Marco's POV
Nandito ako ngayon sa kusina dahil kanina pa daw nagugutom si janell, gusto ko sana syang ipa-checkup pero hindi naman sya pumayag. Ok lang daw sya at maayos na ang pakiramdam, ang pinagtataka ko lang ay ang maya’t maya na paghingi nya sakin ng pagkain at hindi man lang sya nabubusog.
“Hoy!” Nagulat ako ng ibato nya sakin ang red polo shirt ko.
“Aww! What the hell?” Humarap ako sa kanya at nakita ko ang galit nyang itsura. “My gusto ka pa ba ipaluto?”
“Bakit amoy pabango ng babae yan damit mo ha!?” Gusto kong matawa dahil para na kaming mag-asawa dahil sa pagtatanong nya. “Wag mo akong ngitian dyan!” Lumapit sya sakin at namewang sa harap ko.
“Baka naman pabango mo yan?”
“Ha! Ni hindi nga ko lumalabas dito! Sino naman papabanguhan ko dito? Ikaw?!” Galit talaga sya. “Ginawa mo lang excuse yung pagbili mo ng pagkain ko no?” Pairap pang sabi nya. Hinila ko na lang sya paakyat sa Itaas.
Flashback~
“Hello sir?” Secretary ko.
“Yes Joanna?”
“A-ah sir, my naghahanap po kasi sa inyo dito” Bakas sa boses nya ang kaba. “Ayoko naman po sabihin kung saan kayo nakatira, pero pumunta na po sya dito dati” Paliwanag nya pa.
“Sino yan?” Kunot-noong tanong ko.
“Mam ano p-po ulit ang pangalan nyo?” Narinig ko ang boses nya na tinatanong ang bisita ko. “Ano ba! Kanina ko pa sinabi ang pangalan ko ha! Bingi ka ba?!” Nagulat ako ng marinig ang boses ni Sabina. Maya-maya pa ay narinig ko ulit ang boses ng secretary ko at sinabi ang pangalan ng bisita ko.
“Akina ng yan!” Narinig ko ang pagbagsak ng kung anong bagay sa opisina ko. “Hi there Marco!” Malanding sabi ni Sabina, nag-init naman ang ulo ko. “Bat hindi ka makapag salita honey? Kamusta ka na?”
“Anong ginagawa mo dyan? Pwede ba tigilan mo na ako!” Sigaw ko sa kanya.
“No honey, ngayon pa ba kita titigilan kung kaylan nasa akin ang hinahanap mo?” Narinig ko pa ang malakas nyang tawa.
“What do you mean?” Interesado pang sabi ko.
“Oh! You’re interested ha? Well, hindi ko sasabihin sayo dito sa telepono, pumunta ka dito sa office mo at mag-uusap tayo, siguradong magugustuhan mo ang balita ko” Hindi ko na nagawang sumagot ng bigla nyang ibaba ang tawag.
“Kanina pa kita tinatawag” Nagulat ako ng marinig ko ang boses ni janell, pababa sya ng hagdan kaya inayos ko ang sarili ko.
“My problema ba ang mahal ko?” Malambing kong sabi sa kanya at inakbayan sya.
“Wala, ikaw meron ba?” Bahagya pa akong nagulat sa sinabe nya, pero hindi ko pinahalata.
“Wala ah! My gusto ka ba kainin?” Pag-iiba ko ng usapan “Anything you want” Umastang pa syang nag-iisip.
“Hmm, Gusto ko ng fries ng mcdo, ice cream sa dairy queen, pizza sa yellowcab at donut sa J.Co!” Masayang sabi nya, ako naman ay gulat na gulat.
“Sigurado ka?” Wala sa sariling sabi ko.
“Oo naman! Ayaw mo ba!?” Natauhan ako ng marinig ang naiinis nyang boses.
“Hindi, bibili ako” Umakyat kami sa taas at pumasok sa kwarto. “Dito ka lang, ok wag mo akong tatakasan” Kunyaring banta ko pa.
“As if naman makakatakas ako! Eh napakarami mong bodyguards dito!” Tinulungan nya pa akong ayusin ang polo shirt ko na sya mismo ang pumili.
“Ang gwapo!” Kinurot nya ang pisngi ko. “Pero pwede ko ba tawagan ang kambal?” Malambing pa na sabi nya.
“Oo naman!” Hinalikan ko sya sa labi at sabay ulit kaming bumaba sa hagdan. “Sige na, aalis na ako, saglit lang ako!” Kumaway pa sya sakin.
Mabilis kong pinaandar ang kotse ko papunta sa opisina para komprontahin si Sabina at malaman kung ano ang dahilan kung bat sya pumunta don. Aaminin kong kinakabahan ako, I know Sabina very well. Kaya nya gawin ang lahat ng naisin nya lalo na kapag desidido sya sa bagay na iyon. She will do everything mapasaya lang ang sarili nya, that’s how crazy she is. Agad kong pinark ang kotse at nagmamadaling bumaba.
“Good afternoon Sir Marco!” Masayang bati sakin ng guard, tinanguan ko lamang sya. Agad naman na tumabi sakin ang mga body guards ko.
“Is she there?” Tanong ko kay Manuel, ang kanang kamay ko sa kumpanya ko.
“Yes sir” Pumasok na kami sa elevator at pinindot ang 45th floor. Ang presidential suit.
Pagkabukas ng elevator ay nanguna na ako palabas sa kanila. Bahagya pa akong natawa ng mapansin ang suot ko, at napaisip it is my first time na pumasok ako sa kumpanya na ganito ang suot ko. Napapailing na lang ako at agad kong naisip si janell. Kaylangan kong bilisan dahil paniguradong mag aantay yun.
“Oh! Hi honey!” Lakad takbong lumapit si Sabina sa akin, nakaramdam ako ng inis. “I miss you so much!” Akmang hahalikan nya ako ng itulak ko ang mukha nya gamit ang palad ko.
“Get off me” Pinakita ko talagang seryoso ako at nagpasindak naman sya at lumayo. “What do you want?”
“Well, I have a good and bad news for you, which one do you want to hear first?” Malanding sabi nya.
“Just say it. And make it faster” I commanded.
“Billy is in my hand” Deretso nyang sabi at Nagulat akong napatingin sa kanya. She twitched her lips make me feel annoying. “At hinahanap nya si Atascha Janell Lopez, to tell her the truth kung bakit nga ba ang isang inosenteng babae ay napunta sa room 69 na mism----“ Hindi ko na sya pinatapos sa sasabihin nya ng bigla ko syang sugurin at malakas na isandal sa pader, hindi ko napigilan na sakalin sya at hindi man lang sya natinag nginisihan pa ako.
“Don’t you dare Sabina! Makikilala mo talaga kung sino ako” Gigil kong sabi sa kanya. “Ibigay mo sakin si billy para matapos na to” Nagpakawala sya ng malakas na tawa at tinulak ako.
“Do you think I’m crazy? Hahahaha! Hindi mo ako matatakot sa mga sinasabi mo!” She grab my crouch at dahan-dahan binuksan ang zipper ng pantalon ko pero tinulak kong muli siya.
“Hayaan mo na ako, I already told janell everything and were okay now” Pilit kong pinahinahon ang sarili ko.
“Pag iisipan ko” Tinignan ko sya ng matalim.
“Hindi na ako makikiusap pa sayo Sabina”
“Well, That’s the bad news, do you want to hear the good news?” Hindi ako sumagot. “The good news is Lalong lumakas ang room 69 at dinarayo sya ng mga matataas na tao, and guess what?” Pambibitin nya pa. “Magtatayo na kami ng pangalawang branch sa isang probinsya sa quezon!” Agad akong napalingon sa kanya.
“W-what?! Wala talaga kayong kadala-dala no?” Akma ko syang susugurin ng bigla nya hugutin ang baril sa bewang nya.
“Wag kang lumapit, dahil hindi talaga ako magda-dalawang isip na iputok to sayo!” Lumayo ako sa kanya pero hindi ko pa din inaalis ang masamang tingin ko. “Kaya kung ako sayo sumama ka na sakin, wala kang mapapala kay janell lalo na kapag nalaman nya ang totoo! Hahahaha!” Gustong-gusto ko syang saktan ng mga sandaling to, pero alam kong tototohanin nya ang sinabe nyang ipuputok nya sakin ang baril na hawak nya kaya nagtimpi na lang ako.
“Shut up and leave!” Tinuro ko pa ang pinto ng office ko.
“Itago mo na si janell hanggang sa makakaya mo, dahil kapag nakita ko sya hinding hindi mo ako mapipigilan” Hinawakan nya ako sa labi bago ako tinalikuran at lumabas ng office ko.
“Damn it!” Naibato ko ang isa sa mamahaling vase at lumikha iyon ng ingay sa buong kwarto.
Ngayon inaamin ko na, Natatakot ako! Kapag nalaman ni janell ang totoo sigurado akong hinding hindi na nya ako mapapatawad. And I won’t let that happen.
Janell’s POV
“Hello baby?”
“Mommmmmyyyy!!!!” Agad kong nailayo ang telepono sa tenga ko ng marinig ang matinis na sigaw ng anak kong babae.
“Baby, wag kang sumigaw ng sumigaw, baka mapaos ka gusto mo ba mawalan ka ng boses?” Mahinahon kong sabi.
“No mommy, si marcus kasi eh! He bite me!” Napangiti naman ako, kahit na laging inaasar ni marcus ang kapatid nya ramdam ko ang pagmamahal nya dito. ‘Liar! Ikaw kasi ang nanguna!’ Rinig kong sabi ni marcos.
“So mommy, kaylan ka uuwi? I miss you so much!”
“Malapit na baby, anong pasalubong ang gusto mo?”
“Hmmm, I want to watch a minions mommy!”
“Minions? My season three na ba sya?” Takang tanong ko.
“Yes mommy! I saw it on internet” Pagmamalaki nya pa.
“Wag kayo masyadong magbabad sa computer ha, books and study muna okay”
“Yes mommy! Pagkatapos naman naming mag aral at gumawa ng assignment saka kami nagco-computer”
“Okay baby, can I talk to marcus?”
“Yes mom?” As usual masungit talaga.
“I miss you” Malambing na sabi ko.
“Yeah, I miss you too” Tamad nyang sabi. “So kaylan ka uuwi?”
“Malapit na baby, wag ka ng masyadong masungit okay” Narinig ko naman sya bumuntong-hininga. “Bantayan mo ang kambal mo, mas matanda pa rin sya sayo”
“But not her brain, isip bata” Natawa naman ako. “Sige na mom, you’re disturbing me”
“I know, sige enjoy reading books! I love you”
“I love you too mommy!” Napapailing naman na binaba ko ang tawag.
At dahil wala pa si aldrin ay pumunta muna ako sa garden nya sa likod ng mansion at nagsimulang magbungkal ng lupa, isa ito sa hilig ko ang pagtatanim ng mga halaman at bulaklak. At namana ko ito kay mommy, kaya laking tuwa nya ng malaman nyang natuto ako ng hindi nya ako tinuruan. Inumpisahan kong ilagay sa isang babasagin paso ang fertilizer soil at kinuha ang buto ng Juliet rose na pinabili ko kay marco.
“Hey” Agad akong napalingon sa likod ng makitang nakatayo dun ang lalaking tatlong oras ko ng hinihintay.
“Mabuti dumating ka na!” Agad akong lumapit sa kanya at niyakap sya.
“Wait, what’s on your hand?” Nagtatakang tinignan nya ang pinanggalingan ko. “Nagtatanim ka?”
“Duh! Isn’t obvious?!” Lumakad ako papunta sa ginagawa ko. “Ito yung pinabili ko sayong bulaklak last week, at dahil sa sobrang tagal mo kaya nainip ako at nagtanim na lang muna” Niyakap nya ako sa likuran at hinalikan sa pisngi.
“Ang bango bango naman! Kahit pinagpawisan fresh pa din!” Sinunod nya ang leeg ko at dahil naka bun ang buhok ko ay Malaya nyang nahahalikan iyon.
“M-marco ano ba!” Bahagya ko syang tinulak pero hindi sya natinag. “Nagugutom na ako, Nasan na ang mga pinabili ko?!” Pag-iiba ko ng usapan.
“Ako muna pakainin mo!” Pinandilatan ko sya. “Hahahaha! Sige na nga, mamaya na lang” Hawak kamay kaming pumasok sa loob at dumiretso sa kusina.
“Wow!” Hindi ko maiwasang maglaway sa nakikita ko ngayon. “Thank you hon!” Mabilis ko syang hinalikan sa labi at saka sinimulan ng kainin ang mga binili nya para sakin.
Lahat ng sinabi ko kanina ay binili nya at sobra sobra pa!
“Sarap na sarap ha!” Umupo sya na harap ko at tinitigan ako habang todo ngiti pa. “Sana mamaya ganyan din itsura mo kapag kinain mo ko”
HUK!
“B-bwisit ka!” Sinipa ko sya sa ilalim ng table. Tuwang-tuwa pa ang gago. “Bakit nga pala ang tagal mo?” Pag iiba ko ng usapan.
“Syempre ang dami kong binili di ba?” Tinignan ko naman sya ng masama.
“Wag mo nga kong pilosopohin dyan!” Sigaw ko.
“Ok! Dumaan ako sa office, my emergency kasi” Nangunot naman ang noo ko.
“Ah okay, hindi mo sinabi agad, magsisinungaling ka nanaman” Bigla akong nawala sa mood.
“Wag ka ng magalit, sorry na” Pumunta sya sa likod ko at niyakap ako.
“Okay lang, sanay naman na ako, sa susunod hindi na lang kita tatanungin para hindi kana magsinungaling sa akin” Tumayo ako at umakyat na sa taas.
Bakit kaylangan pa nyang magsinungaling? Alam naman nyang pilit kong binabalik yung tiwalang nawala at dahil yun sa pagsisinungaling nya sakin. Aaminin kong pinipilit kong ibalik yung tiwala ko kahit na paunti-unti pero hindi ko maiwasan na mag-isip lagi. Ayoko naman pakialaman yung mga ginagawa nya, kung saan sya pumupunta, kung sino kausap nya o kung ano man ang plano nya. Natatakot na akong magtanong kasi iniisip ko yung kalahati ng sinasabi nya ay hindi totoo. Kaya hinayaan ko sya na magkusang magsabi sakin pero sadyang hindi nya yata ugaling magsabi. Sa loob ng dalawang lingo nagagamay ko na ang ugali ni marco, isa na dun kapag malalim ang iniisip nya wag na wag mo syang iistorbohin lalo na kapag importante, ayaw nya kapag inuulit ang sinasabi nya lalo na kapag wala sya mood. Mabilis mag-init ang ulo at higit sa lahat, lahat ng gusto nya dapat susundin mo. Pero my kabutihan din naman sya, sweet, malambing at higit sa lahat mahal ako, at ramdam ko naman yun dahil hindi sya mag-aaksaya ng panahon sa akin kung naglolokohan lang kami dito.
“Wag ka ng magalit hon” Inis akong humarap sa kanya.
“Lumayas ka nga dyan! Ang pangit mo!” Padabog akong binuksan ang pintuan sa veranda at lumabas don, napapikit pa ako sa hampas ng malamyos na hangin sa mukha ko.
“Bakit ba napaka sungit mo? Bagong way mo ba yan para lambingin kita?” Hindi na ako pumalag ng yakapin nya ako sa likod at ipatong ang baba nya sa balikat ko.
“Manahimik kana, baka samain ka” Pananakot ko pa, pero tinawanan lang nya ako.
“Hindi kana galit?”
“My magagawa pa ba ako? Wag mo na lang uulitin” Nakangusong sabi ko.
“Opo, kiss kita para hindi kana magtampo dyan” Pang-uuto nya pa.
“Eh kung sipain ko yang bayag mo!” Sigaw ko pa. “Umalis ka nga dyan!”
“Bakit ka ganyan?” Nagulat pa ako ng makitang nakanguso sya at kunot-noong nakatingin sakin. “Kaya mo na pala akong saktan ngayon?”
“Hahahahaha!” Tuluyan na akong natawa sa itsura nya. “Ang cute mo!” Hindi ko napigilan kurutin ang pisngi nya.
“Hindi kita bati” Napangangang sinundan ko pa syang pumasok sa loob ng kwarto.
‘Anong inaarte nun? Akala mo bagay sa kanya, kalalaking tao’
Pumasok ako sa loob at nakita syang nakahiga at nakatalikod sa gawi ko, kaya naman dahan-dahan akong umupo sa kama at humiga din sa tabi nya, natawa pa ako ng bigla syang lumingon pero mabilis din syang umiwas. Kaya naman niyakap ko sya at naramdaman ko ang bahagyang gulat nya.
“Hoy!” Pinipigilan kong matawa.
“Ano?”
“Sorry na, ngayon ka lang kasi nagpa cute ng ganyan sa harap ko eh” Paliwanag ko pa, pero inismiran nya lang ako. “Kiss kita” Pero hindi pa din sya gumalaw.
“Matutulog ako, tinawagan ko si manang kanina at sinabi kong magluto sya” Napasimangot naman akong umupo. “Gisingin mo na lang ako kapag, kakain na”
“Nakakainis ka naman eh!” Sigaw ko habang hinamhampas sya sa braso.
