Het bloed was oud en het zat overal, het zat op de muren en zelfs op het glas van de ramen.
Ik was nerveus en was net gestopt met trillen totdat ik geluiden begon te horen naarmate ik verder wandelde door een eindeloze gang. Aan mijn linkerkant waren ramen en langs de andere kant waren er deuren die volgens mij op slot zaten.
De geluiden werden luider en luider. Het leek wel alsof iemand met een stok tegen één van de ramen aan het tikken was. Ik hoopte dat het mijn verbeelding maar was. Jammer genoeg was ik er zeker van dat het getik echt was. Opeens voelde ik rillingen door mijn lichaam stromen, ik had het gevoel dat ik bekeken werd.
Het getik stopte uiteindelijk en ik wandelde tot aan de hoek van de gang. Was het mijn verbeelding maar? Nee dat kon toch niet. Was ik gek aan het worden van angst?
Net toen ik de hoek om was, hoorde ik het getik opnieuw. Ik werd lijkbleek en ik voelde mijn bloeddruk zakken.
Het was mijn verbeelding niet....
Ik draaide me om en gluurde om de hoek om te zien wie of wat er achter me was.
Tot mijn opluchting was er niemand. Ik wandelde een paar stappen terug en checkte voorzichtig de ramen waar ik eerder voorbij was gelopen. Ik merkte dat er een tak tegen de ramen aan het slaan was door de hevige wind buiten. Dat verklaarde het getik.
Vlak voor ik verder wou gaan, merkte ik twee zwarte menselijke figuren stil staan in de verte. Ik was er van overtuigd dat ze naar me keken ookal kon ik hun gezichten niet zien.
Ik hoorde iets vallen achter me. Ik keek even naar links en opeens waren de zwarte figuren weg. Ze verdwenen als geesten in de nacht......
Bedankt voor het lezen en vergeet niet om te stemmen en te volgen XD
JE LEEST
The Asylum
HorrorClaus Jung is een Duitse journalist. Hij doet onderzoek voor het schrijven van een krantenartikel over een verlaten gesticht. Claus komt er in het gesticht achter dat hij daar niet de enige is. Dit verhaal is een orgineel verhaal verzonnen en geschr...
