04.04.2016
...
" Dünyadan uzakta bir gezegen var Vera. Gezegenin adı Opus. Opus gezegeninde bazı doğaüstü güçlere sahip insanlar var. Mesela büyücüler , seçilmişler gibi. Bu doğaüstü güçlere sahip olan insanlar belirli alanlara ayrılarak Expermus'ta...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
VERA
Odamın köşesinde oluşturduğum küçük kütüphaneye doğru ilerledim ve gözlerimi kapatarak elimi fantastik kitapların arasında gezdirdim. Bir tane kitabı kavrayarak raftan aldım ve gözlerimi açıp hangi kitabı aldığıma baktım. Fısıltı serisinin bir kitabını almıştım. Gülümseyerek yatağıma bağdaş kurarak oturdum.
Sera odamdan içeriye - her zaman yapmış olduğu gibi - dalıp " Yemek 5 dakikaya hazır olur . " dediğinde ben daha kitabın kapağını bile açamamıştım. Gözleri elimdeki kitaba kaydığında yüz hatları gerilmişti " Düşler aleminden çıkıp aramıza katıl biraz. " diyerek odamdan ayrılmasına takmamıştım .
Sera ne zaman konu fantastik bir şeylerden açılsa geriliyordu. Bunun sebebini bir türlü çözememiştim .
Sera ve Volkan beni 5 yaşındayken yetimhaneden aldıklarını söylemişlerdi. Yetimhane ile ilgili hiçbir şey hatırlayamıyordum. Ayrıca tüm fotoğraflarım ben 6 yaşındayken çekilmeye başlanmış . Bunun sebebini merak ediyordum. Gerçek anne ve babamın kim oldukları veya beni neden bıraktıkları sürekli kendime sormuş olduğum sorulardandı.
Bu sorular ben büyüdükçe artık sinirlerimi bozmaya başlamıştı ve bende buna bir çözüm bulmuştum. Fantastik kitaplar ve filmler izleyince gerçeklikten biraz olsun uzaklaşıyordum ve düşüncelerime engel oluyordum. Bu zamana ve mekana ait değilmişim gibi kendimi dünyadan soyutluyordum. Bu soyutlama hoşuma gitmiyor değildi. Şu an olmuş olduğum kişi bana ait değil gibiydi. Hiç içinde bulunduğunuz evrene ait değilmiş gibi hissettiniz mi ?
Yataktan kalkarak elimdeki kitabı rafa geri koydum ve odamdan çıkarak alt kata indim. Sera bana kaçamak bir bakış attığında kaşlarımı çatarak ona masayı hazırlamasında yardım etmeye başladım.
Zil sesini duyduğumda gidip kapıyı açmıştım. Volkan kravatını çözmeye çalışırken içeriye girdi ve " Bugün neler yaptın Vera ? " diyerek klasik sorusunu sordu. Volkan her akşam bana bunu soruyordu ve bende ona her akşam aynı cevabı veriyordum. " Kitap okuyup film izledim. " Volkan gözlerinin kenarları kırışacak şekilde bana gülümseyerek mutfağa girdi. Onlara anne ve baba tabirlerini kullanmamamın sebebini bende bilmiyordum. Onlarla hep arkadaş gibi olmuştuk .
...
Hep beraber yemeği yedikten sonra oturma odasında korku filmi izlemeye karar vermiştik. Sera korkunç bir sahnede çığlık atıp sıçrayınca kucağındaki patlamış mısır kasesi yere düşerek paramparça olmuştu. Volkan hemen filmi durdurup " Sera . " diyerek ona hafif kızgın bir bakış atınca Sera mahcup bir şekilde eğilerek yerdeki cam parçalarını toplamaya başlamıştı. Volkan onun bu haliyle hemen yumuşayıp saçlarını okşadı ve o da eğilip cam kırıklarını toplamaya başladı. Koşarak içeriye gittim ve süpürgeyi oturma odasına getirdim. Sera'nın inleyen sesiyle hemen yanına koşup yere yanına oturmuştum. Cam eline derin bir şekilde batmıştı. Volkan cam kırıklarını yaradan çıkardıktan sonra peçeteyi elime tutuşturdu ve " Yaraya bas , kanaması dursun ilk yardım çantasını alıp geliyorum. " dedi. Onu onaylayarak Sera'nın elini tuttum ve peçeteyi bastırdım. Aklıma kitapta okuduğum bir bölüm gelmişti. Şifacı bir kız arkadaşının yarasını iyileştiriyordu. Kıkırdadım. Bu gerçek hayatta asla mümkün olmayacak bir şeydi . Sera birden elini çekince kaşlarımı çatarak ona baktım. " Acıdı mı ? " dediğimde bana kocaman olmuş gözlerle bakmıştı.
