Burası Çiçek Mahallesi... İnsanları gibi temiz, sevgi dolu, çiçek gibi... En ufak bir olayda aile gibi toplanan, sevincimize sevinç katan üzüntümüze derman olan mahalle. Dedikoducu Fikriye teyzesiyle, doktor Hüseyin abisiyle, köşedeki kahvehanenin s...
Burası Çiçek Mahallesi... İnsanları gibi temiz, sevgi dolu, çiçek gibi... En ufak bir olayda aile gibi toplanan, sevincimize sevinç katan üzüntümüze derman olan mahalle. Dedikoducu Fikriye ablasıyla, doktor Hüseyin abisiyle, köşedeki kahvehanenin sahibi Mehmet abiyle özdeşmiş bir mahalle...
Çelik ailesi ve Yılmaz ailesi... İki can ciğer aile. Karşılıklı iki ev olsa da bir bütün olmuş aile. Ve birde biz vardık Ata ile bendeniz Alin. Beraber büyümüştük biz. Liseden beri ona içim giderken görmezden geliyordu. Her konuşmamızda olan çekimi o da farkındaydı. İki ailenin itibarı, büyükleri olunca ikimizde çekingen kalıyorduk. Her abinim senin dediğinde ikimizin de kalbi acıdığına emindim.
Fakat işler değişmişti. Şimdi ben 27 yaşında bir avukat. O ise 32 yaşında bir askerdi. Kalbim, çarpıntılarım asla değişmemişti. Ama artık büyümüştük. Neyin ne olduğunu bilecek kadar büyümüştük hem de. Biz imkanız mıydık? Yoksa imkansızı mı başaracaktık?
Herkese merhaba...
Başka bir hikaye ile başka bir serüven ile sizlerleyim. Umarım beni burada da yalnız bırakmazsınız. Güzel bölümlerde görüşmek üzere... Beklemede kalın...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
