I've Met The Mayabang Prince [On-Going]

PROLOUGE

Prolouge

"I love you, Baby."

"I love you too, Baby."

Pinaglaruan lang pala nya ko.

"Akala mo sineryoso kita? Kahit kailan wala akong alam na SERYOSO!"

"Kahit ba konti? Hindi mo ko minahal?"

"HA? Kahit konti hindi kita minahal."

"P-pero bakit? Bakit mo ko p-pinaglaru-an?"

"Wala lang. Narealize ko lang na nakaganti na ko sa kanya."

"S-sa k-kanya? S-sino?"

Ang Sakit.

Sabi nga nila Love without a PAIN? Its just a game.

At sabi rin nila. Everyone wants HAPINESS. No one wants PAIN. But you can't have a RAINBOW without a Litte RAIN.

Ng dahil dyan. Natuto akong MagMove-on at bumangon muli.

And I've met the Mayabang guy. Who help me to MOVE-ON. Who help me to realize everything.

"Sa mundong ito konti na lang ang nagmamahal ng TOTOO. Kaya swerte mo dahil NAINLOVE ako sayo."

Akala ko sya na.

"I love you, Hon."

"I love you too hon."

Akala ko sya na rin ang True Love ko.

"Hindi ko man maipapangako na ikaw ang FOREVER ko pero mapapangako ko naman na mamahalin kita at papasayahin kita while we're TOGETHER!"

"Pero gusto ko FOREVER na tayo na."

"Tatagal ang RELASYON natin kung parehas tayong LALABAN O LABABANIN ang mga pagsubok para sa pagmamahalan natin."

Akala ko sya na ang FOREVER ko.

"Bakit? Mahirap bang mahalin ang tulad ko? Imposibleng dalawa kaming mahal mo!"

"Aaminin ko sayo. Nung nakilala kita, may MAHAL akong iba. Katulad mo. Hindi rin sya maalis sa isipan ko. Pero wag mong isipin na minahal kita para makalimutan sya. Kundi, Minahal kita para makalimutan ko sya."

Pero Akala ko lang pala yun.

Diba nga sabi rin nila Maraming namamatay sa maling akala?

Masakit isipin na dahil LANG sa isang pangyayari. Hindi na pwede kaming maging tulad ng DATI.