမလည္နိုင္ပါ၊၊ ထိုကဲ့သို႔ လိင္တူဆက္ဆံေရးမ်ိဳးကို သဘာဝမက်စြာ ခံစားတတ္သည့္ ကၽြန္မက သူ႔ရဲ့ နာက်င္မူကို ထပ္တူခံစားေနမိတာ အံ့ဩစရာပင္ ေကာင္းလွသည္၊၊
'' ဒါက သူေပးခဲ့တဲ့ လက္စြပ္လား,,''
သူ႔ လက္သန္းျကြယ္တြင္ ဝတ္ဆင္ထားသည့္ ေငြမွင္ေရာင္လက္စြပ္ကို ကၽြန္မ ျကည့္ကာ ေမးေငါ့ေမးလိုက္မိသည္၊၊ သူ႔လက္သန္းျကြယ္က လက္စြပ္ေလးကို တယုတယကိုင္ကာ နုတ္ခမ္းလႈပ္ရံု ျပံဳးေနသည္၊၊ ကၽြန္မ သူ႔ရဲ့ အေျဖစကားကို အလိုလိုနားလည္ကာ သူ႔ရဲ့ လွပသည့္ အျပံဳးကို ျကည့္ရင္း ေခါင္းတစ္ခ်က္ျငိမ့္ကာ ျပံဳးလိုက္မိသည္၊၊
'' ဒါဆိုရင္ သူေပးမယ္ဆိုတဲ့ ေနာက္ထပ္ လက္စြပ္ကို ရွင္ ရခဲ့တယ္ေပါ့၊၊ ''
လက္စြပ္ကို ပြတ္သပ္ေနရင္း သူက ကၽြန္မကို စိုက္ျကည့္လာသည္၊၊ ျပီးေတာ့ ကၽြန္မ ေမးခြန္းကို သူက ျပံဳးကာ ေနျပန္သည္၊၊ သူ႔အျကည့္က ကၽြန္မ မ်က္ဝန္းမွ တစ္ဆင့္ ကၽြန္မရဲ့မွတ္စုစာအုပ္ကို ကိုင္ထားသည့္ ဘယ္လက္ကို အျကည့္ေရာက္လာသည္၊၊
'' အင္း,,, သူ႔ရဲ့ ေနာက္ဆံုးလက္စြပ္ကို မပိုင္ဆိုင္ရေပမယ့္ေပါ့,,''
