[BANGTAN BOYS] MARRIED TO BTS' JUNG KOOK

[ 11 ] Stranded 1.0

Natauhan ako nung biglang may tumunog. Inilayo ko kaagad yung labi ko sa pagkakahalik namin. Omo! Butterflies in my stomach... Siguro pati siya natauhan na din, nakita ko kasi yung mukha niya na nagulat siya. This is so unexpected honey..

Iniwas ko yung mukha ko and then umayos ako ng upo. Sachi, porn yun di mo ba alam? Huhuhu!

Kinuha ko yung phone ko. Aish?! Lowbat lang pala eh. Panira. Tsss. Pero it's okay, kasi nakakahiya naman talaga yun. Kelan ka pa naging bastos, Chi?

Malakas padin ang ulan, as usual may halong kulog. Hindi ko pinapakitang takot ako pero deep inside, i'm shaking. I wonder kung anong oras na ngayon?

Gusto kong magpatugtog pero lowbat na phone ko. Paano pa kami hihingi ng tulong kapag ganun? After 30 mins, tumigil na rin ang ulan. Buti naman.

And sa loob ng 30 minutes na yun, walang nagsasalita samin. Well, It's kinda awkward. No, anong kinda? awkward talaga. kasi naman! Bad Sachi!

"U-Uh... Lalabas muna ako ha" I said and lumabas na din. Medyo basa pa yung daanan kasi kakatapos lang din naman ng ulan. Mag gagabi na pala? Siguro, mga 5PM na... Palubog nadin kasi yung araw.

Umupo ako dun sa may grass na medyo malayo sa kotse ni Yeobo ngayon. Ayoko munang humarap sakanya sobrang nakakahiya kasi. First time yun ah. I mean, first time na ganun kami... you know, katagal mag kiss. Ugh.

Nag flaflashback sa utak ko yung mga nangyari kanina habang nagkikiss kami. That is so.... porn. Natuto na akong lumandi. Pero sabagay, sa asawa ko naman e.

Iniisip ko kung bakit kaya hindi ako kayang mahalin ni Yeobo? Bakit naman kaya noh? Sabi nila, maganda daw ako, and wife material. Ano bang wala saakin? Sabi pa nga ni J-Hope Oppa na nasaakin na lahat ng ideal type ni Yeobo. Pero sabagay, ideal type lang naman e.

Sighs. Kelan kaya yung araw na magiging love niya din ako? Kelan kaya yun? T_____T Magpahula kaya ako sa manghuhula? Aish, wag muna. Stranded pa kami e.

Kumakanta na yung tiyan ko. Sobrang gutom na ako. Buti na lang may mga pagkain kami sa kotse. Pero no, tiisin mo Chi, nandun si Jung Kook magkikita kayo tapos mahihiya ka nanaman. Err!

Pero hindi ko na kasi talaga kayang tiisin. Huhuhu. Tumakbo ako malapit sa kotse namin and kinatok katok ko yung window ng kotse kung nasaan nakaupo si Yeobo. Ibinaba niya yung window ng car then tinignan ako. Curious look. Omo, I can see his lips again.

"U-uh?" He uttered. Sign ng ano sasabihin mo? Well, I know him na. Wife ako e. Wife!

"Uhm" Tinuro ko yung likod ng kotse niya siguro alam niya naman na yun? Dinemo ko pa kasi yung salitang open.

Tinawanan niya pa nga ako e. Omo! He laughed. Can't you see, he laughed! I'm so proud because, he laughed just because I did that? That was so nakakakilig.

Binuksan niya yung pintuan sa likod ng kotse niya. I can't open that. Masyado akong maliit. Hahahaha.

"Ano kailangan mo?" He said with that deep husky voice. Sinabi ko na lang na kailangan ko ng pagkain. He laughed again. This time, I asked him why he keeps on laughing.