HURMA AĞACI

☆☆ 《7.BÖLÜM》 ☆☆

Annem.
Ah hadi ama daha yeni 'Bismillah' demiştim.
Neyse, vardır bundada bir hayır.
Şoka girmiş gibi duruyor hala kapının önünde.
Konuşmak istiyorda konuşamıyormuş gibi bir hali var.
Sonunda dili çözüldü.

"S-sen, s-sen ne yapıyorsun?O, o başındakide ne?"

"Namaz kılıyorum?"

"N-namaz mı?Ah sonunda kafayı yedin mi?Demiştim ben sana ama değil mi?Dinlemedin ki hiç beni!"

"Anne, sakin ol lütfen.Adam öldürmüşüm gibi bakmaktan ve tepki göstermektende vazgeç.Gel geç otur şöyle."

Dediğimi ikiletmeden geçti karşımdaki tekli koltuğa oturdu.Hala çözmeye çalışır gibi başımdakilere bakıyor.Farklı görünüyormuşum gibi.Yani üçüncü bir elim falan çıkmadığına göre gayet normalim.

Artık konuşmalı ve kendimi en iyi şekilde anlatmalıyım.

"Ben hiçbirşey anlatmadan böyle pat diye görmen iyi olmadı tamam ama bu kadar abartılacak birşey yok anne.İnancımın bir gereği olarak namaza başladım."

"Bizde Müslümanız!Ama namaz falan kılmıyoruz!Yarın öbür gün şu başındakilerle sokağa çıkmakta istersin sen!Ah rezillik!İrticacı mı olacaksın başımıza?!İtibarımızı iki paralık mı edeceksin?!İzin vermem anlıyor musun?!İzin vermem!"

"Hiçbirşey için senden izin almayacağım.Benim hayatım, benim yaşamım.İrtica dediğin şeyin sözlük anlamını bilmiyorum.Ama bir Müslümana Allah'ın koyduğu Müslüman isimlendirmesinden başka birşey yakışmıyor.İtibarınız meselesine gelincede..Bu zamana kadar sizi utandıracak tek bir şey yapmadım bundan sonrada yapmam."

"Aferin kızım sakın yapma.Tamam bu aralar aklın karışık senin.Sen şimdilik odanda bir iki ibadet yap ama kimse ne duysun nede bilsin.Baban dahi bilmesin.Sonra ne kadar sıkıcı olduğunu anlayacaksın bu işlerin ve normale döneceksin."

Birşey dememe fırsat vermeden kaçar gibi çıktı odadan.Sanki dediklerini bana demiyordu da kendine kabullendirmeye çalışıyordu.Ben söylediklerinin olmayacağını biliyorum ama yavaş yavaş alışsın diye üstelemedim daha.

Duamı yapıp kalktım ve pijamalarımı giyip yatağıma girdim.Sabah namazına kalkabilmek için alarmımı kurdum telefonuma.Yarın erkenden Esma teyzemin yanına gideceğimden uyumaya çalıştım.İlk kez namaz kılmanın heyecanı hala üstümde olduğundan biraz zorlansam da çok geçmeden yüzümde engelleyemediğim bir tebessümle uykuya daldım.

🌟🌟
Alarmın sesiyle gözlerim araladığımda ilk dakikalar hava bile aydınlanmamışken neden alarm çaldığını idrak edemedim.Bir iki dakika sonra uykum açılınca namaz kılacağım aklıma dank etti ve aceleyle kalktım yataktan.Banyoya geçip güzel bir şekilde abdestimi aldım ve dün gece giydiğim eşyaları giyerek namaza durdum.
Aynı heyecanla ve titizlikle namazımı eda ettim.Daha sonra açtım ellerimi ve yüreğimi Rabbime uzunca bir dua ettim.Kendim için, ailem için, Filistindeki ve zulüm altındaki tüm kardeşlerim için..
Daha sonra yattım tekrar ve çok geçmeden uykuya daldım.
Kalktığımda saat 11 olmuştu.Erken kalkamadığım için üzülsemde, daha fazla oyalanmadan abdest alıp üzerime eskiye göre daha kapalı olması açısından uzun elbiselerimden birini giydim.Kolları uzun olmadığından üzerinede bir hırka aldım.Boydan aynamın önüne geçtim ve saçlarıma dokunmadığımı farkedince ne yapsam diye düşündüm.Toplamayı toka izi çıktığından çok sevmiyorum.Açık kalıncada Esma teyzeyle ders çalışırken önüme gelip duruyor.En iyisi örmek diye karar verip yandan özensiz bir örgü yapıp tek omzumun üzerine bıraktım.