H36. Play Date

226 9 1
                                    

muziek nog niet spelen

Maaike POV
Het was de avond van het optreden, de groep hun laatste avond, de avond dat ik zou gaan zingen. Het was de avond van verschillende dingen. Het was ook gelijk de avond waar ik mijn gevoelens volledig zou beweren aan een heel publiek, inclusief Ryan.

Ik voelde me niet prettig dat ik hem zou moeten kwetsen. Maar als ik hem wouw laten doordringen wat er aan de hand was moest ik dit doen. Tuurlijk deed ik dit ook voor mezelf, ik zou niet zomaar een nummer willen zingen waarin ik iemands hart breek. Maar als hij geduld heeft hoort hij wat ik echt voel...

----------

"Maaike? It's your turn," zei één van de mensen achter de schermen. In streek mijn kleed, hoesten even en liep dan het podium op.

Mijn ogen maakte gelijk contact met de voorste tafel. Daar zaten: Saar, Selena, Pascal, Ziggy en Lukas. Ik scande over het hele publiek. Onbekend gezichten vulde mijn ogen en ik probeerde Ryan te vinden. Hij had gezegd die avond vrijaf te nemen en te komen kijken.

Toen zag ik hem. Ik zag de zwartharige jongen waar ik voor was gevallen, de jongen die niet besefte dat hij me pijn had gedaan, de jongen die ik in de lagere school achterna bleef lopen en de jonge die me Arne deed vergeten.

Ik tikte even met mijn vinger op de microfoon die op mijn rechterkaak geplakt was om te testen of hij aan stond. Zoals verwacht weerklonk het getik op de micro door de buitenlucht.
(A/N: het word buiten gehouden)

Ik keek naar rechts en gaf een klein knikje. Na een keer diep in en uit ademen tikte ik 3 keer met mijn hak op het podium en begon de muziek te spelen.

muziek starten

De muziek begon met spelen. Ik tikte wat met mijn voeten op de grond en bewoog mijn heupen op de maat.

You call me on the telephone, you feel so far away.
You tell me to come over, there's some games you want to play.
I'm walking to your house, nobody's home.
Just me and you and you and me alone.

We're just playing hide and seek.
It's getting hard to breathe under the sheets with you.
I don't want to play no games.
I'm tired of always chasing, chasing after you.

Ik begon te wandelen over het podium.

I don't give a fuck about you anyways.
Whoever said I gave a shit 'bout you?
You never share your toys or communicate.
I guess I'm just a play date to you.

Kijkend over het publiek zag ik Saar een duim omhoog geven en Ryan verbaast naar me kijken.

Wake up in your bedroom and there's nothing left to say.
When I try to talk you're always playing board games.
I wish I had monopoly over your mind.
I wish I didn't care all the time.

We're just playing hide and seek.
It's getting hard to breathe under the sheets with you.
I don't want to play no games.
I'm tired of always chasing, chasing after you.

Ik wees naar Ryan.

I don't give a fuck about you anyways.
Whoever said I gave a shit 'bout you?
You never share your toys or communicate.
I guess I'm just a play date to you.

Ik wandelde de andere kant weer op en keek naar beneden.

Ring around the rosy.
I never know, I never know what you need.
Ring around the rosy, I want to give you, want to give you.
What you need.

Ryan wist dat dit over hem ging. Hij keek me bedroeft aan en even had ik het moeilijk. Ik hoopte maar dat hij bleef zitten.

I don't give a fuck about you anyways.
Whoever said I gave a shit 'bout you?
You never share your toys or communicate.
I guess I'm just a play date to you.

Hij stond recht en begon door de mensen door te lopen. 'Wacht nog even..' Direct zag ik hoe Lukas voor Ryan stond en hem tegen hield om weg te gaan.

You know I give a fuck about you everyday.
Guess it's time that I tell you the truth.
If I share my toys, will you let me stay?
Don't want to leave this play date with you.

Mijn laatste woorden weergalmde. Het was even stil buiten. Ik wouw van het podium afstormen en mezelf in mijn kamer opsluiten tot ik een enkele klap hoorde. Ik keek naar beneden waar ik Saar zag klappen. Snel werd ze gevolgd door al mijn vrienden en al gouw klapte iedereen in het publiek.

Ik was zo gelukkig dat iedereen applaudisseerde. Selena, Pascal en Ziggy stonden recht. Ze klapte harder en Ziggy floot zelf op zijn vingers. Ook een paar onbekende gezichten stonden recht.

Ik keek geschrokken naar Ryan die met tranen in zijn ogen stond. Ik gaf een knikje naar Lukas dat hij hem mocht doorlaten. Toen hij aan de kant stond stormde Ryan weg. Ik had het verkloot... Ik had onze relatie, vriendschap, vroegere leven allemaal verkloot in 3 minuten tijd. Maar tegelijk hadden die 3 minuten beschreven wat ik voelde, dacht en wat ik niet had durven zeggen in zijn gezicht.

Na te buigen wandelde ik terug backstage. Ik nam de trap die naar het publiek leed en ging naar de tafel waar mijn vrienden zaten. "Ik ga naar mijn kamer," Zei ik voor ik hen allemaal een knuffel gaf. Saar stond recht en volgde me. Vlak voor ik binnen ging werd ik aan mijn arm getrokken.

Toen ik me omdraaide zag ik een Saar met trotse ogen. "Je hebt het geweldig gedaan," Zei ze met een krakende toon in haar stem. "Hé, ik weet dat je zwangerschapshormonen hebt maar straks steek je me ook nog aan om te huilen," zei ik lachend. "Je moet met hem praten." Ik keek haar verbaasd aan. Stiekem wist ik dat ze dat zou zeggen.

"Saar ik.." "Alsjeblieft Maai. Ik zie dat je hem niet wild opgeven. Ga met hem praten." Was het enige wat ze zei.

"Nee," antwoordde ik terug. "Maar Maaik-" "Saar, ik snap dat je je zorgen maakt over mijn leven. Maar dit is iets wat ik zelf moet oplossen." Ze keek me met tranen in haar ogen aan. Uit haar rechteroog rolde een enkele traan die ik wegdeed met mijn duim. "Bedankt," zei ik nog voor ik haar in een knuffel trok.

Ze lachte met haar hoofd op mijn schouder en tranen die over haar wangen rolde. "Ik moet toch iemand als mijn proefkonijn gebruiken voor ik een echte baby krijg," lachte ze. Ik begon ook te lachen. "Daar heb je Ziggy voor."

"Als mijn kind een Ziggy word ga ik er denk ik nog wel eens over denken om zwanger te worden." We begonnen allebei te lachen. "Ik ga nu maar eens. Met al die tekst te schrijven heb ik nog geen tijd gehad om mijn koffer in te pakken voor morgenvroeg. "

Ze knikte nog een laatste keer en ik maakte mijn weg naar mijn kamer.

--------------------
Sorry dat dit hoofdstuk kort was maar ik wouw vandaag gewoon updaten. Ik ben aan het denken om het nog ietsjes langer te maken. Ik weet het niet. Moest ik het bij 40 hoofdstukken+epiloog houden moet ik of

1. Langere hoofdstukken maken met meer detail.
2. De detailes achterwegen laten en de belangrijkste dingen schrijven.

Jullie kiezen!

Ik heb ook door dat ik wel lezers heb maar enkel MissFangirl56 echt stemt en me ook af en toe helpt met het verhaal (ook een privé vriend helpt me). Dus als jullie het niet erg zouden vinden.

Vote/comment?

Bye bye
-Eline XxX

The New GirlWo Geschichten leben. Entdecke jetzt