xxxi

5.8K 252 155
                                    

This is dedicated to Bea, who just perfectly finished her successful Two Faced story. I'm so proud of you dsaeng. Hugs and kisses! :*
---------------------------------------------------------------------------------------------
Chapter 31: His Name

Chanyeol

Nasapo ni Baekhyun ang mukha nya at sunod sunod ng napahikbi. "Nagmumuka na akong desperado dito. Gusto ko lang naman bumalik tayo sa dati, Chanyeol. And it hurts like hell, knowing that you look at me like I'm a fcking prostitute!"

I stared at him...

"Pinagbigyan ko lang ang asawa mo. Hindi naman mangyayari yun kung di sya nagbibigay ng motibo. Hindi ko na kasalanan. Lalaki lang ako, napasubo na." Naalala ko agad yung sinabi ni hyung. Hindi ko na naman mapigilan ang galit ko.

Irritatingly, I opened the drawer, putting my wallet back. "Matulog na tayo, Baekhyun. Kung ayaw mo matulog edi wag." sabi ko pero hinampas hampas nya lang ang dibdib ko. Pinigilan ko sya, holding both of his arm firmly. "Fck! Stop it! Now!" I shouted with so much anger. He laid down as if all of his strength was all drained. I quickly stood up.

Tatalikod na sana ako pero hinawakan nya agad ang braso ko't pinaharap sa kanya. He slapped me hard on the face. "Gago ka! I want to get mad at you, hit you and slap you but I just can't bring myself to hate you that much." he paused and bit his lips. "Kasi mas mahal kita.. Kahit ang hirap hirap na, iniintindi kita. I'm still hoping that one day, mas mangibabaw na yung nararamdaman mo para sa akin kesa sa pride mo.. kesa sa galit mo.. Is that how weak your love for me?" Di ako sumagot.

I don't know..

Hindi ko alam kung mahal ko pa sya o dahil kay Kyungsoo o dahil natatakpan lang ito ng galit ko. All I know is that, I gave all my love to him and he fcking did that to me. Sobrang sinamba ko si Baekhyun and after seeing it, I don't know.... I just can't bare to look at him.

"Gago ka." he said with a sob.

"You made me." I murmured. That was all I told him before going out of the room with a loud bang. Hindi ko sya tinabihan nang gabi na yun. The next morning, hindi ko din sya naabutan sa hapagkainan. Si Jesper lang ang naabutan ko at ang makahulugang tingin sa akin ni Nanny Titey na hindi ko na pinansin.

"Appa, uuwi ka po maaga?"

I brushed his hair up, "I'll try."

I noticed he's looking at the door probably waiting for Baekhyun. "Appa, ginising mo po ba si Eomma? Hindi po sya kakain? Si Jesper po alala kay Eomma eh. Lagi po si Eomma iyak.. Huwag mo na po sya away please? Magchacha nalang po ulit kayo."

"Wag mo ng hanapin lagi si Eomma mo. Sanayin mo na ang sarili mo. Wag kang iiyak, lagi kong sinasabi sayo yan di ba?" Jesper pouted his lips with his eyes looking so confused. Ginulo ko ang buhok nya. "Oh kumain ka na," Napatingin ako kay Nanny Titey na nakatayo sa gilid. "Sumabay ka na sa amin, nay. 'Wag na kayong magalala."

"Ayusin nyo ang problema anak."

Napabuntong hininga nalang ako dahil sa sinabi nya. Pagkatapos nun, pumasok na agad ako sa hospital. Ang dami kong mga hinabol at inayos. Napasandal ako dun sa pinto. I don't really want to be the head of this hospital. Hindi ko pinangarap noon na magkaroon ng higit pa sa meron ako dahil nandyan si Baekhyun but now is different.

I stared at the papers stacked untouched on my desk with a heavy sigh, shifting my gaze to the door when two people came in to my office. Si Chairman Park at kasama si Nana. "Good you're back son. Nawawala ka ata ngayon buwan buwan? Paano ka pa nyan papanigan ng ibang board? Hindi porket ibibigay ko sayo lahat ng shares ko, wala ka ng balak magseryoso. Don't you dare disappoint me, Chanyeol!" I only nodded.

ChanBaek: One Drop Per Second (TF#2 Mpreg) Completed Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon