He's good at everything, fangirls say he's perfect.
In my eyes, he's not even worth it.
He's full of his self, having a big head of a pride,
Bumping into him, I sure wished we won't ever collide.
He's annoying and noisy as ever he could be
Not a sin...
Naibato ko yung phone ko somewhere in the corners of my room.Ang ingay mo kookie!
"Jungkook wag mo kase akong ginugulat. Shut up ka muna please." di pa nas-stop yung song kaya in the end dinampot ko lang yung still in one whole piece na cp ko. Matatag ang Samsung guys.
Time check it's 5:00 in the packing madaling araw. Monday means stress day. Lumabas na ako sa kwarto ko at bumaba na para gisingin si Maddy. May pasok pa kami.
"Amanda gising na! May pasok pa tayo oy! Ayokong malate!" inalog alog ko pa siya para magising na at effective nga. Ang sama na ng tingin sakin.
"Mauna ka nang pumasok Doma. Ang aga aga pa kaya." as usual, kaya nagbreakfast na ako at naghanda na para pumasok sa school.
5:40 palang ay umalis na ako sa bahay. Mahamog pa sa labas at madilim. Di na rin ako nag-abalang magjacket kahit malamig kase maya maya niyan ay super init na.
Inilock ko muna ng maayos yung gate at nagsimula nang maglakad papunta sa paradahan ng mga jeep. Dahil wala akong pangbili ng earphones, iniloud speaker ko na lang yung music ko. Buti na 'to, nagigising ang buong diwa ko.
Now playing: BTS - Coffee
Chill lang ang journey to jeepney station. Chill with bts ika nga. And speaking of bts, ni hindi ko pala natanaw o sumilip sa neighbor ko. Aish. Ang bobo mo Doma.
Biglang humangin ng malakas at doon ko lang narealize na super lamig pala. Le goosebumps are hitting me kaya I rub my hands on my arm para mainitan man lang. Gahd, sign na ba 'to na mags-snow na sa Pilipinas? Wag po ngayon, wala pa akong nabibili na fur coat.
Mukha na akong nagkakaihi na nanginginig sa lamig habang nirurub pa rin yung braso ko. Tiningnan ko ang phone ko at tiningnan ang temparature. 20°C. Akala ko pa naman nagnegative na. I heavy breathe at nakita kong may fog whenever I exhale. Jusko, nasa korean na ba aketch? Dream come true? Omo!
Dahil feel na feel ko yung fog, nakising along na ako kay Kookie kase super nilalamig na ako. Ang liit liit na ng hakbang ko at feeling ko ma h-hypothermia ako nito. 32°C palang kahapon eh. Sana huwag naman akong mabalita sa rayo o sa tv dahil lang sa 20°C, ang weak pa nung temp compare sa Baguio at sa ibang bansa. Okay shut up na Doma, bilisan mo na bago ka pa matumba at mamatay sa lamig. Ayaw ko pa namang mabalita sa radyo o sa tv. Nakakahiya. Gahd, help me.
"Yoongi, help me please." at parang may anghel na nakarinig sakin, bigla akong nakaramdam ng warmth from a coat placed on my shoulders. (suga's coat picture below)
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
