Akala ko kasi minsan, masaya kapag marami kang kaibigan.
Oo masaya, pero sa karamihan kukunti lang din yung totoo.
Yung totoong kaibigan na handa kang damayan sa lahat ng problema mo. Yung kaibigan na handang makinig sa walang katapusan mong hinaing sa buhay.
OO,maswerte din naman ako kasi meron akong kaibigan na karamay. Pero, gaya nga sa kasabihan, hindi sa lahat ng oras nandiyan sila para satin.
May kanya-kanya din silang buhay.
May pagkakataon na kelangan mong tumayo sa sarili mong mga paa. Magdesisyon nang mag-isa at mag-isip na mag-isa. Hindi naman nakakasama ang mag-isa paraan lang yun para bigyan mo din ng importansya ang sarili mo. Bigyan ng pagkakataon na isaalang-alang ang desisyin na ikaw mismo ang bumuo.
Dahil kung sa palagay mong tama man o mali yung desisyon mo...don't worry nandiyan pa rin naman yang mga kaibigan mo.
Have time for your self. Talk to God. Meditate.
