I'm the Broken Luna

Chapter 9: Officially

Chapter 9: Officially

[Rain Castanova]

Panay ang aking pagbuntong hininga habang nakaharap ako sa malaking bintana sa kanang bahagi ng aking kwarto, pinagmamasdan ko ang mga batang naglalaro sa labas at habang nakamasid ako sa kanila ay may mga tanong ako sa aking isipan na gusto kong masagot.

Bakit ganoon si Luke?

Bakit hindi niya ako pinapansin?

Bakit ang cold ng pakikitungo niya sa akin?

Hindi niya ba ako gusto kahit kaunti man lang?

Hindi ba ako maganda sa kanyang paningin pero bakit hindi niya ako nire-reject?

Napailing ako. Mabuti na nga lang at hindi niya iyon ginawa dahil baka hindi ko kayanin, baka ikamatay ko pa kapag nangyari iyon! Kaya kahit pa-paano ay may kaunting pag-asa ang nabubuo sa akin dahil kahit ang cold niya ay hindi pa rin niya pinuputol ang aming mate bond.

"Hindi ka nga niya nire-reject pero kung ituring ka niya ay parang ni-reject ka na," my wolf Shin growled at me.

Ngayon nalang ulit niya ako kinausap. Malamang ay nasasaktan din siya katulad ko sa mga ginawa sa amin ni Luke. My wolf and I are one. If I'm in pain, she will feel that too and if she's happy it will affect my mood too. Kaya naiintindihan ko ang pananahimik niya ng ilang araw dahil pareho kaming nasasaktan.

"He's here."

Nabigla ako sa sinabi ni Shin bago ito nawala. I stiffen on my sit when his mint scent enveloped my room. Napaharap ako sa pintuan at nakita ko siyang nakasandal doon habang seryosong nakatingin sa akin. Napaayos ako ng upo at hindi mapakali dahil ngayon lang siya pumunta dito.

"Get ready dahil magiging opisyal na kayong member ng pack na ito. Here, wear this." Lumapit siya sa akin habang may hawak na isang malaking kahon.

Seryoso siyang nakatingin sa akin at ganoon din naman ako sa kanya. Nangingintab ang kanyang itim na mga mata habang ito ay nakatingin sa akin, naaakit ako.

"Kunin mo na," nabalik ako sa katinuan nang ipahawak niya sa akin ang dala niyang kahon at bago pa ako makagawa ng bagay na maaring kong pagsisisihan ay kinuha ko na ang kahon na hawak niya.

"Seven sharp," iyon lang ang huling sinabi niya bago siya lumabas ng kwarto.

Napaupo ako sa sahig. Ang lakas ng epekto niya sa akin, na kahit wala pang physical contact ay nanghihina na ako! Paano pa kaya kapag nagkalapit na kami at ginagawa na ang bagay na 'iyon'?

Ahhhhhh!

Ano ba itong iniisip ko?! Umayos ka nga Rain dahil malabong mangyari iyang iniisip mo!

~~~

"On a rate from one to ten, you're nine...'cause I'm the one you need."

Hagikhikan.

"Are you related to yoda? 'Cause yodalicious."

Tawanan.

"Is your mom a baker? Because she made you a cutiepie."

Hampasan.

"Are you from google? 'Cause you have everything...I'm searching for."

Tilian.

"There's something in my eye? Can you see it?" Inilapit ni Alex ang mukha sa mukha ng kapareha para tingnan ang kung ano ngang sinasabi ni Tristan.