“A-aray! Janell masakit! Aww!” Hinuli nya ang kamay ko at masamang tumingin sakin.
“Napakaarte mo!”
“Sinaktan mo na nga ko emotionally, pati ba naman physically?” Inis nyang sabi.
“Wow ha! Ano ba nakakasakit dun sa sinabi ko?”
“Sabi mo, sisipain mo yung pagkalalaki ko, pano tayo makakabuo ulit ng baby kung mawawala to?” Namumulang hinablot ko ng kamay ko sa kanya at tumalikod.
‘Gago’ng to! Akala ko naman kung ano, hindi ko naman gagawin yun eh! Siraulo ba sya!?’
“Namumula ka?” Bumalik ako sa ulirat ng marinig ko ang tawa ni marco, inis akong humarap sa kanya.
“Tse!” Humiga ako patalikod sa kanya.
“Sabi mo hahalikan mo ko? Gawin mo na, para bati na tayo” Hinarap nya ako sa kanya at nakita ko nanaman ang nakakalokong ngisi nya.
“Wala na, okay kana eh”
“Hindi ha! Dali na, kiss mo na ko” Pumikit sya at nginuso ang labi sakin pero pinitik ko ito at tinulak sya.
Agad akong tumayo at patakbong pumunta sa pintuan pero hindi ko pa nahawakan ang doorknob dahil nahila na nya ako sa bewang at pinasan na parang sako ng bigas.
“Ano ba! Ibaba mo ko!” Sinabunutan ko sya pero hindi man lang sya natinag.
“Halik mo na nga lang hinihingi ko eh, ayaw mo pa” Nakaramdam ako ng kaba ng ibaba na nya ako sa kama at tumayo sa harap ko. “Iba na tuloy hanap ko” Nagulat ako ng hubarin nya ang sando nya at mabilisan isunod ang boxer short nya.
“M-marco” Banta ko.
“Bakit?” Blankong tanong nya sakin.
“Ayoko nyang iniisip mo!” Umatras ako ng umatras habang sya naman ay sumampa na sa kama at nakatitig na lumalapit sakin.
“Umalis ka nga dyan!” Akma ko syang sisipain ng bigla sya pumatong sakin. “A-ano ba problema mo?”
“Ikaw” Dahan-dahan nyang nilalapit sakin ang mukha nya habang nakapikit. “Gusto ko lang naman magpalambing eh” Halos maduling naman ako ng bigla nyang idilat ang mga mata nya at mataman na tumitig sakin.
“E-di sana sinabi mo”
“Hindi na kaylangan pa’ng sabihin yun honey” Napapikit ako ng maramdaman ang mainit nyang labi sa labi ko.
Kakaiba ang halik nya ngayon, banayad at marahan pero halatang nagpipigil sya. Unti-unti na yang hinihila pababa ang short na suot ko at mabilisan hinubad ang blouse ko, nagulat pa ako ng makitang wala na din ang bra at panty ko.
“Napakabilis mo talaga kapag sa ganitong bagay no?” Sarkastikong sabi ko sa kanya.
“Syempre naman, lagi akong natatakam sa katawan mo tuwing magdidikit tayo” Namula naman ako sa sinabe nya at tinakpan ang sarili ko.
“A-ang kapal mo!” Akma na nya akong hahalikan ng tumunog ang cellphone nya. “Sagutin mo baka importante” Pero wala syang narinig at pinagpatuloy pa din ang paghalik nya sakin and this time sa leeg ko naman.
“Ikaw ang mas importante, makakapaghintay yan” Hindi na ako pumalag ng sapuhin nya ang dibdib ko at isubo ang dunggot nito.
“Aaah” Napaigtad pa ako ng mabilis nyang pagapangin ang kamay nya sa pagkababae ko at ipasok ang DALAWANG daliri doon.
“Ang sarap mo janell” Ungol nyang sabi, agad kong hinawakan ang pagkalalaki nya at pinasok sa bukana ko. “Shit! Nagmamadali ka ba?” Pabulong nyang sabi.
“Ang tagal mo eh, lalabasan na ako” Ako ang gumalaw kahit na hirap ako dahil nasa ilalim ako nakapwesto.
“I love you” She kiss me agresively at sya na ang nagpatuloy sa paggalaw sa ibabaw ko.
“Ahhhh!” We reach our last peak.
“I love you too” Nanghihinang sabi ko habang sinusuklay ang kamay ko sa buhok nya.
RING! RING! RING!~
Naalimpungatan ako ng marinig kong tumunog ang telepono sa bedside table, tiningnan ko muna ang oras sa malaking wall clock na nakasabit sa itaas ng tv. 1:30 Am? Sino naman baliw ang tatawag ng ganitong alanganing oras?! Pero bigla akong napaisip, baka ang kambal iyon at my hindi magandang nangyari. Sasagutin ko na sana ng huminto ito, napaupo ako sa kama at tiningnan ang lalaking mahimbing na natutulog sa tabi ko, hubad pa kaming parehas dahil sa magandang naganap kanina. Napangiti ako mahal na mahal ko talaga ang lalaking ito.
RING! RING! RING! RING!
“Hello?” Sagot ko, pero walang nagsalita. “H-helo?” Ulit ko pa.
“Janell?” Bahagya pa akong nagulat hindi dahil alam nya ang pangalan ko pero dahil sa kadahilanang kilala ko ang boses na iyon. “Hindi kana makapagsalita?” Bumalik ako sa ulirat ng marinig ang nakakaloko nyang tawa.
“Sino ka?” Kahit kilala kong si Sabina ang nasa kabilang linya.
“Hahhahaha! Akala ko naman ay kilala mo na ako”
“M-my sasabihin ka ba?” Kabado ko pang tanong.
“Oo my gustong kumausap sayo” Kumunot naman ang noo ko. Pero muntikan na akong mapasigaw ng mabilis na hablutin ni marco ang telepono at pabatong itinapon ito.
“Sinong kausap mo?” Seryosong sabi nya.
“H-ha?”
“Sinong kausap mo!” Sigaw nya at bumalik ako sa katinuan.
“Yung sabina mo!” Sigaw ko sa kanya.
Nagulat pa ako ng padabog syang tumayo at kunin ang telepono, tinanggal sa kable at nilagay sa basurahan.
“Matulog na tayo” Bumalik sya sa tabi ko at muling yumakap sakin.
Hindi ko na lang sya pinansin at humilig na sa dibdib nya at pumikit.
Marco’s POV
Shit! Shit! Shit! Pilit kong kinakalma ang sarili ko hindi ko alam kung naririnig ba ni janell ang malakas na tibok ng puso ko pero sa tingin ko ay nakatulog agad sya. Nagising ang diwa ko kanina ng makitang my kausap sa telepono si janell, nagpanggap lang akong galit para hindi nya isipin na kilala ko kung sino ang kausap nya. Gusto kong patayin ang hayop na babae na yun! Ayaw nya talaga akong tantanan.
Bumangon ako sa kama at pumasok sa banyo, bukas na bukas ay ipapatanggal ko na ang lahat ng telepono dito sa bahay at papalitan ko na ultimong sim card ko para hindi na sya muling makatawag dito. Agad din akong lumabas at humiga muli sa tabi ni janell, nawala ang galit ko ng Makita ang mukha nya habang mahimbing na natutulog at walang saplot. Dahan-dahan kong nilapit ang mukha ko sa kanya at hinalikan ang bahagyang nakabukang bibig nya.
“M-marco?” Mahinang sabi ni janell.
“Nagising ba kita?”
“Malamang, bat gising ka pa?” Umupo sya at ibinalot ang sarili sa kumot.
“Hindi na ako makatulog eh” Lumapit ako sa kanya at yumakap, pinusod ko ang mahaba nyang buhok at hinalikan ang leeg nya.
“M-marco! Ah!” Kinagat ko ang leeg nya. “Naka five rounds na tayo kanina ha! Pagod na ako!” Maktol nya pa.
“Pano naman ako?”
“Anong pano ka nanaman!?” Asik nya.
“Gising na gising oh!” Nginuso ko ang ibaba ko at tumingin sya don. Natawa na ako ng biglang nanlaki ang mga mata nya habang lumulunok pa.
“Napakabastos mo! Nakikita mo ba ang oras?” Sigaw nya. “Ala dos pa lang, wala ka ba patawad?” Habang nakaturo pa sa orasan.
“Oh sige, humiga na tayo at yayakapin na lang kita magdamag” Tumayo ako at pumunta sa walk-in closet namin at kumuha ng cream colored nighties at bumalik sa kama at kusang binihisan si janell. “Malamig”
“Ang sweet naman” Asar niy a pa.
“Ngayon mo lang naramdaman?”
