Chapter 3: Reunion?

53 7 2
                                    

Μια λέξη μονο ΑΝΑΣΤΑΤΩΣΗ. Ήταν αυτο που προκαλούσε η μαμά μου απο την ωρα που τελειώσαμε το μεσημεριανό. Έδινε τις διαταγές την μια μετα την άλλη ετσι ώστε το σπιτι να ειναι καθαρό και συμμαζεμένο όταν θα έρθουν οι επισκέπτες μας.

Βρισκόμουν στο σαλόνι και ξεσκόνιζα ενα τραπεζάκι που είχε να ξεσκονιστει χρονια τωρα.
"Και τι ωρα θα έρθουν" ρώτησα ισα ισα για να σπάσω τη σιωπή, η μαμά μου είχε πάει για ψώνια και είχα μείνει μόνη με την αδερφή μου στο σπιτι προσπαθώντας να μην σκοτωθούμε.
"Στις 9 , το ακούς αυτο"ειπε σταματώντας το ξεσκόνισμα, και έδειξε με το δάχτυλο τον πάνω όροφο που βρισκόταν το δωμάτιο μου.
"Οχι, τι ωρα ειναι τωρα;" Είπα αδιάφορα, αλλα καταβαθος ήθελα να ετοιμαστώ για να φαίνομαι ωραια όταν θα ερθει και θα με δει μετα απο τοσα χρονια.
"7, μα σίγουρα δεν το ακούς;" Ειπε και με πλησίασε με αργά βήματα εξακολουθώντας να δείχνει προς τα πανω.
"Οχι" είπα και πριν καλα το καταλάβω με μια αποτομη κινηςη έφερε το ξεσκονόπανο πανω στο πρόσωπο μου.
"Έχεις πεθάνει" τσίριξα και την έβρεξα με το αζαξ ενώ εκείνη εξακολουθούσε να τινάζει τη σκόνη πανω μου. Τελικα καταλήξαμε να κυνηγιομαστε σε ολόκληρο το σπιτι, εγω να την ψεκάζω με το αζαξ και αυτή να τινάζει το ξεσκονόπανο με τη σκόνη πανω μου. Αφού καταφέραμε να κάνουμε η μια την άλλη χαλια ξάπλωσαμε στο σαλόνι λαχανιασμένες.
"Γεράσες" της είπα προσπαθώντας να σταθεροποίηση την ανάσα μου.
"Θα ήθελες, οτι σκόνταψα δυο φορές δεν έχει να κανει με αυτο" ειπε καθώς έκανε αέρα με τα χέρια της στο πρόσωπο της.
"Τρεις ήταν, και μονο με αυτο έχει να κανει" τη διόρθωσα άνοιξα το στόμα μου να πω κατι ακόμα αλλα αμέσως σταμάτησα.
"Άνοια;" Με ρώτησε ειρωνικά.
"Το ακούς αυτο;"είπα σηκώνοντας απο τον καναπέ.
"Αχ δεν αντέχω δεύτερο γύρω ειμαι πολυ κουρασμένη και εξάλλου-" δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει και τη διέκοψα.
"Κλειω σοβαρα μιλάω άκου" είπα και έδειξα με το δάχτυλο μου προς τα πανω όπου ήταν το δωμάτιο μου. Ακουγόντουσαν βήματα σαν να περπατούσε κάποιος. Η Κλειω μολις το κατάλαβε σηκώθηκε απότομα και γουρλωσε τα μάτια της. Ανεβήκαμε μαζι τις σκάλες, περπατουςαμε στις μύτες των ποδιών μας, εγω μπροστά κρατώντας έναν πλάστι (ήταν το πρώτο πραγμα που βρηκα) και η Κλειω η μεγάλη μου αδερφή (τονίζω) απο πίσω μου κρατώντας το ξεσκονόπανο πραγμα πολυ χρήσιμο (εμφανής η ειρωνία μου) αφού αν ήταν κάποιος και μας έβλεπε εμενα με τον πλακαι τη Κλειω με το πανι θα σταματούσε οτι έκανε και θα μας παρακαλούσε να τον λυπηθούμε αντί να μας σκοτώσει με το καλημέρα.
Άνοιξα σιγα σιγα τη πόρτα, μέσα στο δωμάτιο κυριαρχούσε το σκοτάδι και δεν έβλεπα καθαρά προχώρησα λίγα βήματα ψηλαφιζοντας τον τειχο προκειμένου να βρω τον διακόπτη να ανοίξω το φως αλλα οι τςιριδες της Κλειω με τρόμαξαν τοσο πολυ που οχι μονο δεν άναψα το φως αλλα μου έπεσε και ο πλαστής κάτω με αποτέλεσμα να ακουστεί ένας μεγάλος θόρυβος.
"Κατι με άγγιξε" τσιρίζε και χοροπηδούσε πανω κάτω κλαψουρίζοντας και ετσι όπως γύρισα να τη κοιτάξω ειδα μια σκιά απο πίσω της.
"Μπου" ειπε η μαμά μου τρομάζοντας περισσότερο εμενα και την αδερφή μου.
"Μολις έχασα 10 χρονια απο τη ζωή" είπα δυνατά έτοιμη να κλάψω. Ενώ η Κλειω ηδη έκλαιγε ήταν το πιο φοβητσιάρηκο άτομο στον κόσμο 23 χρόνων γαϊδουρα.
"Μαμά γιατι το έκανες αυτο;" Ειπε η αδερφή μου συνεχίζοντας να κλαψουρίζει.
"Δεν εκανα τιποτα παιδι μου σας ειδα που μπαίνατε στο δωμάτιο σαν κλέφτες και σας ακολούθησα να δω τι πήγαινε λάθος"ειπε απολογητικά η μαμά μου.
"Και ήταν ανάγκη να με ακουμπήσεις" φώναξε.
"Ουτε καν σε άγγιξα" ειπε ξανα η μαμά μου σηκώνοντας τα χέρια ψηλά ως ένδειξη παράδοσης.
"Καϊα ; " ειπε η Κλειω και γύρισε σε εμενα με μισόκλειστα μάτια.
"Με ποιο χέρι μου ακριβως να σε ακουμπούσα ενώ βρισκόμουν απο μπροστά σου και προσπαθούσα να ανάψω το φως με το ενα και με το αλλο κρατούσα τον πλαστι" τα λόγια μου αυτα μας προβλημάτισαν αλλα δεν προλάβαμε να το σκεφτούμε αφού χτύπησε το ξυπνητήρι της μαμάς για να της θυμίσει να βγάλει το φαγητό απο τον φούρνο. Και κάπως ετσι όλοι συνεχίσαμε τις δουλειές μας ξεχνώντας το περιστατικό αυτο...
                              •••
Φόρεσα ενα μαύρο στενό φόρεμα που έφτανε μεχρι το γόνατο και είχε ανοιχτό μπούστο, τα μαλλιά μου ήταν σπαστά και είχα ενα απαλό μεϊκαπ.

Dolls Donde viven las historias. Descúbrelo ahora