Gözlerine bakıp konuşamam ki ben Leyla...
---
Yarım kalan bir , Leyla ile Mecnun hikayesidir. Kendimce 90. Bölümden itibaren devamıdır. Her türlü iğrenç espiri ve goygoy bulunmaktadır. Yüksek dozda Ali Atay , Ezgi Asaroğlu , Melis Birkan , Hande Doğ...
Herşeyden önce , gülüşün her an aklımda. Beynime çivi ile kazınmış ...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
---
Ne zaman açacak acaba kapıyı ? Kapıyı tıklatıp bir daha bağırdım "Bitteeerrr ! Açsana şu kapıyı !" Bitter kapıyı açmamakla inat ediyordu. Yaklaşık 10 dakika süren bir beklemeden sonra kapıyı açtı
"Bitter kapıyı niye açmıyosun ! İntihar mı ediyordun yoksa ? İNTİHAR VE BUNA SEBEP OLAN BENİM DİMİ !"
Gözlerini devirdi "Duştaydım. "
"Hea ... Şey ben özür dilerim hacı. Dün biraz saçma konuştum seninle. ATın biriyim ben. Valla. Çok özür dilerim. "
"Eee ?"
Beni ciddiye almış görünmüyordu "Arkadaşız dimi ?"
"Biliyo musun , umrumda değilsin artık. "
"Nasıl ?"
"İstemiyorum seni Mecnun ! Seninle işim bitti anlasana !"
Kalbim yok olmuştu sanki "Ne işi ..."
Gözlerime baktı "Ben karabasan'ın adamıyım. Sana sadece para alabilmek için seviyomuş gibi yaptım. "
Bitter'in ağzından
Gözlerine baktım "Ben karabasan'ın adamıyım. Sana sadece para alabilmek için seviyomuş gibi yaptım. ". Ağlamamak için kendimi sıkıyordum. Karabasan'ın adamı olmaktan çıktığım halde , onu gerçekten sevdiğim halde bunları diyordum ... Ben onu sadece üzüyorum. O Sedef için yaratılmış. Ya da Leyla ... Ben kim oluyorum ki ? Ben sadece para için Mecnun gibi iyi bir insanın duygularıyla oynamaya çalıştım. Son anda vaz geçtim gerçi ama .... Ben kötü biriyim ya. Çok kötü. Mecnun'un saf ve iyilikle dolu düşüncelerini kirletmek istemem. Küfür bile edemiyor bu adam ya... Ben olmazsam , herşey daha güzel olur.
Şu an yüzündeki ifade , bir şairin intaharına sebep olacak türdendi. Hayal kırıklığı vardı yüzünde. Güvensizlik vardı. Arkasını döndü , ve gitti . Sadece gitti ...