“Palagi naman” Kibit balikat nya at kusa ng humiga sa kama. “Pero mas nadadagdagan ang sweetness mo, hindi na bagay sayo”
“Sinasaktan mo ang puso ko hon” Inis syang lumingon sakin at nakita ko ang pagkapikon sa mukha nya. “Ang sungit sungit mo na” naka pout na sabi ko.
“Wag ka ngang OA dyan! Matutulog na ko, wag ka ng maingay” Nagulat ako ng batuhin nya ako ng unan at tumalikod na sakin.
Hindi ko maiwasang mapangiti habang humihiga at yumakap sa likuran nya. Hindi ko na sya ginulo pa ng maramdaman ko ang malalim nyang paghinga.
~ K I N A B U K A S A N ~
Dahan-dahan kong minulat ang mata ko at agad naiharang ang dalawang kamay sa mukha ko, I groned beneath the sheat ng Makita ang tirik na tirik na araw, kinapa ko ang katabi ko pero nagulat ako ng wala na si janell, napabalikwas ako ng bangon at luminga linga pumunta sa cr pero wala. Kahit na nakaboxer lang ako ay agad akong bumaba at dumiretso sa kitchen only to find out janell eating different kinds of foods, umaapaw ito sa plate nya at puno ang bibig na tila mauubusan kung sumandok ng pagkain.
“W-what are you doing?” Nakangangang sabi ko.
“Great! Gising kana pala, good morning” Agad syang tumayo at lumapit sakin ng nakangiti, tumiad at hinalikan ako sa pisngi.
“Y-yeah good morning!” Hinila nya ako sa mesa. “Sana ginising mo ako para ako na naghanda, napagod ka pa” Nakangiti kong sabi, ang cute ng itsura nya.
“Puyat na puyat ka eh, nahihiya naman akong gisingin ka, actually brunch na tong kinakain ko” Sabi pa nya habang kumakain ng bacon at sinunod ang hipon.
“Sorry hon” Niyakap ko sya sa likuran, natawa naman ako ng isubo nya sakin ang binalatan nyang hipon.
“Sabayan mo na akong kumain” Hindi na ako pumalag at umupo na sa tabi nya.
“Anyway mamayang hapon pagkagaling sa school ng kambal NATIN ay ako ang magsusundo sa kanila” I emphasize the word ‘NATIN’ Masarap sa pakiramdam.
“Wow! Talaga? Bat ikaw lang magsusundo?” Naka-pout nyang sabi.
“Para mabilis, dito din naman kami dideretso eh” I winked at her at muntikan ng matawa ng Makita ang namumula nyang itsura.
“Sige, papatulong ako kay manang mamaya sa pagluluto para sa hapunan natin” Excited nyang sabi.
Nasa tapat ako ng vanity mirror sa kwarto namin ng pumunta sa harap ko si janell at inayos ang nakatupi kong kwelyo, mataman kong tinignan ang buong mukha nya at ngumiti.
“Napakaganda mo hon, hindi ako magsasawang titigan ka magdamag” Nakita ko na naman ang pamumula ng mukha nya.
“Sus! Ang dami mo ng bola sakin ha!” Hinampas nya ako sa dibdib.
“Bola ba yun?”
“Oo! Kaya bilisan mo na baka kanina pa naghihintay ang mga bata” Tinulak na nya ako palabas ng pinto. “Dahan-dahan sa pagmamaneho” Mabilis ko syang hinalikan sa labi at sumakay na sa kotse.
AT SCHOOL
Pinark ko na ang sasakyan sa parking space sa tapat ng elementary school ng kambal, sakto naman ang dating ko ng Makita ang dalawang anak ko na nag-uusap habang nakaakbay si marcus sa kakambal nyang babae. Bumaba na ako sa kotse at nakangiting sinalubong sila na hindi pa din ako nakikita.
“Hi!” Kumaway ako sa kanila at nanlaki naman ang mata ng anak kong babae.
“Dadadi!” Napalingon samin ang ibang tao na naglalakad dahil sa malakas na sigaw ni natashia. “Ikaw po ba ang magsusundo samin?”
“Yes, at pupunta tayo kay mommy” Umupo ako sa harap nya at binuhat sya, nakataas naman ang kilay ni marcus ng tignan ko Ito.
“Where’s mommy?” masungit nyang tanong.
“Nasa bahay, inaantay na nya tayo dun kaya tara na” Hinawakan ko ang kamay ni marcus at naglakad na kami papunta sa kotse ko.
“Hey karylle!” Tawag ni natashia sa isa nyang kaklase. “This is my daddy, sabi ko sayo my daddy kami eh!” Pagmamalaki nya pa.
“Hmp! Bakit ngayon nya lang kayo sinundo?” Mataray naman na sabi ng kaklase nya.
“Syempre nasa work sya para mapaganda ang future namin!” Dinilaan nya pa ito. “Let’s go daddy!” Humiga na sya sa balikat ko.
“Your always get yourself into trouble” Singhal naman ni marcus sa kapatid nya.
“Anong trouble dun brother? Sinabi ko lang yun para hindi na nya ako asarin” Inosenteng sabi ni natashia.
“Whatever!” Nanguna ng maglakad pabalik ng sasakyan si marcus. Natawa naman ako.
“Dadadi pwede po ba dumaan muna tayo sa mall?” Pa cute pa ng anak ko. “I want to buy a new Barbie house sa toy store!”
“Okay copy my princess!” She kiss me in the cheecks.
MALL
“I want this one dadadi, and this, oh! And the other one!” Halos mapuno ang cart na dala namin dahil sa bawat madaanan namin ay my kinukuha si natashia habang si mrcus naman ay nakasimangot na nakasunod samin, nakita kong kinuha nya ang isang hilera ng rc cars at nilagay iyon sa cart.
“What?” He asked.
“Nothing baby, kuha ka pa”
“Tss! I’m not a baby anymore” Umirap ito sa akin at tumingin kay natashia. “Hey shia! Tama na yan, nagugutom na ako”
“Okay I think it’s enough”
Sabay sabay kaming pumunta sa counter at binayaran ko ang mga binili nila, paglabas namin sa mall ay madilim na ang paligid kaya binilisan naming dahil baka maabutan kami ng traffic.
“Ang laki laki po talaga ng house mo dadadi!" Bumaba na kami sa kotse at pinasok na ang sasakyan, nagtaka pa ako ng nakapatay ang buong ilaw sa mansion.
“Ako muna ang bababa okay, dito muna kayo sa loob” Sabay naman silang tumango.
I have a bad feeling about this, kanina ko pa ito nararamdaman pero hindi ko pinansin. Dahan-dahan kong binuksan ang main door at lumikha ito ng impit na ingay sa buong bahay, napakatahimik at madilim.
“Janell?” Pero walang sumagot, pumunta ako sa switch ng ilaw at pinindot ito.
Nanlaki ang mga mata na napatingin ako sa sala, my ilang bahid ng dugo sa sahig at basag na mga vase. Agad akong umakyat sa taas para puntahan ang kwarto namin only to find out na wala si janell. Nagulat naman ako ng mag ring ang phone ko.
“Sabina!!!!” Malakas kong sigaw, kusang dumausdos ang luha ko dahil sa takot sa kalagayan ni janell. Narinig ko naman ang nang-aasar nyang tawa.
“Oh, bat galit na galit ka? Don’t worry nasa mabuti naman kalagayan si janell” Gusto ko syang sapakin ng sobrang lakas yung tipong hindi na sya makakatayo. “Pero kaylangan mong bilisan dahil nasa room 69 sya at baka makuha sya ng iba”
“Hayop ka talagang babae ka! Wag na wag mong sasaktan si janell!”
“Oh sure! Wag ka din kabahan dahil hindi ko pa naman sinasabi sa kanya ang totoo, gusto ko ikaw ang magsabi” Humugot ako ng malalim na buntong hininga bago binaba ang tawag. Naisabunot ko ang mga kamay ko sa buhok.
Hindi pa ako handa para rito. p_q
I’m so sorry janell, ng dahil sa kagaguhan ko at hindi pagtatapat ng damdamin sayo noon ay nalagay ka sa ganitong sitwasyon.Kaya kahit ayaw ko man malaman mo ang pinaka puno’t-dulo ng lahat ay wala akong magagawa, para na din sa ikakatahimik ng kunsensya ko at kahit hindi mo na ako mapapatawad sa pangatlong pagkakataon ay tatanggapin ko masabi ko lang ang totoo.
CHAPTER 10
Marco’s POV
Nandito ako ngayon sa kusina dahil kanina pa daw nagugutom si janell, gusto ko sana syang ipa-checkup pero hindi naman sya pumayag. Ok lang daw sya at maayos na ang pakiramdam, ang pinagtataka ko lang ay ang maya’t maya na paghingi nya sakin ng pagkain at hindi man lang sya nabubusog.
