ChanBaek: One Drop Per Second (TF#2 Mpreg) Completed

xx

Chapter 20: Aya

"Anak, huminga ka!" sigaw ko. Hinablot ko yung phone at binabaan si Chanyeol. Tingini naman. Pagsisinungaling pa ikakamatay nito at kasalanan ko pa. "Wala na tatay mo nak. Binaba ko na ang phone. Okay ka na ba?!"

"Okay na ako, eomma. Nabulunan lang po ako. Kain na tayo!" sabi nya. Sumegway pa ang bagets.. Takot naman sa tatay nya tapos, tinapik nya ang likod ko. "Ay hayaan nyo po eomma. Ako po ang magbabanlaw sa inyo kapag sinabon kayo ni Appa." bulalas nya.

"Nagaasar ka ba nak?"

"Hihih! Galit po si Appa. Sabihin nyo lang po na may baby brother na ako." he joked. Itong batang to marunong na sa kalokohan.

Namhyun laughed out loud.

"Now I see why Chanyeol likes you. Why he's overprotective of you." Tinitigan nya ako at ngumiti, "I envy my brother. Well," He took the wine glass, "He have a cheerful son and a perfect wife." he praised with a smile. "Ang cute nyong dalawang tignan." Dahil dun, natawa ako. Ang totoo kasi nyan, mukhang 'di naman ganun kahirap kausap itong si Namhyun.. Gusto ko magkaayos na sila ni Chanyeol. Ang hirap kasi kapag may away. Naiipit kasi kaming dalawa ni Jesper.

"Haha! Ako na magbabayad." Nilabas ko ang wallet ko pero, hinila naman ni Jesper ang kamay ko. Mukhang naiihi na sya kaya wagas makahila. "Teka anak.. Pakitignan nalang ang bag ko," sabi ko kay Namhyun. Inasikaso ko si Jesper bago kami umalis. In the end, si Namhyun pa rin ang nagbayad. Pagdating namin sa bahay, si Chanyeol ang sumalubong sa amin. Galit na galit sya. Fck.

"Dinadamay mo pa si Jesper sa kalokohan mo ha? You lied!" Chanyeol raised his voice. Itinapal ko palad ko sa mukha nya, talsik kasi ang laway. Beast mode sya agad. Ay jeske pe.

I sucked in lungful of air, "Jesper, akyat ka muna sa kwarto mo." baling ko kay Jesper na nanlalaki ang mata sa galit nyang tatay. I took a step towards Chanyeol and—he held my arm. "O ayan, this is the exact reason, why, Chanyeol. Kasi magrereact ka na ng ganito. Wala namang kinalaman si Jesper sa 'di nyo pagkakaintidihan di ba?" I said.

"Kahit na!" sigaw nya.

"Bakit ang kitid mo?! Nagugutom na sya! Nagkataon na nandun si Namhyun, okay? Ano bang pinuputok putok ng itlog mo?" I shouted and sat at the couch, "Excited sana ako umuwi kasi may sasabihin ako eh but you're ruining the mood!" I added with an emotional tone. Napapadalas na itong away namin simula ng bumalik si Namhyun. Litsi.

Nahilamos ni Chanyeol ang palad nya sa mukha nya at tumabi sa akin. "I'm sorry. Wala lang ako sa mood maghapon. Ano yung sasabihin mo? Buntis ka?" tanong nya. Ang lapad pa ng ngiti. Kanina lang eh, galit na galit sya. Pero, nakakainis pa rin.

"Wala sa mood?! Kaya inaaway mo ako ngayon?! Aba? Hindi! Hindi ako buntis! Kasi nagkaroon na ako! It's a MIRACLE! Tingini mo!" Hinampas ko sa kanya yung throw pillow na sinasangga nya lang nung braso nya. "First day ko ngayon! Litsi ka! May dysmenorrhea ako! Gago-" Napatigil ako kasi hinawakan nya agad ang bibig ko.

"Ingay nito," he whined, "The only thing I love to hear from this mouth is your loud moans," he scooted a bit closer, glancing at my lips na hawak nya pa rin para hindi ako makapagsalita. "Especially, when you call my name while I'm buried deep into you, making love to you." he further added in a husky voice with a naughty smile hovering at the corner of his lips, "And lastly, when you tell me how much you love me babe."