I am Miss Pilosopo

Chapter 49: Okay

ARTEMIS POV

"Congratulations, Baby!" Hinalikan ni Ate Kei at pisngi ko at niyakap ako ng mahigpit.

"Ah... Congrats Artemis!" Sinapak ni Kuya Gleen ang braso ko pag tapos ay niyakap ako. Baliw.

"Thank you!" Inabot nila sakin yung mga regalo nila. Wow! First time ata ito? Hahahah.

Kakatapos lang ng Graduation namin ngayon,  halos lahat ng estudyante ay masayang nag pi - picture. Nakaka tuwa naman!

"Oh! Tara na at pumuntang bahay, nag pahanda ako doon." Sabi ni Lola kaya sumunod na kami.

"Missy! mamaya na yung gift ko ah?" Ngumiti lang ako kay Froy at tumango, bibigay ko din ang regalo ko sa kanya mamaya.

Palabas na kami ng Academy ng matanaw ko si Rivera sa gate. What is he doing? Asan ang mga kasama nya? Si Alcyone?

"Heaven... Can I talk to you first?"

Sandaling natigilan ang mga kasama ko, ramdam ko ang pag hawak ni Froy sa braso ko kaya napatingin ako sa kanya. Nag aalala.

"Sige na po, sandali lang ito." Inantay ko munang maka kayo sila bago ako lumapit kay Rivera.

"What it is, Rivera? paki bilis lang at may nag aantay sakin." Kahit sinabi kong mauna na sila, tanaw ko parin si Froy mula rito sa gate. Umiling ako sa katigasan ng ulo ni Froy.

"Not here, follow me." Nauna siyang mag lakad kaya sumunod ako, tinignan ko naman si Froy at nakita ko itong may pinipintod sa phone niya.

Maya maya, ramdam ko ang pag vibrate ng phone. Paniguradong si Froy na ito, makulit talaga siya.

Tahimik lang akong sumunod sa kanya, hindi niya ako kinaka usap kaya sinilip ko ang mensahe ni Froy.

'Missy.

"I'll wait you here, please come back. With me."

Natigil ako sa pag lalakad at sa pag babasa, he's really persistent. Napa tunghay ako at napag tantong nasa likod kami ng Academy, napa ngisi ako dahil talagang dito pa? Ano bang pinapalabas niya? Na porket andito lahat ng alaala namin ay bigla na lang akong bibigay?

Hinarap niya ako at lumapit sakin ng bahagya. Tss. Rivera will always be him, mula noong una kong kits sa kanya hindi iyon nag babago mula ngayon.  Masaya lang talaga sa una,  dahil tulad ng ibang relasyon. Natapos lang agad ang meron kami.

"I'll already talk to them." Iiling iling niyang sabi na para bang hirap na hirap siya sa sitwasyon niya.

"Oh? Anong gusto mong gawin ko? Tumalon sa tuwa at yakapin ka, dahil sa wakas! nag  karoon karin ng lakas ng sabihin yan?" Pilosopo kong sagot sa kanya. Nakaka pang init siya ng dugo!

"Heaven, please don't use that word again, not now please." Mas lalo akong nainis dahil... Dahil para siyang tanga! Ahhh! Nakaka baliw!

"Ano? Aba, ngayon kapa mag rereklamo? Ganito naman talaga ako dati pa ah? Nung di pa tayo mag kakilala!"

Wala na akong pake kung lumalabas akong bitter ngayon, ngayon paba ako mahihiya? Hindi uso sakin ang salitang iyon!

"It's still not clear to them, but I know that they get what my point is, I just want them to understand that I want us. You and me, the old times that we shared."

Ito. Bago ito, kailanman hindi ko siya nakitang umiyak. Hindi talaga, ngayon lang. Pero kasi, hindi ako yung babaeng kaya siyang ipag laban. Sabi him ng duwag o kung ano pa ng masakit na salita. Pero kasi, dehado talaga ako sa laban na ito. Wala akong laban, kay Alcyone pa lang na kanya na noon pa man, at samantalang ako na kelan lang. Walang walang pag asa.

At sa mommy niyang, kahit anong gawin ay hindi rin susuko sa laban, kung kaya niyang ipilit ang dapat ipilit. Ay talagang gagawin niya. Maski na kumapi ang buong mundo samin kung ang magulang naman niya ang ayaw, ay wala ring patutunguhan.

