ChanBaek: One Drop Per Second (TF#2 Mpreg) Completed

xxiii

Chapter 23: Cold

Nakatitig lang ako sa bintana. Hindi na bumalik si Chanyeol pagkatapos nang naging paguusap namin. I was still expecting for him to comfort me but days had passed. I didn't get any. Sinabi lang sa akin ni Nanny Titey na sya maghahatid sa akin sa bahay eh. Napalingon naman ako sa pinto nang bumukas yun. Napabangon ako nang makilala ang taong pumasok. Naging emotional ako nang.. makita si Inang Reyna. Akala ko bato na puso nya sa akin. Umupo sya sa gilid ng hospital bed at hinawakan nya ang kamay ko.

"I thought you won't visit me."

"Anak kita, Baekhyun. I'm worried."

"Si Amang Hari?" tanong ko.

"May inattendan kasi syang meeting. Okay ka lang ba?" Umiling ako.. Sino ba namang magiging okay? I felt like I'm alone. My husband is being such an asshole but I can't bring myself up to hate him or be mad at him atleast. Still.. how could he think I have guts to kill our own baby? That's my own flesh too! I don't know who would do such thing. Putting those meds in my car? For what? Magkasira lang kami?!

"Still in the middle of accepting."

"And your husband?"

Hindi ako nakasagot agad. Kasi kung sasabihin kong hindi sya pumupunta para bisitahin ako, I know she'll say, I told you. Hindi mo dapat pinakasalan ang lalaki na yan. Ayokong isipin nila na dapat magsisi ako. Masaya naman kami bago nangyari to. Ayoko naman mabad shot lalo si Chanyeol sa kanya. Gusto kong tanggapin naman sya ng parents ko. Magsisinungaling ulit ako.

"He's taking care of me, Eomma."

"Eh nasaan sya? Bakit wala dito?"

"Ah.. may pinuntahan lang. Actually, inaantay ko sya kasi palabas na ako. Pwede na akong lumabas ng ospital" Tumawa ako kahit pilit, "Sabi nya sa akin, wag na ako malungkot kasi, we can make another anytime." sabi ko. Hindi ako tumitingin sa mata nya for she will only know, I'm LYING to her. I wished Chanyeol said those words to me instead of that fcking accusations.

"Why do I feel like you're only lying to me? Dugo at laman kita, Baekhyun. I told you, don't marry him." Huminga sya ng malalim, "Problema lang ang dinulot nila sayo. Your Dad is still not convinced na si Dr. Yoon ang culprit. Sabi ko tigilan na nya yun pero wala. Mas matigas pa ulo ng tatay mo kesa sa TALONG nya." Napahagikhik tuloy ako at binatukan ako ni Eomma. She haven't changed. Nakakatakot pa rin.

Magsasalita sana ako kaso napatigil nang bumukas ang pinto at pumasok si Chanyeol. Tumayo si Eomma tsaka sya lumapit dito. Hinalikan nya pa ito sa pisngi. "Nandito po pala kayo?" he said, sounding tired. May sakit ba sya or what? Parang ang tamlay nya kasi? Bumaba na ako sa higaan at lumapit kay Chanyeol. Hinawakan ko ang noo nya pero ibinaba nya lang yun. Hindi naman sya mainit? Wala syang tulog?

"Amoy alak pa ang hininga mo tapos ipagmamaneho mo ang anak ko? Ako na ang maguuwi sa kanya! Mukhang may hangover ka pa!" Mataray na sabi ni Eomma at tinignan ako na parang sinasabi nyang, ito ba ang asawa mo? Magsasalita sana ako kaso hinawakan ni Chanyeol ang wrist ko. Ang HIGPIT nito na parang mababali ang wrist ko.

"Ako na, wag na kayo mangialam!" he muttered, pulling my hand out of the room. I can't believe he just said! Hindi pa rin ba sya natatauhan? Hindi pa rin ba sya naniniwala sa sinabi ko? He dragged me inside his car, starting the engine without saying anything. I looked at him. Slowly, my husband is changing into a different COLD man.

"Chanyeol, bakit mo naman sinabi yun kay Eomma? She's just worried. Isa pa, naglalasing ka lang ba kaya hindi mo ako binibisita sa ospital?" tanong ko, "Chan naman, kilala mo naman ako eh. OO, nagsinungaling ako sayo tungkol kay Namhyun, it's because I know you'll get mad. Sabi ko sa kanya, IWASAN na namin ang isa't-isa. Yun lang! Tungkol doon sa mga gamot. WALA akong alam dun." sabi ko. I held his arm but he kept his mouth shut. I don't know what's with him. Mixing up his anger towards his brother with our own problems, wala kaming malulutas. Ang sakit sa ULO.