Grimm, lat 18. Pracowita brunetka, od najmłodszych lat porównywana do brata geniusza, ciężko walcząca o to by ktoś dostrzegł i jej wartość. Rezygnując z wakacji, by podjąć prace przygotowująca na studia. Nie wierząca w siebie i bardzo bojąca sie oceny innych. Wciąż zmagając sie z ogromem kompleksów którym zaprzecza.
Gdy udajemy ze czegoś nie ma to wcale nie znika...
Najgorzej jest gdy ludzie na mnie patrzą. Gdy widzę dziesiątki spojrzeń, które mnie oceniają. Ale wiem, że nie obchodzi mnie to co robię ani wartość merytoryczna projektu, który próbuję im przedstawic. Oceniają mnie przez pryzmat tego co widzą, jak sie ubieram i jaka mam figurę. Tego kim myślą, że jestem, mojego wyglądu, nie mojej wiedzy. I ostatnio znowu zdarza mi sie zadawac sobie pytanie, czy jest jakakolwiek wartość w jednym lub drugim?
CZYTASZ
Call Me Ana
Teen FictionCzasem, jeśli dość dobrze się wsłuchasz możesz ją usłyszeć. Ten moment zmienia całe twoje życie. Na zawsze.
