Dolls

Chapter 5: Helpless

Έβαλα το αμάξι μπρος και έφυγα με μεγάλη ταχύτητα, τα δάκρυα μου δεν σταματούσαν να τρέχουν και εμπόδιζαν την ορατότητα μου στο δρόμο.  Μεχρι που κάποια στιγμή μια γυναίκα αναμαλιασμενη και ντυμένη στα άσπρα πετάχτηκε μπροστά μου.

Έστριψα απότομα για να μην την πατήσω αλλα εκείνη έτρεχε κατα πανω μου με αποτέλεσμα να πέσει πανω στο αμάξι, τρόμαξα τοσο πολυ στη σκέψη μονο να την σκότωσα που τα χέρια μου άρχιζαν να τρέμουν και δεν μπορούσαν πια να κρατάνε το τιμόνι ετσι το αμάξι έκανε μια απότομη στροφή και στουκαρε πανω σε ενα δέντρο με μεγάλη φορα.

Το μπροστινό τζαμί έσπασε και οι αερόσακοι βγήκαν αμέσως εγκλωβίζοντας με μέσα τους, δεν θυμάμαι πολλα μονο λίγα λεπτά πριν κλείσω τα μάτια μου , θυμάμαι να βλέπω την γυναίκα να περπατάει ξυπόλυτη μέσα στο δάσος και τοτε λιποθύμησα.

Όταν ξύπνησα ήταν ακόμα βράδυ και βρισκόμουν ακομη μέσα στο αυτοκίνητο, μου ήταν αρκετά δύσκολο να βγω καθώς είχε διαλυθεί εντελώς. Το πρώτο πραγμα που σκεφτηκα ήταν να βρω το κινητο μου αλλα για κακή μου τύχη το ειχα αφήσει σπιτι, ετσι άρχισα να ψάχνω τοναυτοκινητόδρομο αλλα ήμουν ηδη αρκετά μέσα στο δάσος και χωρις φως θα ήταν αδύνατο να κατευθυνθώ.

Προσπάθησα να μεινω ψύχραιμη αλλα ήταν αδύνατο βρισκόμουν ολομόναχη μέσα σε μια χαράδρα στο δάσος τα μεσάνυχτα χωρις να μπορω να ειδοποιήσω κανέναν δηλαδή τι χειρότερο μπορουσε να μου συμβεί ;

Αφού το φιλοσόφησα το θέμα για αρκετή ωρα αποφάσισα να ψάξω τον δρόμο για το ποτάμι που ήταν πιο εύκολο απο την στιγμή που ακουγοταν ελάχιστα η μουσική απο το μπαρ.

Περπατούσα ακολουθώντας τον ήχο αλλα μου ήταν αρκετά δύσκολο να προχωρήσω αφού ένιωθα να με πνιγεί το σκοτάδι και για έναν περίεργο λόγο δεν ένιωθα μόνη, ένιωθα πως μέσα στο σκοτάδι κατι υπήρχε (κανενα ζώο σκεφτηκα). Ξαφνικά η μουσική σταματησε να ακούγεται έμεινα ακίνητη για αρκετά λεπτά μήπως και ακούσω κατι αλλα τιποτα ήμουν ξεκάθαρα χαμένη στη μέση του πουθενά. Δεν ήξερα απο που να πρώτο κοιτάξω ένιωθα να με πλησιάζει το σκοτάδι όλο και περισσότερο άραγε εκείνη η γυναίκα τι να απέγινε ;; ( βέβαια πολυ αργότερα μετάνιωσα την στιγμή και την ωρα που το ανέφερα διότι..)

Μια μικρή φωνή απο πίσω μου που ισα ισα ακουγοταν ψυθιριζε τραγουδιστά το ονομα μου "Καϊαα"