“Hoy!” Nagulat ako ng ibato nya sakin ang red polo shirt ko.
“Aww! What the hell?” Humarap ako sa kanya at nakita ko ang galit nyang itsura. “My gusto ka pa ba ipaluto?”
“Bakit amoy pabango ng babae yan damit mo ha!?” Gusto kong matawa dahil para na kaming mag-asawa dahil sa pagtatanong nya. “Wag mo akong ngitian dyan!” Lumapit sya sakin at namewang sa harap ko.
“Baka naman pabango mo yan?”
“Ha! Ni hindi nga ko lumalabas dito! Sino naman papabanguhan ko dito? Ikaw?!” Galit talaga sya. “Ginawa mo lang excuse yung pagbili mo ng pagkain ko no?” Pairap pang sabi nya. Hinila ko na lang sya paakyat sa Itaas.
Flashback~
“Hello sir?” Secretary ko.
“Yes Joanna?”
“A-ah sir, my naghahanap po kasi sa inyo dito” Bakas sa boses nya ang kaba. “Ayoko naman po sabihin kung saan kayo nakatira, pero pumunta na po sya dito dati” Paliwanag nya pa.
“Sino yan?” Kunot-noong tanong ko.
“Mam ano p-po ulit ang pangalan nyo?” Narinig ko ang boses nya na tinatanong ang bisita ko. “Ano ba! Kanina ko pa sinabi ang pangalan ko ha! Bingi ka ba?!” Nagulat ako ng marinig ang boses ni Sabina. Maya-maya pa ay narinig ko ulit ang boses ng secretary ko at sinabi ang pangalan ng bisita ko.
“Akina ng yan!” Narinig ko ang pagbagsak ng kung anong bagay sa opisina ko. “Hi there Marco!” Malanding sabi ni Sabina, nag-init naman ang ulo ko. “Bat hindi ka makapag salita honey? Kamusta ka na?”
“Anong ginagawa mo dyan? Pwede ba tigilan mo na ako!” Sigaw ko sa kanya.
“No honey, ngayon pa ba kita titigilan kung kaylan nasa akin ang hinahanap mo?” Narinig ko pa ang malakas nyang tawa.
“What do you mean?” Interesado pang sabi ko.
“Oh! You’re interested ha? Well, hindi ko sasabihin sayo dito sa telepono, pumunta ka dito sa office mo at mag-uusap tayo, siguradong magugustuhan mo ang balita ko” Hindi ko na nagawang sumagot ng bigla nyang ibaba ang tawag.
“Kanina pa kita tinatawag” Nagulat ako ng marinig ko ang boses ni janell, pababa sya ng hagdan kaya inayos ko ang sarili ko.
“My problema ba ang mahal ko?” Malambing kong sabi sa kanya at inakbayan sya.
“Wala, ikaw meron ba?” Bahagya pa akong nagulat sa sinabe nya, pero hindi ko pinahalata.
“Wala ah! My gusto ka ba kainin?” Pag-iiba ko ng usapan “Anything you want” Umastang pa syang nag-iisip.
“Hmm, Gusto ko ng fries ng mcdo, ice cream sa dairy queen, pizza sa yellowcab at donut sa J.Co!” Masayang sabi nya, ako naman ay gulat na gulat.
“Sigurado ka?” Wala sa sariling sabi ko.
“Oo naman! Ayaw mo ba!?” Natauhan ako ng marinig ang naiinis nyang boses.
“Hindi, bibili ako” Umakyat kami sa taas at pumasok sa kwarto. “Dito ka lang, ok wag mo akong tatakasan” Kunyaring banta ko pa.
“As if naman makakatakas ako! Eh napakarami mong bodyguards dito!” Tinulungan nya pa akong ayusin ang polo shirt ko na sya mismo ang pumili.
“Ang gwapo!” Kinurot nya ang pisngi ko. “Pero pwede ko ba tawagan ang kambal?” Malambing pa na sabi nya.
“Oo naman!” Hinalikan ko sya sa labi at sabay ulit kaming bumaba sa hagdan. “Sige na, aalis na ako, saglit lang ako!” Kumaway pa sya sakin.
Mabilis kong pinaandar ang kotse ko papunta sa opisina para komprontahin si Sabina at malaman kung ano ang dahilan kung bat sya pumunta don. Aaminin kong kinakabahan ako, I know Sabina very well. Kaya nya gawin ang lahat ng naisin nya lalo na kapag desidido sya sa bagay na iyon. She will do everything mapasaya lang ang sarili nya, that’s how crazy she is. Agad kong pinark ang kotse at nagmamadaling bumaba.
“Good afternoon Sir Marco!” Masayang bati sakin ng guard, tinanguan ko lamang sya. Agad naman na tumabi sakin ang mga body guards ko.
“Is she there?” Tanong ko kay Manuel, ang kanang kamay ko sa kumpanya ko.
“Yes sir” Pumasok na kami sa elevator at pinindot ang 45th floor. Ang presidential suit.
Pagkabukas ng elevator ay nanguna na ako palabas sa kanila. Bahagya pa akong natawa ng mapansin ang suot ko, at napaisip it is my first time na pumasok ako sa kumpanya na ganito ang suot ko. Napapailing na lang ako at agad kong naisip si janell. Kaylangan kong bilisan dahil paniguradong mag aantay yun.
“Oh! Hi honey!” Lakad takbong lumapit si Sabina sa akin, nakaramdam ako ng inis. “I miss you so much!” Akmang hahalikan nya ako ng itulak ko ang mukha nya gamit ang palad ko.
“Get off me” Pinakita ko talagang seryoso ako at nagpasindak naman sya at lumayo. “What do you want?”
“Well, I have a good and bad news for you, which one do you want to hear first?” Malanding sabi nya.
“Just say it. And make it faster” I commanded.
“Billy is in my hand” Deretso nyang sabi at Nagulat akong napatingin sa kanya. She twitched her lips make me feel annoying. “At hinahanap nya si Atascha Janell Lopez, to tell her the truth kung bakit nga ba ang isang inosenteng babae ay napunta sa room 69 na mism----“ Hindi ko na sya pinatapos sa sasabihin nya ng bigla ko syang sugurin at malakas na isandal sa pader, hindi ko napigilan na sakalin sya at hindi man lang sya natinag nginisihan pa ako.
“Don’t you dare Sabina! Makikilala mo talaga kung sino ako” Gigil kong sabi sa kanya. “Ibigay mo sakin si billy para matapos na to” Nagpakawala sya ng malakas na tawa at tinulak ako.
“Do you think I’m crazy? Hahahaha! Hindi mo ako matatakot sa mga sinasabi mo!” She grab my crouch at dahan-dahan binuksan ang zipper ng pantalon ko pero tinulak kong muli siya.
“Hayaan mo na ako, I already told janell everything and were okay now” Pilit kong pinahinahon ang sarili ko.
“Pag iisipan ko” Tinignan ko sya ng matalim.
“Hindi na ako makikiusap pa sayo Sabina”
“Well, That’s the bad news, do you want to hear the good news?” Hindi ako sumagot. “The good news is Lalong lumakas ang room 69 at dinarayo sya ng mga matataas na tao, and guess what?” Pambibitin nya pa. “Magtatayo na kami ng pangalawang branch sa isang probinsya sa quezon!” Agad akong napalingon sa kanya.
“W-what?! Wala talaga kayong kadala-dala no?” Akma ko syang susugurin ng bigla nya hugutin ang baril sa bewang nya.
“Wag kang lumapit, dahil hindi talaga ako magda-dalawang isip na iputok to sayo!” Lumayo ako sa kanya pero hindi ko pa din inaalis ang masamang tingin ko. “Kaya kung ako sayo sumama ka na sakin, wala kang mapapala kay janell lalo na kapag nalaman nya ang totoo! Hahahaha!” Gustong-gusto ko syang saktan ng mga sandaling to, pero alam kong tototohanin nya ang sinabe nyang ipuputok nya sakin ang baril na hawak nya kaya nagtimpi na lang ako.
“Shut up and leave!” Tinuro ko pa ang pinto ng office ko.
“Itago mo na si janell hanggang sa makakaya mo, dahil kapag nakita ko sya hinding hindi mo ako mapipigilan” Hinawakan nya ako sa labi bago ako tinalikuran at lumabas ng office ko.
“Damn it!” Naibato ko ang isa sa mamahaling vase at lumikha iyon ng ingay sa buong kwarto.
Ngayon inaamin ko na, Natatakot ako! Kapag nalaman ni janell ang totoo sigurado akong hinding hindi na nya ako mapapatawad. And I won’t let that happen.
