Room 69 (R-18)

Chapter 4: Welcome Back!

*See picture of Natasha above! <3

Atascha POV

Sumalubong kaagad sakin ang hangin ng pilipinas. Ang hangin na matagal ng hindi naramdaman ng balat ko. Pero kasabay nun ay ang nakakapasong init, mabuti na lamang at nakasalamin ako. Hawak kamay na naglakad kami palabas ng airport para hintayin sila mama.

"Mamami my doll! Where's my doll?" napalingon ako kay natascha na aligaga kakahanap sa manika nya.

"Baka nasa bagpack mo baby" lumuhod ako para buksan ang bag nya pero kinalkal ko na iyon at wala pa din, kaya naisipan naming bumalik sa pinag-upuan naming kanina. Baka naiwan nya.

"Is this yours?" agad kaming napalingon mag-iina sa lalaking nagsalita sa likod ko. Ewan ko pero bigla akong kinabahan sa timbre ng boses nya. At sa paglingon ko ay nalaglag ang panga ko dahil sa kagwapuhan nito at maamong nakangiti pa sakin. Sakin mismo!

"Yes man! That's my twin sister doll! And stop staring at my mom!" agad akong bumalik sa ulirat ng marinig ko ang masungit na boses ni marco sa lalaki. Pinanlakihan ko naman sya ng mata. inirapan nya ako at tumalikod. 

"Thanks po! Hihihi" agad na kinuha ni natasha ang manika nya sa lalaki at yinakap ito. Muli akong bumaling sa lalaki at nagulat naman ako dahil titig na titig sya sakin na para ba kilala nya ako at my gusto syang sabihin.

"Thank you sir" ngumiti ako sa kanya at niyaya na ang kambal dahil nag text na sila mama na malapit na silla. Ewan ko ba pero parang kilala ko sya, tama! pareho sila ng boses ng lalaking sumira sa buhay ko pero nag-iwan ng saya sa bago kong pagkatao. At yun ay ang kambal.

"Lola!" agad na tumakbo ang kambal pagkakita nila sa lola nila na kabababa lang sa sasakyan at kasunod nila si papa. Agad din naman akong lumapit sa kanila at yinakap ang magulang ko. Namiss ko sila ng sobra, sa loob ng limang taon ay madalang lang sila pumunta samin sa paris dahil laging busy sa business nila. Sanay naman na ako don.

"Welcome back anak! Nakakatuwa na pagpalik mo my dala ka ng dalawang anghel. Mga mata mo lang talaga ang nakuha nila" natatawang sabi ni papa, kahit papaano ay okay na kami at masaya ako duon. "Tara na para makapag-pahinga na kayo" sumakay na kami sa sasakyan, sobrang daldal naman ni natasha habang nasa byahe kami dahil open sya sa pag kwekwento ng buhay nya sa paris at ang mga pagsusungit at pang-iinis sa kanya ng kambal nyang si marco. As usual si marco naman ay tahimik habang nagbabasa ng libro at nakasuot ng reading glasses. Hinayaan na lang naming dahil yan ang hilig nya at masaya ako dahil yun ang namana nya sakin. Mahilig din kasi akong magbasa ng kung anu-ano libro o babasahin.

Nakarating kami sa mansion na tulog na ang kambal, buhat ko si natasha habang buhat naman ng lolo nya si marco. When I enter to the mansion my tears suddenly fall because of the big surprise in my front right now. Nandito lahat ang buong relatives namin, naging classmate ko at syempre ang mga naiwan kong kaibigan. Ngiting-ngiti sila sakin at linapitan ako, kaya kinuha na ni mama si natasha at sya na daw ang mag-aakyat sa kwarto.

"How have you been sisy! I miss you!" I hugged one of my bestfriend, si Nadine. Sobrang namiss ko to at nakonsyensya din ako dahil hindi ko sinabi sa kanya ang pag-alis ko nun sa bansa.

At isa-isa na silang nagsilapitan sakin at kinumusta ako na para bang nawala ako ng mahabang panahon. Five years? Yeah. That's so long. Huling lumapit sakin ang mga relatives ko. Natapos ang pangangamusta nila na wala akong narinig na negative. Lahat sila ay masaya, napangiti na lang ako.

"Thank you for this dad, mom! You surprise me!" yinakap ko sila ng mahigpit at sabay-sabay kaming umupo. Hindi ko na naramdaman ang pagod dahil mas nangingibabaw ang saya sa puso ko. Everything where perfect. Pero nakaramdam din ako ng kulang, oo kulang pa.

Gusto kong Makita ang lalaking dahilan ng lahat ng to. At sa oras na Makita ko sya sisingilin ko sya sa lahat ng ginawa nya.

  

Marco's POV

When I see her oceanic eyes, I was stunt! She's fucking different, ang laki ng pinagbago nya. Lalong lumabas ang ganda nya, mula sa mata nyang nangungusap, down to her pointed nose, to her rosy cheek, ang makinis at malambot at maputi nyang balat and the one that I love the most is her pinkish lips. Ang sarap nyang kabigin at halikan kanina habang nakaawang iyon. Ang laki pa rin talaga ng epekto nya sakin, mas dumagdag pa nga kumbaga. Pero masasabi kong napaka-amo pa din ng mukha nya at ng ngumiti sya sakin ay lumakas nanaman ang tibok ng puso ko kagaya ng una kong marinig ang boses nya sa room 69.

At ang hawak nyang dalawang bata. Ang mga anak ko! Hindi kong maipagkakailang ako ang ama nun dahil kamukha ko sila lalo na ang masungit na batang lalaking iyon. Natawa ako sa isipan ko dahil napaka over-protective nya sa mommy nya. Bagay na gagawin ko din kapag nabawi ko na sila. Ang kulay asul nilang mga mata ay nakuha nila kay atascha, nagmana din sa kanya ang anak naming babae sa pagiging charming at malambing nito base sa boses nya kanina. Gustong-gusto ko silang yakapin at hagkan pero katulad ng dati naduwag nanaman ako at iniisip na hindi pa yun ang tamang panahon. At ang tamang panahon na yun ay gagawin ko sa lalong madaling panahon. Ayoko ng sayangin pa ang pagkakataon na bumalik na sila dito sa pilipinas. I want them back to me and make a happy family.

"Get straight to my office now" Pagkasabi ko nun ay pinatay ko na ang tawag. I called my personal agent to make a great plan.

*So what's next? HAHAHA. Hintayin natin. Thank you!