The Asylum

Deel 4: Het Asylum

Er is geen uitweg aan het kwade....

Eenmaal thuis heb ik mijn laptop gepakt en heb ik naar informatie gezocht over het gesticht. Het enige dat ik te weten kwam was de routebeschrijving. Het gesticht was ongeveer 2 uur rijden en was gelegen in een bosrijk gebied. Ik pakte mijn zaklamp, een camera en een paar reserve baterijen. Ik stapte in mijn auto en reed in de richting van het gesticht.

Onderweg keek ik op mijn horloge, het was 19:37. Ik wou de nacht doorbrengen in het gesticht om alle informatie te vinden die ik nodig had. Ik wist niet naar wat ik precies zocht maar ik wist dat ik misschien niks zou vinden. Het gesticht zou door de Nazi's zijn gebruikt om experimenten uit te voeren op politieke gevangenen. De Nazi's hebben de plaats pas aan het einde van 1946 verlaten. Daarna is er weinig informatie over te vinden. In de zomer van 1969 is het gebouw terug open gegaan en werd het gebruikt om honderde patiënten met mentale problemen uit de maatschappij te houden. Daarna is er wreemd genoeg helemaal niets meer terug te vinden over het gesticht. Ik zat met zoveel vragen, ik wilde antwoorden. Tijdens het luisteren naar de radio hoorde ik dat het na 21:00 zou stormen.

Ik kwam voorbij een bord met de waarschuwing 'Betreden op eigen risico'. De tekst was geschreven op de achterkant van een groot stuk schors, de bloedrode letters op het bord leken in het hout getrokken en leken heel oud.

Ik kwam aan de poort van het gesticht en het eerste dat ik opmerkte was dat er lichten in het gebouw bleken te branden. Ik dacht dat het gebouw verlaten was en dat de lampen jaren geleden werden aangelaten door de directeur van het gesticht om indringers zoals mezelf tegen te houden. Ik stopte mijn auto voor de gesloten poort en kwam tot het besef dat het een reusachtig gebouw was en dat het een lange nacht ging worden....

Bedankt voor het lezen en vergeet niet om te stemmen als je meer wilt zien en om het volgende hoofdstuk te lezen XD