" ရွင္တို႔ေတြ ေနာက္ဆံုးေတာ့ လမ္းခြဲခဲ့ျကတယ္ေပါ့။ .."
ေမးခြန္းတစ္ခုရယ္ မဆိုသာသည့္ ကြၽန္မရဲ့ အေမးဝါက် တစ္ခုမွာ နွေမ်ွာ္သတျခင္းေတြ ပါဝင္ေနသည္ကို ကြၽန္မ ခံစားမိေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အံ့ဩေနမိျပန္သည္။ ကြၽန္မ စိတ္ထဲ အမွန္တကယ္ပင္ သူတို႔ နွစ္ဦးအား အဆင္ေျပေစခ်င္မိေနသည္လား။ ဒီလို သဘာဝမက်တဲ့ လိင္တူဆက္ဆံေရးမ်ိဳးကို သေဘာမက်ေပမယ့္ ထိုသဘာဝမက်သည့္ အေနအထားမွ ျဖစ္ေပၚလာသည့္ ထိုဆက္ဆံေရးကို ကြၽန္မ မသိစိတ္က ေလးစားေနမိသည္လား။ ဒါမွမဟုတ္ အားက်ေနမိသည္လား။
" အင္း...။ ဆိုပါေတာ့။ "
တည္ၿငိမ္စြာ ေျပာလိုက္သည့္ သူ႔ စကားသံမွာေတာ့ နွေမ်ွာ္သတျခင္းေတြ ကြၽန္မ မေတြ႔ျမင္မိသလိုပင္။ ကြၽန္မ သူ႔အား နားမလည္နိုင္စြာ ၾကည့္ေနမိသည္။ သူက စားပြဲေပၚရွိ အစိမ္းေရာင္ေကာ္ဖီခြက္ထဲမွ ေအးစက္စက္ေကာ္ဖီကို အကုန္ေမာ့ေသာက္လိုက္သည္။ ေအးစက္စက္ေကာ္ဖီကို မႀကိဳက္တတ္သည့္ ကိုကိုသာဆိုရင္ ကြၽန္မ အေရွ႕က သူ႔ရဲ့ အျပဳအမူကို မ်က္နာရႈံ႕ကာ ၾကည့္ေနမလား ကြၽန္မ ေတြးေနမိသည္။ ဟင့္အင္း။ မေသခ်ာလွပါ။ ကိုကိုက ဘယ္တုန္းကမွ သူတစ္ပါးကို အျပစ္တင္ရႈံ႕ခ်တတ္တဲ့ သူ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ကြၽန္မ အသိဆံုးပင္။ ဒါဆိုရင္ ကိုကို႔ရင္ထဲမွာ သေဘာက်သည့္ အရာေတြက မည္ကဲ့သို႔အရာေတြလည္းလို႔ ကြၽန္မ ေတြးမိေတာ့လည္း ေသခ်ာသည့္ အေျဖ ကြၽန္မဆီတြင္ ရွိမေနပါ။
" ခ်စ္သူဆိုတဲ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဆက္ဆံေရး ျပတ္ေတာက္သြားတာေပါ့။ "
ဒါဆိုရင္ ဦးေလးနွင့္တူေလးဆိုသည့္ ဆက္ဆံေရးကေတာ့ ။
" အခုအခ်ိန္အထိ သူက ကြၽန္ေတာ့္ ဦးေလး အျဖစ္ရွိေနဆဲပါ။ "
ခပ္ေဆြးေဆြးနွင့္ ခပ္ေလးေလး သူ႔စကားလံုးမ်ားက ကြၽန္မ စိတ္ကို ေလးလံလြန္းေစပါသည္။ ဒါေၾကာင့္ ေစာေစာကလို သူ တည္ၿငိမ္ေနနိုင္ခဲ့သည္ထင္သည္။ တည္ရွိပံုခ်င္း ေျပာင္းလဲသြားခဲ့ေပမယ့္ ရင္ထဲက တည္ေဆာက္ထားသည့္ အရာက တည္ၿမဲေန၍ပင္ပဲလား။ လူသားနွစ္ဦးရဲ့ စည္းျခားထားသည့္ ပတ္သက္မူနွင့္ မျဖစ္နိုင္သည့္ လူ႔သဘာဝ ဖြဲ႕စည္းပံုေတြက ထိုလူနွစ္ေယာက္ရဲ့ ရင္ထဲက ခံစားမႈကို မကြယ္ေပ်ာက္ေစဘူးလား။ ပံုေဖာ္ၿပီး ဖမ္းဆုပ္၍မရသည့္ ခံစားမႈေလးက လူတစ္ေယာက္ရဲ့ စိတ္ႏွလံုးသားထဲ တည္ရွိေနတယ္ဆိုရံုက ထိုလူရဲ့ အနာဂတ္တစ္ခုလံုး ေျပာင္းလဲေစသည္ထင္သည္။ ဒါေၾကာင့္ ေလာကႀကီးမွာ စိတ္သည္သာ ေၾကာက္စရာအေကာင္းဆံုးဟု ေျပာဆိုသတ္မွတ္ျကသည္ထင္သည္။
