Yasak

1. Bölüm Amerika

İlk kitabim olduğundan dolayı yazım yanlıslarim olduğuna eminim. Kusura bakmayın olabildiğince dikkat ediyorum.

KEYİFLİ OKUMALAR...

Birini sevmek zordur. Bir de sevdiğin kişi tarafından sevilmek daha zordur. Her zaman tek taraflıdır aşklar ama sonunda elbette mutluluk vardir. Hep üzülcez diye birsey yok mesela...

Amerika:

"Emir kalk artik öküz gibi uyuyosun ya kime diyorum ben heyy sonuçlar cikmis ya çok merak ediyorum kalksana ya"

" Mira delirdin mi saat kaç farkinda değil misin?"

"Ama sonuclar cikti diyorum sana ya."

"Off tamam cik odadan üstümü değistircem. "

"Tamam cabuk hazirlan 2 dakikan var."

"Hadi mira gel bakalim seni merakli hep boyleydin." diyerek güldüler.

MİRADAN...

O kadar heyecanliyim ki hic birsey yapamadim. Emir bu halimi görünce gülme krizine girdi. Söylemeyi unuttum sanirim, emir benim çocukluk arkadasim herseyim o benim. Oha gördüğüm sey doğru mu ya istediğim üniversiteyi kazanmisim hem de emirle. Tek bir sorun kaldi su an babama bu durumu nasil anlatacagim. İlk defa babama yalan söylemek zorunda kaldim. Babam her zaman benim isletme bolumunu okumamami isterdi ama ben hep mimarlik bolumunu istiyordum bi delilik yaptim ve mimarligi yazdim tercihlerimde.

"Mira çok sevindim canim mimarligi kazandin aslinda kazandik. Simdi babana nasil soyliceksin kizmasin sana."

"Babamin tek kiziyim benim uzulmemi hic istemez kirilir aslinda isletme okuyucam demiştim ama napiyim mutlu olmayacagim bir işi bir ömür çekemem. Sussana hem sen şu anın tadı çıkarayım. Ama önce babama gitmeliyiz."

"Hadi gidelim o zaman bir an önce bitsin bu is."

Şirket :

"Babacıgımm"

"Guzel kızım benim. Sen bu saatte gelmeşsin birşey mi oldu yoksa"

(Babam aslinda boyle önemli şeyleri unutmazdi nasil oldu da unuttu acaba sanirim isleri yogun)

"Hayir birşey olmadi baba bugün
üniversite sonuclari cikti onu haber vermeye geldik"

"Nasil unutmusum ee sonuç ne işletme dimii" dedi babam heyecanla.

Nasil soyleyecektim ben simdi bu kadar heyecanla beklerken beni off napicam ben simdi. En iyisi birşey söylememek yoksa çok uzulcek babam.

"Evet babacım istediğin gibi isletme bölümünü kazandim emirle bi haftaya İstanbula gidicez."

"İstanbul mu çok uzak ama"

"Ama babaa"

"Tamam tamam nasil istersen zaten yaninda Emir olucak. Oglum Mira sana emanet" diyip öptü babam beni.

"Gözünüz arkada kalmasin yavuz amca mira bana emanet"

Oradan hemen mirayi uzaklastirdim ne yapmaya calistirdigini anlamam gerekiyor. Çok sasirtti beni cidden babasini çok seviyor ve bu kadar ciddi birsey için yalan soyleyecegini hic beklemiyordum.

" Ne yapmaya calisiyorsun sen ya?"

" Napiyim emir ya sen söyle babam nasil bakiyordu görmedin mi hic?"

"Tamam ama yine bu kadar önemli birsey için yalan söyleyeceğini hic beklemiyordum heleki yavuz amcaya"

"Haklisin ne yapicagimi hic bilmiyordum bir anda oldu iste. Ama nasil saklicam ben bunu anlamadi diyelim ya son sene ne olcak off off"

"Şşşt sakin ol ben her zaman yanindayim bunu da basaricagiz"

"Teşekkür ederim emir iyiki varsin"

Ev:

Emirle saatlerce bunu kutladik aslinda hic sevmem boyle şeyleri ama emir iste hayır diyemiyosun o mala. Eve bir geldim çok sessizdi ışıkları bir açtım kaldım öyle.

"Süpppppriiiiiiz"

Nerden cikti ya bunlar hep babamin işidir simdi daha çok suçluluk duyuyorum yalan soyledigime. Neyse babam için mutlu olmam gerek bugün zaten yarin İstanbula gidicegiz ve birazcık da olsa suçluluk duygusundan uzaklasmis olacağım. Off bugünde bi bitmedi artık ama bir an önce odama dönmeliyim eşyalarımı toplamaliyim. Yarın ailemden ve arkadaslarimdan ayrilacagim için üzgünüm ama yıllardır hayalim olan meslegimi kazandigim için de bi o kadar mutluyum.

Üstümde kocaman agirlikla uyandim gözümü zar zor araladigimda ,

"Emiiiiiiir in üstümden ya "

"Sende kalk uçağa geç kalıcagiz yoksa"

"Off ya neden bu kadar erkene aldin"

"Daha eve yerlestircem seni melis ve ecrin bekliyor"

" Ay doğru ya onlari çok özledim ya"

" Hadi kalk o zaman aslı abla bizi kahvaltiya bekliyor yarim saattir."

"Tamam ya"

Aşağıya indiğimde emirle annem kahvaltı yapiyordu emir beni görünce gülümsedi ve devam etti kahvaltı yapmaya.

"Kızım emin misin İstanbul da okumak istedigine"

"Evet anne yillardir bekliyordum ve hayalime çok az kaldi."

"Babana yalan söyledin bir de öğrenirse çok üzülür"

"Annee ogrenmicek babamin üzülmesini istemiyorum ama yine de ben hayalimdeki meslegimi yapmak istiyorum"

"Tamam kızım sen nasil istersen"
Anneme sarildim ve son hazirliklarimi bitirdim 1 saatte uçak kalkicak. İlk gelen taksiye bindik havaalanina gitmek için.

"Mira nasil hissediyosun"

"Tuhaf mutluyum ama bir yandan da babam "

"Anladim canım sıkma canını sen herşey güzel olacak."

Diyip sarildiktan sonra havaalanina geldik ne ara geldik anlayamadim bile. Uçağa bindigimizde çok yorgun olduğumu anladim ve gözlerimi kapadim emirin sesiyle kendime geldim.

"Mira miraa hadi kalk geldik.

"5 dakika daha ya çok uykum var"

"Eve gidince uyursun hadi canım"

dedikten sonra uyandim cidden de gelmişiz bugün zaman cabuk geçiyor sanirim. Biraz bekledikten sonra taksiye bindik ve eve doğru gidiyorduk. İlk defa istanbulu bu kadar yakindan görüyorum. Gerçekten anlatilanlardan daha güzel bir yermiş. Eve geldiğimizde kapida melis ve ecrini beklemiyordum. Koşarak yanima geldiler ve sarildilar.

"Sanirim boğuluyorum"
İkisinde ayni anda güldüler ve,

"Pardon canim çok özledik seni bir anda görünce "

"Çok yoruldum kızlar hadi eve geçelim. Emir ?"

"Bende evime geçecegim nasil olsa komsu olduk her zaman görüşüceğiz." diyip gulumsedi.

"Peki nasil istersen" dedikten sonra evlere dagildik. Tartişmayacak kadar çok yorgundum.