Call Me Ana

Chapter 17. Oh, I'm a Mess Right Now

Grimm, lat 18. Niedawno pozbierała swoje życie. Zaczęła czuć się odrobine pewniej w swojej małej grupce znajomych. Powoli przestaje się nawet bać odzywania do nowych ludzi

Ale czy na pewno?

Oni są dla mnie ważni. Wiem to i zawsze wiedziałam. Ale czy ja dla nich też. Ostatnio wszystko było naprawdę dobrze. Rozmawiamy bez problemu. Tak mi się przynajmniej wydaje. Ale kiedy wracam do szkoły po kilkudniowej nieobecności te myśli wracają. Znów głowię się czy nie wymienili mnie na kogoś lepszego. Czy nie przestałam być zauważalna w towarzystwie? Moze lepiej nie wracac? Moze załatwić sobie indywitualne? Wszystkie moje lęki. Od znowu są ze mną. Było już tak dobrze. Czemu to do mnie wraca. Czemu to wszystko do mnie wraca...