26.12.2015
Çikolata.
Yıllardır beynimin gizli raflarında karıştırmak için attığım kitaplarda göz gezdirirken, seninle ilk kez çarpıştığımda duyumsadığım koku. Senin kokun.
Damakta tadını bırakan, tok olsam bile hiçbir şekilde hayır diyemeyeceğim çikolatalar gibi kokuyordun.
Belki de kokun çekmişti beni kendine. Bağlamıştı kalbimi kalbine. Çözemeyeceğim bir düğüm haline getirmişti hislerimi. Bilmiyordum, ama bildiğim tek bir şey vardı. Senden vazgeçemiyordum.
Tıpkı çikolatalardan vazgeçemediğim gibi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kurumuş Mürekkep
Short StorySen, mavinin ruhunda hayat bulduğu adam; ben, mavinin ruhunda intihar ettiği kadın. Sen, gökyüzündeki en parlak yıldız; ben, senin uyumak için konakladığın siyah gökyüzü. Sen, 'seni seviyorum,' kelimesine muhtaç adam; ben senin muhtaçlığını gidermek...