"Gusto ko rin maintindihan mo, Rivera. Na tapos na ang atin, sabihin na lang natin na naging parte tayo ng isa't isa. Na naging espesyal ang pag titinginan natin noon. Kalimutan mo na lang iyon. Naging masaya tayo Oo, pero kasi walang perpektong relasyon. Kahit anong gawin natin ay matatapos at matatapos din ang meron tayo noon."

It's hard seeing him crying, na iniiyakan niya ako. Nakaka pagod kasi.

"Napa pagod na ako Rivera, hindi ako ang babaeng para sayo. Sinabi ko naman na hindi lang ako ang babaeng nandito, marami silang may gusto sayo hindi mo lang mapansin kasi masyado kang tutok sakin noon. Si, Alcyone. Umpisa pa lang andiyan na siya para sayo, para suportahan ka sa lahat, kaya niyang gawin para sayo--" naputol ako sa sinasabi ko ng maramdaman ko siyang lumapit sakin at inangkin ang labi ko.

It was long and deep kiss, memories are flashing through my mind. Sakit ang naramdaman ko sa sandaling iyon. Pero, hindi nito napigilan ang pag ka miss ko sa lalaking nasa harap ko. I feel his smirk when I kiss back to him.

Umuurong ang dila ko ng wala sa oras, parang sinampal ako ng katotohanan. Na kahit anong gawin kong pilit sa sarili kong kalimutan siya, mas lalo ko lang siyang na mimiss, mas lalo lang akong nahuhulog sa kanya.

"Just trust me on this, Babe. Okay?" He said between in our kisses. He never cut the kiss. Instead he deepen the kiss and longing for some more. He's craving for my kiss.

Agad din akong humiwalay sa kanya, at lumayo ng bahagya. Kita ko ang pag tataka na rumihistro sa kanyang mukha. I want an assurance Rivera. Di ko na kakayanin ang susunod na heartache.

"Give me some assurance, Rivera. Wag kang babalik sakin na hindi dala iyon, at hindi naaayos ang gusot sa relasyon ng pamilya mo." Tumalikod ako sa kanya at dumiretso sa gate. Kita ko parin si Froy mula rito.

Napa tunghay siya ng makita ako sa harap niya. Isang malungkot na ngiti ang binigay niya sa akin. I know that you're hurting Froy. And I sorry for that,  I can't love you back. Kasi sa una pa lang,  sa kanya ko na ibinigay yun ng buo.

"You two are Okay now?" Malungkot parin ang boses niya, kaya instead na sumagot na ako. Niyakap ko na lang siya. I just want to give him a best friend's hug. Makikita mo rin ang para sayo Froy.

"I can't say that we're okay now. But maybe, yeah." Tugon ko at kumalas sa yakap, kita ko ang takas na luha mula sa mata niya kaya mas lalo akong nalungkot. I wish na sana hindi na lang siya nag ka gusto sakin.

"Froy... Mahal kita kasi best friend kita, at ayaw kitang nakikitang nasasaktan, we've been through a lot of problem from being a best friend. The upside down of our friendship, it makes us stronger. And I'm not forcing you to forget you feelings toward me. But at least just give it a try to open your in another girl. I want a best for you." Dalawang mahalagang lalake sa buhay ko ang umiyak sa harap ko ngayon. And it's hurt like hell.

"Yeah, Missy. I know that but I just can't help it. Your my first crush, puppy love, true love, and greatest love. And best friend. Your just my best friend. And I can't accept it immediately!"

I let him cry on my shoulder, this is our hobby whenever we're upset. Don't worry Froy, this is the last time that you'll cry for me.

Pag lipas ng ilang sandali, kumalas siya sa yakap at hinila ang pala pulsuhan ko. Okay na kaya siya?

"Tara na Missy! I'm sure nag aantay na sila sa bahay. Naku! Nagugutom nako!" Tumatawang sabi niya kaya nag pahila na lang ako.

Lumipad ang oras na puro kasiyahan sa bahay, binigay nila sakin ang mga regalo nila kaya nag pasalamat ako. Hindi ko rin maiwasang isipin si Rivera. I hope that he's okay now.

Isang text message ang dumating sakin kaya binasa ko to.

Heaven.

"I'll surely win you back. Congrats. I love you Babe."

----