Pain Of Love (DerBie)

CHAPTER 17

Thankie mamushies for support, , , :DD

____________________________________

CONTINUATION . . . .

____________________________________

Rick's POV

patuloy na umiiyak si lexi. At ako naman ay natahimik dahil sa tingin ko'y alam ko na ang ibig niyang sabihin

LEXI : rick, i left here coz i'm pregnant. I left here coz i was eaten by disappointments, to avoid the fact that even my friends and family hates me because of what i did. Rick siya si JV . Anak ko. . . . Anak NATIN.(humikhikbi) i'm sorry rick. Ayokong lumaki ang anak ko ng walang kinikilalang tatay. I know he needs you. Pls be a father to my son. (tuloy parin sa pagluha)

rick : what?? A-a-a-anak, ako may anak? Lex naman. Wag kang ganyan (tumulo ang luha)

Lexi : rick, i didn't planed to ruined you. I didn't planed to struggle your life. I'm sorry. .

Rick : haaaaAAaa. . . (sumigaw at sinuntok ng ilang beses ang pader)

lexi : (pinigil si rick) rick, , , i'm so sorry(habang humahagulgol)

rick : hindi. , hindi. . Hindi mo kasalanan yun lex. I'm sorry. . . Ako dapat ang masabi niyan (patuloy sa pagluha) . . . Lex, maipapangako kong pananagutan ko si JV pero, , , yung saatin, diko kayang iwan si barbs. . . Patawad lex,

lexi : (tuloy pa rin sa pag iyak)

parang sasabog ang puso ko sa pangyayaring iyon. Sobra akong nagsisisi at naguguluhan sa bagay na nalaman ko. Nangako ako kay barbs na di ko na siya ulit sasaktan. Nangako ako na, di ko na siya papaiyakin pero eto ang nangyari. .sobrang nagsisisi ako sa nagawa ko . Sobrang dami ko nang kasalanan kay barbs.

END OF FLASHBACK

di ko kayang umiiyak si barbs pero kailangan kong panagutan ang anak ko. Di ko inasahang magkakaganito ang tadhana at gagraduate ako na isang bata ang parangal na matatanggap ko. Gusto ko sanang si barbs ang maging ina ng mga anak ko at hindi sa ibang babae. Habang nagdadrive ay tulala ako at angdami kong iniisip. Nakarating na ko sa bahay nila barbs at tinawag ko siya sa may bintana "BARBS" sigaw ko "BARBS Pssssht" at dumungaw naman agad ito. Sinenyasan ko siyang wag siyang maingay, bumaba naman agad si barbs at lumapit saakin. "rick gabi na ahh, bat ka nandito?" sambit niya ngunit sinagot ko naman siya ng "wala, pinasyalan ko lng ang mylove ko" "ashewwws sweet talaga ng mylove ko. . . . ." Narinig kong sagot niya. Gusto ko sanang aminin sakanya ang lahat pero, kakatapos lang ng problema namin. Ayoko siyang malungkot kaya nagdisisyon akong wag munang sabihin sakanya. Gusto kong sulitin ang mga araw na masaya siya kasama ako kaya niyaya ko muna siya "mylove pwede mo ba akong samahan?" "samahan? Saan naman?" tanong niya. "kahit saan gusto ko lang makasama yung mahal ko" sagot ko sakanya. "emmmh, cge cge pero saglit lang ha? Baka hanapin ako nila mommy e" sagot niya. Pumasok sya sa kotse ko at nasimula na akong magdrive. Sa kotse, di ako umiimik , di nagsasalita at nakatitig lang ako sakanya. Di ko gugustohin na ang masasayang mukha niya ay mapalitan ng kalungkutan. Napunta kami sa park. "bilis ng panahon no? Parang kailan lang highschool palang tayo tas ngayon eto ka na. Gagraduate ka na as college" sambit ni barbs. "o0 barbs. Parang kailan lang angdami ng pagsubok na dumating saatin pero eto parin tayo" sagot ko at inihiga ko ang ulo ko sa mga hita niya. "thanks barbs for not giving up on me" pahabol ko. "mylove. I know and i believe that you love me and kaya mo lang nagawa yun kasi ayaw mo akong mawala. . . Thats why i loved you" sagot niya. Sa puso ko, naglalaban ang konsensiya at pagmamahal. Konsensiya na di ko kayang sabihin ang katotohanan at pagmamahal dahil ayoko nang muli pang magkalayo kami ni barbs.

Gustong gusto kong umiyak pero di ko magawa s harap ni barbs bagkos ay inisip kong magpakatatag dahl yun ang tama. Dati nagpakaduwag ako kay barbs pero ngayon, haharapin ko to. Haharapin namin to "barbs, i'm here now trying to face the 3rd steps of my achievements and after this, , , i just intent to earn money" yun nlang ang nasabi ko. Nagtanong si barbs kung bakit earned money, wala akong maisip na sagot. Sabi ko, gusto ko siyang bigyan ng maganda at masaganang buhay. Pero, sa totoo lang, para din kay JV dahil ayokong lumaki ang anak ko nang nahihirapan sa buhay. "thanks rick for including me to your plans" sagot ni barbs at tuluyang lumuha. Sobrang sakit para saakin na marinig iyon. Sobra akong binababa ng konsensiya ko na, kahit isang hakbang pataas ay pinipigilan ako. . . . Patulo na rin ang luha ko pero, pinunasan ko pa rin ang luha ni barbs. "your my precious from God and i dont want to lose you. Remember what i said before? Mamahalin kita ng higit kapag minahal mo ako sa panahong iba yung pananaw ko sa mundo dahil sa'yo, natuto akong magbago. Dahil sayo naging matatag ako. . . . . ." di ko na kayang isipin yung mga sumunod ko pang sinabi, mas lalo ko lang dinagdagan ang mga kasalanan ko sakanya. ---> to be continued . . .