Janell’s POV
“Hello baby?”
“Mommmmmyyyy!!!!” Agad kong nailayo ang telepono sa tenga ko ng marinig ang matinis na sigaw ng anak kong babae.
“Baby, wag kang sumigaw ng sumigaw, baka mapaos ka gusto mo ba mawalan ka ng boses?” Mahinahon kong sabi.
“No mommy, si marcus kasi eh! He bite me!” Napangiti naman ako, kahit na laging inaasar ni marcus ang kapatid nya ramdam ko ang pagmamahal nya dito. ‘Liar! Ikaw kasi ang nanguna!’ Rinig kong sabi ni marcos.
“So mommy, kaylan ka uuwi? I miss you so much!”
“Malapit na baby, anong pasalubong ang gusto mo?”
“Hmmm, I want to watch a minions mommy!”
“Minions? My season three na ba sya?” Takang tanong ko.
“Yes mommy! I saw it on internet” Pagmamalaki nya pa.
“Wag kayo masyadong magbabad sa computer ha, books and study muna okay”
“Yes mommy! Pagkatapos naman naming mag aral at gumawa ng assignment saka kami nagco-computer”
“Okay baby, can I talk to marcus?”
“Yes mom?” As usual masungit talaga.
“I miss you” Malambing na sabi ko.
“Yeah, I miss you too” Tamad nyang sabi. “So kaylan ka uuwi?”
“Malapit na baby, wag ka ng masyadong masungit okay” Narinig ko naman sya bumuntong-hininga. “Bantayan mo ang kambal mo, mas matanda pa rin sya sayo”
“But not her brain, isip bata” Natawa naman ako. “Sige na mom, you’re disturbing me”
“I know, sige enjoy reading books! I love you”
“I love you too mommy!” Napapailing naman na binaba ko ang tawag.
At dahil wala pa si aldrin ay pumunta muna ako sa garden nya sa likod ng mansion at nagsimulang magbungkal ng lupa, isa ito sa hilig ko ang pagtatanim ng mga halaman at bulaklak. At namana ko ito kay mommy, kaya laking tuwa nya ng malaman nyang natuto ako ng hindi nya ako tinuruan. Inumpisahan kong ilagay sa isang babasagin paso ang fertilizer soil at kinuha ang buto ng Juliet rose na pinabili ko kay marco.
“Hey” Agad akong napalingon sa likod ng makitang nakatayo dun ang lalaking tatlong oras ko ng hinihintay.
“Mabuti dumating ka na!” Agad akong lumapit sa kanya at niyakap sya.
“Wait, what’s on your hand?” Nagtatakang tinignan nya ang pinanggalingan ko. “Nagtatanim ka?”
“Duh! Isn’t obvious?!” Lumakad ako papunta sa ginagawa ko. “Ito yung pinabili ko sayong bulaklak last week, at dahil sa sobrang tagal mo kaya nainip ako at nagtanim na lang muna” Niyakap nya ako sa likuran at hinalikan sa pisngi.
“Ang bango bango naman! Kahit pinagpawisan fresh pa din!” Sinunod nya ang leeg ko at dahil naka bun ang buhok ko ay Malaya nyang nahahalikan iyon.
“M-marco ano ba!” Bahagya ko syang tinulak pero hindi sya natinag. “Nagugutom na ako, Nasan na ang mga pinabili ko?!” Pag-iiba ko ng usapan.
“Ako muna pakainin mo!” Pinandilatan ko sya. “Hahahaha! Sige na nga, mamaya na lang” Hawak kamay kaming pumasok sa loob at dumiretso sa kusina.
“Wow!” Hindi ko maiwasang maglaway sa nakikita ko ngayon. “Thank you hon!” Mabilis ko syang hinalikan sa labi at saka sinimulan ng kainin ang mga binili nya para sakin.
Lahat ng sinabi ko kanina ay binili nya at sobra sobra pa!
“Sarap na sarap ha!” Umupo sya na harap ko at tinitigan ako habang todo ngiti pa. “Sana mamaya ganyan din itsura mo kapag kinain mo ko”
HUK!
“B-bwisit ka!” Sinipa ko sya sa ilalim ng table. Tuwang-tuwa pa ang gago. “Bakit nga pala ang tagal mo?” Pag iiba ko ng usapan.
“Syempre ang dami kong binili di ba?” Tinignan ko naman sya ng masama.
“Wag mo nga kong pilosopohin dyan!” Sigaw ko.
“Ok! Dumaan ako sa office, my emergency kasi” Nangunot naman ang noo ko.
“Ah okay, hindi mo sinabi agad, magsisinungaling ka nanaman” Bigla akong nawala sa mood.
“Wag ka ng magalit, sorry na” Pumunta sya sa likod ko at niyakap ako.
“Okay lang, sanay naman na ako, sa susunod hindi na lang kita tatanungin para hindi kana magsinungaling sa akin” Tumayo ako at umakyat na sa taas.
Bakit kaylangan pa nyang magsinungaling? Alam naman nyang pilit kong binabalik yung tiwalang nawala at dahil yun sa pagsisinungaling nya sakin. Aaminin kong pinipilit kong ibalik yung tiwala ko kahit na paunti-unti pero hindi ko maiwasan na mag-isip lagi. Ayoko naman pakialaman yung mga ginagawa nya, kung saan sya pumupunta, kung sino kausap nya o kung ano man ang plano nya. Natatakot na akong magtanong kasi iniisip ko yung kalahati ng sinasabi nya ay hindi totoo. Kaya hinayaan ko sya na magkusang magsabi sakin pero sadyang hindi nya yata ugaling magsabi. Sa loob ng dalawang lingo nagagamay ko na ang ugali ni marco, isa na dun kapag malalim ang iniisip nya wag na wag mo syang iistorbohin lalo na kapag importante, ayaw nya kapag inuulit ang sinasabi nya lalo na kapag wala sya mood. Mabilis mag-init ang ulo at higit sa lahat, lahat ng gusto nya dapat susundin mo. Pero my kabutihan din naman sya, sweet, malambing at higit sa lahat mahal ako, at ramdam ko naman yun dahil hindi sya mag-aaksaya ng panahon sa akin kung naglolokohan lang kami dito.
“Wag ka ng magalit hon” Inis akong humarap sa kanya.
“Lumayas ka nga dyan! Ang pangit mo!” Padabog akong binuksan ang pintuan sa veranda at lumabas don, napapikit pa ako sa hampas ng malamyos na hangin sa mukha ko.
“Bakit ba napaka sungit mo? Bagong way mo ba yan para lambingin kita?” Hindi na ako pumalag ng yakapin nya ako sa likod at ipatong ang baba nya sa balikat ko.
“Manahimik kana, baka samain ka” Pananakot ko pa, pero tinawanan lang nya ako.
“Hindi kana galit?”
“My magagawa pa ba ako? Wag mo na lang uulitin” Nakangusong sabi ko.
“Opo, kiss kita para hindi kana magtampo dyan” Pang-uuto nya pa.
“Eh kung sipain ko yang bayag mo!” Sigaw ko pa. “Umalis ka nga dyan!”
“Bakit ka ganyan?” Nagulat pa ako ng makitang nakanguso sya at kunot-noong nakatingin sakin. “Kaya mo na pala akong saktan ngayon?”
“Hahahahaha!” Tuluyan na akong natawa sa itsura nya. “Ang cute mo!” Hindi ko napigilan kurutin ang pisngi nya.
“Hindi kita bati” Napangangang sinundan ko pa syang pumasok sa loob ng kwarto.
‘Anong inaarte nun? Akala mo bagay sa kanya, kalalaking tao’
Pumasok ako sa loob at nakita syang nakahiga at nakatalikod sa gawi ko, kaya naman dahan-dahan akong umupo sa kama at humiga din sa tabi nya, natawa pa ako ng bigla syang lumingon pero mabilis din syang umiwas. Kaya naman niyakap ko sya at naramdaman ko ang bahagyang gulat nya.
“Hoy!” Pinipigilan kong matawa.
“Ano?”
“Sorry na, ngayon ka lang kasi nagpa cute ng ganyan sa harap ko eh” Paliwanag ko pa, pero inismiran nya lang ako. “Kiss kita” Pero hindi pa din sya gumalaw.
“Matutulog ako, tinawagan ko si manang kanina at sinabi kong magluto sya” Napasimangot naman akong umupo. “Gisingin mo na lang ako kapag, kakain na”
“Nakakainis ka naman eh!” Sigaw ko habang hinamhampas sya sa braso.
“A-aray! Janell masakit! Aww!” Hinuli nya ang kamay ko at masamang tumingin sakin.
“Napakaarte mo!”
