basement • frerard

0.4

"..ıy, beni öpmeye mi çalışıyorsun?"

"evet..ne demek ıy"

" bi git başımdan "

"bu senin rüyan ://"

"neden bahsediyorsun?"

Cevabımı çalan alarmla almıştım.

neden böyle bir rüya görmüştüm, ve neden o çocuğunda içinde olduğunu anlamamıştım ama bundan sonra akşamları zihnimi temizleyip öyle yatmam gerektiğine karar verdim. yoksa bu bilinçaltımdan çekeceğim var gibi görünüyordu.

bu sabah uyanmakta çok zorluk çekmemiştim, sanırım erken yatmamdan kaynaklanıyordu. Elimi yüzümü yıkayıp aşağı kata indim, babam daha gitmemişti.

"hey günaydın" dedim gülümseyerek

"hey şuna bakın Gee uyanmış" diyerek yanıma geldi. Ona dalga geçmemesi gerektiğini bildiren bakışlar attığımdaysa "tamam kızma birşey demedim" deyip ellerini teslim olur gibi kaldırıp güldü.

"baba, bugün çok neşelisin"

"evet, yoksa sevmedin mi, somurtayım ister misin?" deyip üzgün işareti yaptı

"hayır somurtma ama neden böylesin onu soruyorum" diyip göz kırptım

ortada görünmez bir fermuar varmış gibi ağzının fermuarını çekip anahtarını camdan dışarı attı.

" önünde sonunda öğreneceğimi bilmeni isterim baba " deyip masum tavırlarına büründüm, konuşmadığı için omuzlarını silkti ve kahvaltısını etmeye başladı.

bende önüne geçip kahvaltımı yaptım, hiç konuşmadık çünkü babam ağzındaki açmamakta kararlıydı.

ben hazırlanmak için yukarı çıkarlen babam işe gitmek için evde ayrılıyordu. ona kısa bir görüşürüz diye bağırdıktan sonra merdivenleri çıkmaya devam ettim.

-okula geldikten sonra-

Jared ve onun sevimsiz arkadaşlarını henüz görmediğim için mutluydum, etrafa kısaca bir göz attıktan sonra rahatşayabileceğimi düşündüm ta ki dün gördüğüm hatta yetmezmiş gibi bir de rüyamda gördüğüm o çocukla göz göze geldik. yüzü bir ifadeden yoksundu, sadece bakıyordu. gören ona ne mutlu tabirini yakıştırabilirdi ne mutsuz.

bir kaç saniye gözlerimiz birbirine kenetlendi ve o dönüp bir sınıfa girdi, gerçekten o bir kaç saniyeliğine kanımın donduğunu hissetmiştim.ama beni korkutmamıştı da sanki diğerleri gibi amacı beni ezmek değildi, buna bile değer biri olmadığımı düşünüyordu belki de.

"boşversene" diye düşündüm. insanların hepsi aynı..

HEY HEY HEYY

kusura bakmayın bokuto-haikyuu!! animesinden bir karakter- gibi giriş yapmak istemezdim ama uzun hatta çok uzun bir süredir yeni bölüm atmıyordum ve taslaklarda yarım bir şeyler bulunca bir de bir kaç tatlı okuyucu isteyince kıramadım devam ettirdim sooo işte karşınızda açıkçası ben tatmin olmadım ama hikayeyi unutmuşsunuzdur bile o yüzden çok kafaya takmadım,,,, okuyucu olursa devamını getiririm muhtemelen.

okuduğunuz için teşekkürler^^