Pain Of Love (DerBie)

CHAPTER 25

It is for MAMUSH APRIL.. Hope ya enjoy this, :))

BARBS POV

araw na ng Graduation ni Rick. Gusto ko siyang makita. Gusto kong makita kung paano niya tanggapin ang mga parangal na igagawad sakanya. Kung paano niya tanggapin yung resulta ng ilang taong pinaghirapan niya at kung papaano niya tanggapin yung magandang kapalit ng pagbabago niya. Pero, di pa ako handa. Masakit para saakin na, magkaganoon kami ni rick pero, hindi ko kakayaning ipagpatuloy ang kaligayahan ko habang may isang bata ang pinagkakaitan ko ng pagkakataon upang magkaroon ng ama, at upang makaranas ng kumpletong pamilya. "I HAVE NO DOUBTS TO LOVE HIM, TO CARE FOR HIM AND TO BE WITH HIM BUT HE CHOSE TO PUSH ME AWAY WITH HE'S WRONG MOVES. SO, IM JUST FOLLOWING MY OWN WAY, THE RIGHT WAY WHERE I HAVE TO GO THROUGH. THE REAL WAY WHERE I HAVE TO HOLD ON. Maghapon akong iyak ng iyak at di lumabas ng kwarto. Nakatingin sa cellphone ko. Binuksan ko iyon at humambulag saakin ang picture namin ni rick. Sabi ko sa sarili ko, "GANUN BA KAUNFAIR ANG PAGKAKATAON?? YUNG KONTING SAYA MO, DOBLE DOBLENG SAKIT PALA ANG IBABALIK SA'YO ? " at humagulgol. . Tuluyan paring nagtatanong ang isip ko sa puso ko "TAMA BA TO? NA, TALIKURAN KO ANG PROBLEMANG ITO AT HAYAANG SI RICK ANG MAGISANG HAHARAP DITO? IIWAN KO SIYA SA ERE AT HANGGANG SA MAGHAPONG PAG'IYAK NA LANG ANG GAGAWIN KO?" "RICK I'M SORRY FOR BEING WEAK. MINAHAL KITA AT HANGGANG NGAYON AY MAHAL PARIN KITA. BUT ALL I WANT TO DO IS TO THINK, THINK AND THINK.." katagang gusto kong aminin at diretsahin sakanya. Pero, ayokong umasa ako at umasa rin siya kasi ayokong itaya yung tiwala niya saakin. Ayoko siyang gayahin at di ko siya kayang lokohin kasi meron parin naman akong kahit katiting na tiwala sakanya at habang nagtitiwala ako, ay patuloy pa rin akong nagmamahal, at nasasaktan ng sobra sobra. Package na siguro yung, pag nagmahal ka , Dapat handa kang masaktan . At kapag nasaktan ka, dapat handa kang bumangon kasi pag di mo kaya ay habang buhay kang nakadapa..

Gabi na at patuloy pa rin akong nagiisip.. Naalala ko din yung sinabi ni rick na, he will leave here right after he's graduation at tapos na nga ang graduation. Ang ibig sabihin ba nito, aalis na talaga siya? Tumulo ulit ang luha ko. Mawawala na saakin ng tuluyan ang taong minahal ko ng sobra. Mawawala na siya at iiwan na niya ako...

Napatingin ako sa bintana ko at nabigla ako na nakita ko si rick, ramdam ko ang kasiyahan pero, nananatili parin ang kalungkutan sa puso ko. Nakatayo siya sa may harap ng bahay at may hawak na bulaklak . Nagsimula na akong maging hysterical. Yung tipong,,, iyak, hagulgol, hikbi at pagwawala. "RICK..,PLS, HELP ME GET OVER YOU" ang nasabi ko. At "HAAAAAAHHAA" sigaw ko dahil di ko na tlaga alam kung ano ang gagawin at halos lahat na ata ng paraan para makalimutan si rick ay ginawa ko na. Patuloy parin ako sa pagiyak at di ko namalayang nakatulog na pala ako. Siguro mga 2AM in the morning ay naalimpungatan ako at gumimbal saakin ang text msg na magpapakaba sa dibdib ko. Galing iyon kay rick. "HI BARBS..AALIS NA AKO BUKAS. WAG MONG PAPABAYAAN ANG SARILI MO HA?" gustong gusto ko siyang pigilin pero alam kong tama ang gagawin niya atleast magkakaroon kami ng time at space para makapagisip. Naalala ko din si rick sa may harap ng gate na nakatayo. Agad akong bumangon sa kama at tumakbo papunta sa bintana ko at wala siya. Wala na siya at di ko na makita. Tumakbo ako pababa at nagbabakasakaling mahabol pa si rick pero nakaalis na nga siya. Angtahimik sa labas at walang tao. Tumingin ako sa paligid ngunit,? May nakita akong isang bouquet sa may basurahan at kinuha ko iyon. May napansin din akong malaking card. "BARBS, I KNOW HOW PAINFUL FEELING THAT I HAVE GATHER TO YOU. AND DON'T WORI I'LL BE LEAVING TOMORROW AND I GIVE YOU THE SPACE AND TIME TO THINK. I HOPE, MAPATAWAD MO AKO. DI MAN NGAYON, PERO BALANG ARAW... I STILL LOVES YOU.and i do missing you. I hope you will recover as soon as wala na ako dito and always take care of yourself kasi ayokong nahihirapan ka. Ayoko ding nasasaktan ka. Don't wori last na yung pananakit na ginawa ko sayo at gusto ko lang malaman mo na, nagsisisi ako..yours truly rick

WINTER SNOW IS FALLING DOWN

CHILDREN LAUGHING ALL ARROUND

LIGHTS ARE TURNING ON

LIKE A FAIRYTALE COME TRUE

SITTING BY THE FIRE WE MADE

YOURE THE ANSWER WHEN I PRAYED

I WOULDN'T FIND SOMEONE

AND BABY I FOUND YOU

AND I WANT IS TO HOLD YOU FOREVER

ALL I NEED IS YOU MORE EVERYDAY

YOU SAVED MY HEART

FROM BEING BROKEN APART

YOU GIVE YOUR LOVE AWAY

AND I'M THANKFUL EVERYDAY

FOR THE GIFT

sa sulat na yun, napagtanto ko ang pagsisisi ni rick at napatunayan ko yung katotohanan sa loob niya. Nabunutan din ako ng tinik sa mga sinabi niya. At sa oras na iyon, napatawad ko na siya pero ung desisyon ko para sa kanya at ng anak niya, ay nananatili pa ring nasaisip ko At tinanggap ko na rin na, yun ang tamang desisyon na gagawin ko.

Umagang umaga palang ay nandito na si joyce. Nagmamadali at parang may gustong iparating saakin...