TTF 9: Pagsuyo Part 2

286 14 3
                                    

Nadine's POV

Break time na namin, and unfortunately. Linapitan nanaman kami ni Sir Nic na we have to practice. I mentally rolled my eyes when he said that. James was there nung sinasabi niya, so technically alam niya.

Edi we're going to be together for 2 hours! Hindi daw kasi kami aattend ng class ni Sir Nic just for rehersals. Wala naman kasi siyang ituturo, papagawa niya nalang daw yung decorate sa classmates namin.

"So yeah, practice na kami ni Dj?" Wow, she even calls him in a different name that she only calls. They're literally close na.

"Okay." Julia and I said, sabay.

"Kami din nung unggoy, for sure nasa mga babae nanaman niya yun." Umikot nanaman ang eyeballs ni Liza dahil duon tapos tumakbo na siya.

"Review na ako, Naddie, babye!" Julia said I sighed, ayokong maiwan sa isang room with James for 2 hours. I hate this.

"Let's go?" Narinig kong sabi ng isang lalake from my back, and it's obviously James.

Hindi ako sumagot, I didn't moved. I did not wanted to do something, iisipin niya I'm reacting to him. Well I'm trying my best, to not. Kahit gusto ko na siyang sampalin.

My eyes grew bigger dahil sa ginawa niya, hinawakan niya ang kamay ko for 5 seconds. We were just still and then bigla siyang tumakbo, dragging me of course. Kaya hindi ko napigilang sumigaw.

"James!" I shouted pero siya naman itong nag-iignore saakin. Nakakainis palang ma-ignore, well, I've always felt that. All my life.

Nang makarating kami sa Theatre Arts Room hindi pa rin niya binitawan ang kamay ko. It's weird but I'm feeling sparks, is that what you call it? But, why do I feel this?

Napalunok nalang ako when my heart started to beat as fast as it could. What's happening to me? Why am I feeling this? This is so odd! I hate it.

"James, let go." Sabi ko, maybe letting go would stop this feeling.

"A-yo-ko." Damn! Why is he acting like a child?

"James, bitawan mo ako." Nagtagalog na ako, he's so hard headed! Nakakainis ang panget na 'to.

"I wont." Ugh! Sumigaw nalang ako, ignoring the feeling that I'm feeling.

"Until, you forgive me." He said, bullcrap! Hinding hindi ko siya papatawarin for being a bastard! Nakakainis naman, trinatrap niya ako e!

"No, I wont forgive you. Your annoying." I shouted at him.

"Why am I annoying?" Tanong niya, really he's asking that? Wow. Hindi niya pala alam. Talaga lang ha.

"Because! You, you acted like you care. But then one day later, you acted like you do not care! You're so annoying, you're ugh!" Sumigaw ako with all my might.

"I'm sorry, please. Sorry-ing sorry na talaga ako. Hindi ko naman sinasadya na, kinakailangan kong manalo. May reason naman yun e, pero hindi ko pwedeng sabihin sayo. Please Nadine, gagawin ko lahat. If kailangan ko pang lumuhod sa harap mo then I'll do it." Sabi niya habang nakayuko.

"Fine, I-I forgive you." What?! Kusang lumabas yan sa bibig ko. No! Ugh, pati ba naman bibig ko? Hindi kampi saakin!?

"T-talaga?" Binitawan niya na ang kamay ko kaya nakahinga ako ng maluwag. But then bigla naman niya akong yinakap.

Nanlaki ang mata ko, I wanted to push him. But my body doesn't want to and accepted his hug with open arms. I'm not hugging him back, but I'm definetely allowing him to hug me. Oh my gosh.

Tadhana Times Four (KathNiel, JaDine, LizQuen, JulÑigo)Where stories live. Discover now