“Sinaktan mo na nga ko emotionally, pati ba naman physically?” Inis nyang sabi.
“Wow ha! Ano ba nakakasakit dun sa sinabi ko?”
“Sabi mo, sisipain mo yung pagkalalaki ko, pano tayo makakabuo ulit ng baby kung mawawala to?” Namumulang hinablot ko ng kamay ko sa kanya at tumalikod.
‘Gago’ng to! Akala ko naman kung ano, hindi ko naman gagawin yun eh! Siraulo ba sya!?’
“Namumula ka?” Bumalik ako sa ulirat ng marinig ko ang tawa ni marco, inis akong humarap sa kanya.
“Tse!” Humiga ako patalikod sa kanya.
“Sabi mo hahalikan mo ko? Gawin mo na, para bati na tayo” Hinarap nya ako sa kanya at nakita ko nanaman ang nakakalokong ngisi nya.
“Wala na, okay kana eh”
“Hindi ha! Dali na, kiss mo na ko” Pumikit sya at nginuso ang labi sakin pero pinitik ko ito at tinulak sya.
Agad akong tumayo at patakbong pumunta sa pintuan pero hindi ko pa nahawakan ang doorknob dahil nahila na nya ako sa bewang at pinasan na parang sako ng bigas.
“Ano ba! Ibaba mo ko!” Sinabunutan ko sya pero hindi man lang sya natinag.
“Halik mo na nga lang hinihingi ko eh, ayaw mo pa” Nakaramdam ako ng kaba ng ibaba na nya ako sa kama at tumayo sa harap ko. “Iba na tuloy hanap ko” Nagulat ako ng hubarin nya ang sando nya at mabilisan isunod ang boxer short nya.
“M-marco” Banta ko.
“Bakit?” Blankong tanong nya sakin.
“Ayoko nyang iniisip mo!” Umatras ako ng umatras habang sya naman ay sumampa na sa kama at nakatitig na lumalapit sakin.
“Umalis ka nga dyan!” Akma ko syang sisipain ng bigla sya pumatong sakin. “A-ano ba problema mo?”
“Ikaw” Dahan-dahan nyang nilalapit sakin ang mukha nya habang nakapikit. “Gusto ko lang naman magpalambing eh” Halos maduling naman ako ng bigla nyang idilat ang mga mata nya at mataman na tumitig sakin.
“E-di sana sinabi mo”
“Hindi na kaylangan pa’ng sabihin yun honey” Napapikit ako ng maramdaman ang mainit nyang labi sa labi ko.
Kakaiba ang halik nya ngayon, banayad at marahan pero halatang nagpipigil sya. Unti-unti na yang hinihila pababa ang short na suot ko at mabilisan hinubad ang blouse ko, nagulat pa ako ng makitang wala na din ang bra at panty ko.
“Napakabilis mo talaga kapag sa ganitong bagay no?” Sarkastikong sabi ko sa kanya.
“Syempre naman, lagi akong natatakam sa katawan mo tuwing magdidikit tayo” Namula naman ako sa sinabe nya at tinakpan ang sarili ko.
“A-ang kapal mo!” Akma na nya akong hahalikan ng tumunog ang cellphone nya. “Sagutin mo baka importante” Pero wala syang narinig at pinagpatuloy pa din ang paghalik nya sakin and this time sa leeg ko naman.
“Ikaw ang mas importante, makakapaghintay yan” Hindi na ako pumalag ng sapuhin nya ang dibdib ko at isubo ang dunggot nito.
“Aaah” Napaigtad pa ako ng mabilis nyang pagapangin ang kamay nya sa pagkababae ko at ipasok ang DALAWANG daliri doon.
“Ang sarap mo janell” Ungol nyang sabi, agad kong hinawakan ang pagkalalaki nya at pinasok sa bukana ko. “Shit! Nagmamadali ka ba?” Pabulong nyang sabi.
“Ang tagal mo eh, lalabasan na ako” Ako ang gumalaw kahit na hirap ako dahil nasa ilalim ako nakapwesto.
“I love you” She kiss me agresively at sya na ang nagpatuloy sa paggalaw sa ibabaw ko.
“Ahhhh!” We reach our last peak.
“I love you too” Nanghihinang sabi ko habang sinusuklay ang kamay ko sa buhok nya.
RING! RING! RING!~
Naalimpungatan ako ng marinig kong tumunog ang telepono sa bedside table, tiningnan ko muna ang oras sa malaking wall clock na nakasabit sa itaas ng tv. 1:30 Am? Sino naman baliw ang tatawag ng ganitong alanganing oras?! Pero bigla akong napaisip, baka ang kambal iyon at my hindi magandang nangyari. Sasagutin ko na sana ng huminto ito, napaupo ako sa kama at tiningnan ang lalaking mahimbing na natutulog sa tabi ko, hubad pa kaming parehas dahil sa magandang naganap kanina. Napangiti ako mahal na mahal ko talaga ang lalaking ito.
RING! RING! RING! RING!
“Hello?” Sagot ko, pero walang nagsalita. “H-helo?” Ulit ko pa.
“Janell?” Bahagya pa akong nagulat hindi dahil alam nya ang pangalan ko pero dahil sa kadahilanang kilala ko ang boses na iyon. “Hindi kana makapagsalita?” Bumalik ako sa ulirat ng marinig ang nakakaloko nyang tawa.
“Sino ka?” Kahit kilala kong si Sabina ang nasa kabilang linya.
“Hahhahaha! Akala ko naman ay kilala mo na ako”
“M-my sasabihin ka ba?” Kabado ko pang tanong.
“Oo my gustong kumausap sayo” Kumunot naman ang noo ko. Pero muntikan na akong mapasigaw ng mabilis na hablutin ni marco ang telepono at pabatong itinapon ito.
“Sinong kausap mo?” Seryosong sabi nya.
“H-ha?”
“Sinong kausap mo!” Sigaw nya at bumalik ako sa katinuan.
“Yung sabina mo!” Sigaw ko sa kanya.
Nagulat pa ako ng padabog syang tumayo at kunin ang telepono, tinanggal sa kable at nilagay sa basurahan.
“Matulog na tayo” Bumalik sya sa tabi ko at muling yumakap sakin.
Hindi ko na lang sya pinansin at humilig na sa dibdib nya at pumikit.
Marco’s POV
Shit! Shit! Shit! Pilit kong kinakalma ang sarili ko hindi ko alam kung naririnig ba ni janell ang malakas na tibok ng puso ko pero sa tingin ko ay nakatulog agad sya. Nagising ang diwa ko kanina ng makitang my kausap sa telepono si janell, nagpanggap lang akong galit para hindi nya isipin na kilala ko kung sino ang kausap nya. Gusto kong patayin ang hayop na babae na yun! Ayaw nya talaga akong tantanan.
Bumangon ako sa kama at pumasok sa banyo, bukas na bukas ay ipapatanggal ko na ang lahat ng telepono dito sa bahay at papalitan ko na ultimong sim card ko para hindi na sya muling makatawag dito. Agad din akong lumabas at humiga muli sa tabi ni janell, nawala ang galit ko ng Makita ang mukha nya habang mahimbing na natutulog at walang saplot. Dahan-dahan kong nilapit ang mukha ko sa kanya at hinalikan ang bahagyang nakabukang bibig nya.
“M-marco?” Mahinang sabi ni janell.
“Nagising ba kita?”
“Malamang, bat gising ka pa?” Umupo sya at ibinalot ang sarili sa kumot.
“Hindi na ako makatulog eh” Lumapit ako sa kanya at yumakap, pinusod ko ang mahaba nyang buhok at hinalikan ang leeg nya.
“M-marco! Ah!” Kinagat ko ang leeg nya. “Naka five rounds na tayo kanina ha! Pagod na ako!” Maktol nya pa.
“Pano naman ako?”
“Anong pano ka nanaman!?” Asik nya.
“Gising na gising oh!” Nginuso ko ang ibaba ko at tumingin sya don. Natawa na ako ng biglang nanlaki ang mga mata nya habang lumulunok pa.
“Napakabastos mo! Nakikita mo ba ang oras?” Sigaw nya. “Ala dos pa lang, wala ka ba patawad?” Habang nakaturo pa sa orasan.
“Oh sige, humiga na tayo at yayakapin na lang kita magdamag” Tumayo ako at pumunta sa walk-in closet namin at kumuha ng cream colored nighties at bumalik sa kama at kusang binihisan si janell. “Malamig”
“Ang sweet naman” Asar niy a pa.
“Ngayon mo lang naramdaman?”
“Palagi naman” Kibit balikat nya at kusa ng humiga sa kama. “Pero mas nadadagdagan ang sweetness mo, hindi na bagay sayo”
“Sinasaktan mo ang puso ko hon” Inis syang lumingon sakin at nakita ko ang pagkapikon sa mukha nya. “Ang sungit sungit mo na” naka pout na sabi ko.
