I've Met The Mayabang Prince [On-Going]

Chapter 2 - NakakaStress

I've Met The Mayabang Prince

Chapter 2 - NakakaStress

Marilyn's POV

Hindi ko alam, pero tinatamad akong pumasok. Siguro ayoko lang makita ang pagmumukha ng Aso na yun. Pero kahit tamad na tamad akong bumangon, tumayo pa rin ako. Aba! Pagalitan pa'ko ni Mom. Psh.

[School]

Pagpasok ko pa lang, nasa akin na lahat ng attention nila. Psh! Center Of Attraction ako? Aba?

Humahanga pa rin ako sa SchooL na'to. Siguro naninibago lang ako.

Pagtingin ko sa kanan ko. Nakakakita ako ng Gwapo. Shemmss. Landi ko :3. Pero gwapo nya talaga. Crush ko na sya. Kk. Hahaha.

"Aray ko!" Nadapa kasi ako ng paa. Paa? Paa! Tinginan ko kung sino may-ari ng walanghyang paa na'to. Pagtingin ko si Mr. Max Candy.

Tumayo ako at tsaka hinarap sya. "Ano bang problema mo Mr. Max Candy?"

"Huh? Bakit mo hinahalikan yang sahig?" Aba? Sinagot ng tanong nya yung tanong ko.

"Hinalikan? Eh tinilapid mo kaya ako Aso!" Naiinis na sabi ko. Agang aga, Badtrip. Psh.

"AHA! Siguro iniisip mo na mukha ko yang nasa sahig noh? Kaya mo hinahalikan? Tss. Malala na yang pagkagusto mo sa'kin." Mayabang na sabi nya. Tsh.

"Hoy Mayabang! Napakahangin mo! Pwede yung ibang kayabangan mo itabi mo naman?" Nakakainis lang kasi.

Tinalikuran ko na sya at naglakad na palayo sa kanya. "Sure. Itatabi ko yung iba Ms. Pandak!"

Di talaga sya magpapatalo! Arghhhh!!!

[Room]

May bago pa ba? Sa'kin na naman ang tingin nila. Nakakainis lang. "Oh anong tinitingin-tingin nyo dyan?" Sa sobrang pagkainis ko sa unggoy na yun! Ayun!

Naiinis rin ako ma mga taong 'toh! Psh.

Dumiretso na lang ako sa upuan ko at nagsimula silang magbulungan.

"Ang arte nya naman. Sya na nga 'tong tinitignan eh!" Kung ikaw kaya titigan? Hindi ka ba maiinis? Psh.

"Oo nga. Malandi rin pala sya. Sa una, ang bait-bait. Pero ngayon? Tignan mo na naman ang ugali." Bakit di mo tignan ugali mo? Mas masahol yung iyo.

"Halatang may gusto kay Max natin." HA? Ako? Grabe. They keep trying to judge me dahil nakita nila kong nakikipag usap, err, nakikipag away kay Max na yun? The heck with them!

Nakita kong pumasok si Mr. Max Candy. Pero di ko sya pinansin. Nakatingin lang ako sa Board. Psh. Ayoko syang kausapin. Naiinis lang ako.

"Uyyy!~" Di ko sya pinansin.

"Kunwaring di nya ko nakita. Pero syempre kunwari lang yun. Hahaha. Alm ko namang patay na patay ka sakin eh." Dagdag nya.

Aba. Sumosobra na yata 'to ah? Ilang araw ba nakaUNLI 'toh? Araw-araw na yang sinasabi nya na may Gusto ako sa'kanya. Kahit wala. Psh!

Hindi ko na lang sya pinansin. Masyado syang TANGA. Nasobrahan.

*poke poke*

"ANO?!" Kinalabit kasi ako.

"Easy. Wag kang magalit. Relax ka lang. Ang GWAPONG katulad ko ay hindi sinisigawan. Ok?" Aba ang Loko! Hindi ba talaga 'toh nauubusan ng kayabangan sa katawan? Ha Ms. Author? Psh.

"Kung yang mukha mo lang din ang hindi pwedeng sigawan. Well, Para sabihin ko sayo." Huminga muna ako ng malalim at tsaka Naiinis rin ako kaya sumigaw---Sinigawan ko sya. "PUTCHA KANG LALAKI KA! SIMULA NG MAKILALA KITA? PALAGI NA LANG AKO NAIINIS! ALAM MO BA YUN MR. ASO-NA-MAYABANG-NA MAHILIG SA MAX CANDY?! NAPAKA-SENSITIVE MO! MASYADO KONG EPAL!"

"AHA! *smirk." What the F? Sa haba ng sinabi ko AHAang ang sinagot nya. Tinignan ko naman ang mga tao sa loob ng Room. Lahat sila nakatingin sa'kin. Ano bang bago?

"Bakit kayo nakatingin?" Kalmadong sabi ko pero may pagkainis at galit na konti na lang. Sasabog ulit 'toh.

"Bakit? Masama bang tumingin?" Aba. Sumagot pa! Gusto mong masampulan? Pwes! Pagbibigyan kita. Naiinis na ko sa mga bruhang 'to eh. Ka beastmode amp!

"Eh bakit ang sama mo tignan?" Sabay smirk na sabi ko. Napatahimik namang yung babae dahil sa pagsagot ko.

Pero sumagot pa rin sya. "So? Ikinaganda mo na yan?" Matapang na sabi nya.

"Para sabihin ko sa'yo Miss-hindi ko alm ang pangalan na nagmamatapang. Wala akong sinabing maganda ako. Masyado ka lang Nastar-Struck sa'kin kaya hindi mo napigilan at nasabi mong maganda ako."

"Wag kang masyadong magmaganda Marilyn." Ayy? Kilala nya 'ko? Sya di ko kilala. Pero ok lang. Im not interested naman eh.

"Hindi ko sinasabing maganda ako. Kung yan ang paniniwala mo edi ok. Wala na 'kong magagawa dyan. At para sabihin ko sayo. Hindi ako nagmamaganda. Wala akong sinasabing maganda ako. Dahil sa mabahong bunganga mo nangaling ang salitang maganda ako." Napatahimik naman sya saglit doon. Pero sumagot ulit sya.

"WOW! Natuwa ka naman sa maganda? Ha?" Aba. Tapang.

"Hoy Miss. Para sabihin ko sa'yo. Hindi ko nga sinabing maganda ako. Ikaw nagsabi nyan diba? Wag shunga please? Tignan mo nga yang sarili mo? Napakapanget na nga ng mukha mo? Lalo pang pinapangit ng ugali mo!" Pangit naman talaga sya eh.

"P-panget? Sino? Ako? Ha! Porket maganda ka lang?"

"WaLa akong sinasabing maganda ako. Ang sinasabi ko lang, Panget ka. Tama na ha? Katuwa ka eh. Haha." And BOOM! Tumahimik rin sa wakas.

Umupo na ko. NakakaStress. Simula ng makilala ko 'tong si Max naging Stress na ang buhay ko.

"Galing nun ah? Pandak!" Aba! Napakaepal.

Hindi ko na pinansin si Mr. Max Candy at ngumiti na lang. Hanggang sa dumating ang Prof. namin.

Naalala ko na naman si Nads. My very best friend. Hays. Miss her so much.

To be continue...