Dolls

Chapter 4: Flashback

Είχαν περασει αρκετές μερες απο τοτε. Οχι οτι με πείραζε που δεν τον ειχα ξαναδεί, ισα ισα ήμουν πιο ήρεμη απο ποτε και δεν με χαλούσε καθόλου το γεγονός οτι δεν ειχα να απασχολώ το κεφάλι μου με βλακειες τύπου " λες να ενδιαφέρεται ξανα; " αλλα αμέσως έρχεται μια δεύτερη φωνή στο κεφάλι μου που μου υπενθυμίζει οτι αυτος ο άνθρωπος ήταν η αιτία που δεν ήμουν ο εαυτός μου πραγμα που με οδήγησε σε καταστάσεις που δεν μπορουσα να χειριστώ και ασε που είχαν και άσχημες συνέπειες που ακόμα δεν έχω ξεπεράσει.

Κατέβηκα στη κουζίνα όπου η μαμά μου καθόταν στην τραπεζαρία με το λαπτοπ και η αδερφή μου ετοίμαζε κατι
να φάει, ουτε ειχα καταλάβει ποτε είχε νυχτώσει.

"Αχχ τι τιμή ειναι αυτή" ειπε ειρωνικά η αδερφή μου καθώς έκοβε μια ντομάτα. "Πως και απο τα μέρη μας;;"

"Απλά πείνασα" είπα αδιάφορα ρολαροντας τα μάτια μου.

"Μαλιστα" ειπε η Κλειω σηκώνοντας τα χέρια της ως δείγμα παραίτησης.

Καθώς ετοίμαζα μια σαλάτα να φαω (salad lover sorry) ένιωθα τη Κλειω και τη μαμά μου να κανουν νοήματα πίσω απο την πλάτη μου και καθε φορα που έριχνα κλέφτες ματιές σταματούσαν και έκαναν και καλα τις αδιάφορες.

"Τι ειναι;" Είπα

"Τιποτα" ειπε η Κλειω κοιτάζοντας έντονα την μαμά.

"Ωραια" είπα και πήγα να φύγω αλλα η φωνή της μαμάς με σταματησε.

"Βασικά ειναι κατι"

Της εκανα νόημα να συνεχίσει.

"Τι θα έλεγες να έβγαινες μια βόλτα με την Κλειω;;" Ειπε μιλοντας όσο πιο υποθετικά μπορούσε.

"Για κανέναν λόγο;" Είπα λιγο ερωτηματικά κάνοντας αυτονόητο αυτο που έλεγα.

"Στο είπα!" Πετάχτηκε η Κλειω με ενα χαμόγελο θριάμβου.

"Γλυκιά μου θα σου έκανε καλο να έπαιρνες λιγο αέρα" έκανε ακομη μια προσπάθεια αλλα μάταια.

"Για αυτο το λόγο έχουμε ανοιχτά παράθυρα αλλωστε" είπα φανερά χαρούμενη με την έξυπνη ατάκα μου.

Η μαμά μου κοίταξε το ταβάνι και αναστέναξε.

"Δεν σε βλέπω καθόλου καλα"ειπε, αλλα δεν το σχολίασα δεν ειχα καμια όρεξη για καβγάδες.

Είχαν περασει αρκετές ωρες, ήταν σχεδόν μεσάνυχτα και η Κλειω ετοιμαζόταν για να βγει.