“Wag ka ngang OA dyan! Matutulog na ko, wag ka ng maingay” Nagulat ako ng batuhin nya ako ng unan at tumalikod na sakin.
Hindi ko maiwasang mapangiti habang humihiga at yumakap sa likuran nya. Hindi ko na sya ginulo pa ng maramdaman ko ang malalim nyang paghinga.
~ K I N A B U K A S A N ~
Dahan-dahan kong minulat ang mata ko at agad naiharang ang dalawang kamay sa mukha ko, I groned beneath the sheat ng Makita ang tirik na tirik na araw, kinapa ko ang katabi ko pero nagulat ako ng wala na si janell, napabalikwas ako ng bangon at luminga linga pumunta sa cr pero wala. Kahit na nakaboxer lang ako ay agad akong bumaba at dumiretso sa kitchen only to find out janell eating different kinds of foods, umaapaw ito sa plate nya at puno ang bibig na tila mauubusan kung sumandok ng pagkain.
“W-what are you doing?” Nakangangang sabi ko.
“Great! Gising kana pala, good morning” Agad syang tumayo at lumapit sakin ng nakangiti, tumiad at hinalikan ako sa pisngi.
“Y-yeah good morning!” Hinila nya ako sa mesa. “Sana ginising mo ako para ako na naghanda, napagod ka pa” Nakangiti kong sabi, ang cute ng itsura nya.
“Puyat na puyat ka eh, nahihiya naman akong gisingin ka, actually brunch na tong kinakain ko” Sabi pa nya habang kumakain ng bacon at sinunod ang hipon.
“Sorry hon” Niyakap ko sya sa likuran, natawa naman ako ng isubo nya sakin ang binalatan nyang hipon.
“Sabayan mo na akong kumain” Hindi na ako pumalag at umupo na sa tabi nya.
“Anyway mamayang hapon pagkagaling sa school ng kambal NATIN ay ako ang magsusundo sa kanila” I emphasize the word ‘NATIN’ Masarap sa pakiramdam.
“Wow! Talaga? Bat ikaw lang magsusundo?” Naka-pout nyang sabi.
“Para mabilis, dito din naman kami dideretso eh” I winked at her at muntikan ng matawa ng Makita ang namumula nyang itsura.
“Sige, papatulong ako kay manang mamaya sa pagluluto para sa hapunan natin” Excited nyang sabi.
Nasa tapat ako ng vanity mirror sa kwarto namin ng pumunta sa harap ko si janell at inayos ang nakatupi kong kwelyo, mataman kong tinignan ang buong mukha nya at ngumiti.
“Napakaganda mo hon, hindi ako magsasawang titigan ka magdamag” Nakita ko na naman ang pamumula ng mukha nya.
“Sus! Ang dami mo ng bola sakin ha!” Hinampas nya ako sa dibdib.
“Bola ba yun?”
“Oo! Kaya bilisan mo na baka kanina pa naghihintay ang mga bata” Tinulak na nya ako palabas ng pinto. “Dahan-dahan sa pagmamaneho” Mabilis ko syang hinalikan sa labi at sumakay na sa kotse.
AT SCHOOL
Pinark ko na ang sasakyan sa parking space sa tapat ng elementary school ng kambal, sakto naman ang dating ko ng Makita ang dalawang anak ko na nag-uusap habang nakaakbay si marcus sa kakambal nyang babae. Bumaba na ako sa kotse at nakangiting sinalubong sila na hindi pa din ako nakikita.
“Hi!” Kumaway ako sa kanila at nanlaki naman ang mata ng anak kong babae.
“Dadadi!” Napalingon samin ang ibang tao na naglalakad dahil sa malakas na sigaw ni natashia. “Ikaw po ba ang magsusundo samin?”
“Yes, at pupunta tayo kay mommy” Umupo ako sa harap nya at binuhat sya, nakataas naman ang kilay ni marcus ng tignan ko Ito.
“Where’s mommy?” masungit nyang tanong.
“Nasa bahay, inaantay na nya tayo dun kaya tara na” Hinawakan ko ang kamay ni marcus at naglakad na kami papunta sa kotse ko.
“Hey karylle!” Tawag ni natashia sa isa nyang kaklase. “This is my daddy, sabi ko sayo my daddy kami eh!” Pagmamalaki nya pa.
“Hmp! Bakit ngayon nya lang kayo sinundo?” Mataray naman na sabi ng kaklase nya.
“Syempre nasa work sya para mapaganda ang future namin!” Dinilaan nya pa ito. “Let’s go daddy!” Humiga na sya sa balikat ko.
“Your always get yourself into trouble” Singhal naman ni marcus sa kapatid nya.
“Anong trouble dun brother? Sinabi ko lang yun para hindi na nya ako asarin” Inosenteng sabi ni natashia.
“Whatever!” Nanguna ng maglakad pabalik ng sasakyan si marcus. Natawa naman ako.
“Dadadi pwede po ba dumaan muna tayo sa mall?” Pa cute pa ng anak ko. “I want to buy a new Barbie house sa toy store!”
“Okay copy my princess!” She kiss me in the cheecks.
MALL
“I want this one dadadi, and this, oh! And the other one!” Halos mapuno ang cart na dala namin dahil sa bawat madaanan namin ay my kinukuha si natashia habang si mrcus naman ay nakasimangot na nakasunod samin, nakita kong kinuha nya ang isang hilera ng rc cars at nilagay iyon sa cart.
“What?” He asked.
“Nothing baby, kuha ka pa”
“Tss! I’m not a baby anymore” Umirap ito sa akin at tumingin kay natashia. “Hey shia! Tama na yan, nagugutom na ako”
“Okay I think it’s enough”
Sabay sabay kaming pumunta sa counter at binayaran ko ang mga binili nila, paglabas namin sa mall ay madilim na ang paligid kaya binilisan naming dahil baka maabutan kami ng traffic.
“Ang laki laki po talaga ng house mo dadadi!" Bumaba na kami sa kotse at pinasok na ang sasakyan, nagtaka pa ako ng nakapatay ang buong ilaw sa mansion.
“Ako muna ang bababa okay, dito muna kayo sa loob” Sabay naman silang tumango.
I have a bad feeling about this, kanina ko pa ito nararamdaman pero hindi ko pinansin. Dahan-dahan kong binuksan ang main door at lumikha ito ng impit na ingay sa buong bahay, napakatahimik at madilim.
“Janell?” Pero walang sumagot, pumunta ako sa switch ng ilaw at pinindot ito.
Nanlaki ang mga mata na napatingin ako sa sala, my ilang bahid ng dugo sa sahig at basag na mga vase. Agad akong umakyat sa taas para puntahan ang kwarto namin only to find out na wala si janell. Nagulat naman ako ng mag ring ang phone ko.
“Sabina!!!!” Malakas kong sigaw, kusang dumausdos ang luha ko dahil sa takot sa kalagayan ni janell. Narinig ko naman ang nang-aasar nyang tawa.
“Oh, bat galit na galit ka? Don’t worry nasa mabuti naman kalagayan si janell” Gusto ko syang sapakin ng sobrang lakas yung tipong hindi na sya makakatayo. “Pero kaylangan mong bilisan dahil nasa room 69 sya at baka makuha sya ng iba”
“Hayop ka talagang babae ka! Wag na wag mong sasaktan si janell!”
“Oh sure! Wag ka din kabahan dahil hindi ko pa naman sinasabi sa kanya ang totoo, gusto ko ikaw ang magsabi” Humugot ako ng malalim na buntong hininga bago binaba ang tawag. Naisabunot ko ang mga kamay ko sa buhok.
Hindi pa ako handa para rito. p_q
I’m so sorry janell, ng dahil sa kagaguhan ko at hindi pagtatapat ng damdamin sayo noon ay nalagay ka sa ganitong sitwasyon.Kaya kahit ayaw ko man malaman mo ang pinaka puno’t-dulo ng lahat ay wala akong magagawa, para na din sa ikakatahimik ng kunsensya ko at kahit hindi mo na ako mapapatawad sa pangatlong pagkakataon ay tatanggapin ko masabi ko lang ang totoo.
Feel nyo na ba ang intense? HAHAHA. Comment down, vote na din. Tenkyu my awesome readers!
-Lhyanne
YOU ARE READING
Room 69 (R-18)
RomanceHindi ko man nakita ang misteryosong mukha niya, Tumatak at bumaon naman sa utak at puso ko ang baritonong boses niya. - Atascha I met her at room 69 . -Marco SLOW SLOW SLOW UPDATE. Sorry! Peace. Room 69 by Lhyanne
