Pain Of Love (DerBie)

CHAPTER 26

BARBS Pov

pumunta si joyce sa bahay ng maaga. Mukang madaling madali at hingal na hingal. Batid ko ang kahalagahan ng sasabihin niya, "BARBS" bungad niya nungpagbuksan ko siya ng pinto. Sa itsura ng mga mata, ay parang meron siyang tinatagong lihim na gustong aminin. "BARBS I'M SORRY" pahabol niya. Sobra akong naguguluhan sa sinabing iyon ni joyce. "TEKA, JOYCE BAT KA NAGSOSORRY? ANUNG PROBLEMA?! Yumakap siya saakin ng mahigpit... "BARBS, SUNDAN MO SI RICK BAGO PA MAHULI ANG LAHAT" di ko alam kung nagwawarning o nananakot si joyce sa pagkakasabi niya noon. Basi kasi sa tono ng boses niya, parang may pagasa na magkaayos kami ni rick. Pero, konti na lang ang oras. "TEKA JOYCE ANU BANG NANGYAYARI??" "WALANG ANAK SI RICK BARBS.PAKULO LANG LAHAT NI LEXI IYON" sambit ni joyce. "HAH?" gulat na pagkakasabi ko. Maraming bagay ang naglalaro sa isip ko sa mga oras na iyon at batid ko ang takot at pangamba na, baka mahuli na ang lahat. Baka di na muli kami magkita ng taong mahal ko. "BARBS, MAMAYA KO NA IPAPALIWANAG. SUNDAN MO NA SI RICK BAGO PA MAHULI ANG LAHAT. KONTI NALANG ANG ORAS. PILITIN MONG HABULIN SIYA. PILITIN MONG WAG SIYANG MAKAALIS" pagmamakaawa ni joyce. "HA? E BAKA MAKAALIS NA YUN. ISANG ORAS NA LANG ANG NATITIRA OH?" Sambit ko pero, "EVEN IF YOU ONLY HAVE JUST 1% TO DO THIS, IT STILL A CHANCE SO DON'T WASTE THE OPPURTUNITY" sagot niya. "AH OH SIGE SIGE" sagot ko. Sobra din akong natataranta pero, tama si joyce. No matter how little chance i have now, it stil an oppurtunity. Tumawag ako ng taxi at minadaling sumakay "MANONG SA AIRPORT PO TAYO." sambit ko sa driver. Agad naman niya itong hinarurot. Nagfaflashback lahat saakin ang mga nangyayari and though, naguguluhan pa rin ako, ay malinaw saakin yung walang anak ang mahal ko at wala akong maaagrabyado sa pagmamahal ko kay rick "MANONG WALA NA PO BANG IBIBILIS TONG TAXI NYO? MAY HINAHABOL PO KASI AKONG TAO EH" sambit ko kay manong driver. "AH, MA'AM SANA PO MAHABOL NYO PO SIYA. BATID KO PONG NAPAKAIMPORTANTE SAINYO NG TAONG HINAHABOL NYO" sambit ni manong driver.. 30 minutes na lang at magboboard na si rick. Sobra akong natataranta at patulo na yung luha ko kasi pakonti ng pakonti ang oras na nagiging sandigan ko para maayos ang gusot na ito. Sinubukan kong itext si rick at pilit na pinipigilan siya na wag nang umalis. "MYLOVE. Pls, WAIT FOR ME. I CAN'T LIVE WITHOUT YOU" ang pinadala kong msg. Sakanya pero wala naman akong natatanggap na reply. Sinusubukang tawagan siya pero hindi naman sinasagot.. Unti unti na akong nawawalan ng pagasa at patuloy pa rin sa pagluha. Dumagdag pa sa problema ang traffic. 10minutes na lang bago mag 12pm na oras ng pagalis niya. . . Nakarating na ako sa airport noon pero pinigilan ako ng guard at di pinapapasok. "MAAM, TICKET NYO PO?" "AH, MANONG GUARD, MAY HINAHABOL LANG PO AKO SA LOOB. PAALIS NA KASI SIYA. SANA PO PAGBIGYAN NYO KO" sagot ko kay manong guard. "MA'AM MAHIRAP PO YAN. PAPAGALITAN PO AKO NG MANAGER NAMIN" "SIGE NA PO MANONG KAHIT SAGLIT LANG" pagmamakaawa ko. "KAYO PO MANONG, KAPAG IKAW ANG NASA SITWASYON KO, NA ITO NALANG ANG NATITIRANG PARAAN PARA HABULIN ANG MAHAL MO, TINGIN MO HINDI MASAKIT NA PIGILAN KANG PUMASOK AT HINDI NILA HAYAANG MAHABOL SIYA'?" umiiyak na sambit ko. "AH, MAAM SIGE PO PERO, SAGLIT LANG HUH? BAKA PO KASI MASESANTE AKO EH" sagot niya. "SIGE MARAMIMG SALAMAT PO TALAGA KUYA" sambit ko at tuluyan nang pumasok. Hinahanap ko si rick pero wala akong nakitang rick sa paligid. Nagtanong ako at "SIR, UMALIS NA PO BA YUNG BYAHE PAPUNTANG VIENA AUSTRIA?" "NAKU, MA'AM, KAKAALIS LANG PO" parang guguho ang mundo ko sa sobrang pagsisisi at inis sa sarili ko dahil sa nangyari. Parang hindi ko kakayanin na, nagdurusa doon ang mahal ko at walang kaalam alam sa mga nangyayari.. Habang humahagulgol ay umupo ako sa upuan. Upuan ng mga naghihintay.. Gusto kong magwala. Gusto kong sumigaw pero, wala. Wala nang pagasa. Wala na rin akong magagawa. Nakaalis na siya at di ko na siya muling makikita... Biglang dumating si joyce at umupo sa tabi ko. . . "INAMIN NA NI LEXI ANG LAHAT SAAKIN. Nagawa raw lang niya iyon dahil sa pagaakalang makukuha niya ang pagmamahal ni rick. Na, mapapalitan niya yung sayang binibigay mo." sambit niya at "BAT DI MO YUN SINABI AGAD SAAKIN? Galit na tanong ko habang umiiyak. "Nakiusap siya saakin na. Siya na lang daw ang magsasabi sainyo ni rick. Pasensya na barbs naawa kc ako kay lexi." "pero ako ang bestfriend mo diba joyce?" sarkastikong tanong. "BAT SIYA yung inintindi mo. . Saakin? Di kb naawa??" pahabol ko. . Humagulgol na rn si joyce at nagmamakaawang patawarin ko siya. "pasensya na barbs. Patawarin mo ko. .ayokong magalit ka sakin. Barbs" di magandang magtanim din ako ng galit kay joyce. . Baka siya na rin ang susunod na mawala saakin at ayokong mangyari iyon. .niyakap ko siya at "tahan kana joyce... Di na ako galit sayo. Ayaw kong pati ikaw mawawala saakin. . " sambit ko. "salamat barbs. . Salamat dahil sobrang napaka maunawain mo. Salamat dahil totoo kang bestfriend" ...