Don't let me down.
Medya-takipçi,kapüşonlu ve Görkem√√
*
Ne diyecektim? Kendimi peynir almak için girdiği kapana kısılan fare gibi hissediyordum.
Peki cevabım neydi? Hoşlanıyor muydum? Yoksa sadece basit bir etkilenme miydi? Hayır,basit bir etkilenme diyemezdim,basit bir etkilenme beni bu denli sarsmazdı.
Nefesimi tuttum ve yutkunup karşımdaki surata baktım,kendimi büyük bir baskı içerisinde hissediyordum,korkuyordum,
Hücrelerim tir tir titriyordu sanki öyle bir baskıydı bu,öksürdüm ve kısa bir anlığına gözlerimi kaçırdım.
Görkem'in elinin belimde olduğu gerçeği ve şuan büyük bir riskte olmamından etkisiyle korktum,gerçekten.
Sorusunun ardından iki saniye geçmişti,cevap vereceğim sırada konuşunca kaşlarımı çattım
"Cevap vermeyecek misin? Eğer bir şey diyemiyorsan bunu evet olarak algılıyorum doğru mu?" dediğinde ise rezil olmak istemiyordum gerçekten,takipçiye karşı bu kadar utanç yeterdi "Hayır" dediğim an fazla ciddiydim ve bu Görkem'i şaşırtmış olmalıydı,ancak ben Görkem"in tepkisini inceleyemeden bir anda Kağan'ın sesini işitince korkuyla çığlık attım.
"Ne bokum yiyorsunuz siz???!" Şuan ki pozisyonumuzun yanlış anlaşılıyor olması doğaldı,ben kahve pişiriyordum..derken kahve taşmıştı arkamı dönüp kahveyi kapattım ve "Öyle değil Kağan gerçekten de" deyip Görkem'e doğru sinirle yürüyen erkek kardeşimi durdurmaya çalıştım ancak o hedefine odaklanmış bir boğa misali Görkem'e beklenmedik bir yumruk atınca attığım iki çığlık babamları ayaklandırmıştı.
Görkem yumruğa karşılık vermeyince bir kez daha kusur bulamadığım suratına vurdu Kağan,hiç düşünmeden. Bunun üzerine Görkem sadece bıkkınca nefesini verip tek hamleyle Kağan'ı yere yatırdı ve benimde duyabileceğim bir şekilde konuştu.
"Bundan sonra görüp yargılamadan önce ablanı dinle ufaklık,bu iki oldu bir daha ablanı dinlemezsen gerisine karışmam" Aslında Kağan pek yanlış anlamamıştı ancak Görkem teorilerime göre beni babamın gazabından kurtarmak için yalanla karışık bir gerçek söylemişti.
Kağan sinirle nefesini üflediği sırada babam ve Eda gelince asıl karmaşa başlamış oldu..
*
Durumu izah etmek benim adıma gerçekten kolay olmadı ancak babam sonunda bana inandı ,Kağanda.
Hatta yanıma gelip "kusura bakma" deyip gitti,bu da bir gelişmeydi benim için çünkü evde pek konuşmuyorduk bu olay olmadan önce,minik tatsızlığın ardından Görkemler gittiğinde odama çıkıp düşünmeye başlamıştım,Görkem neden böyle bir soru sordu?
Hislerimi-eğer varlarsa- ona karşı belli mi etmiştim,o bana yaklaştığında tedirgin olup kızarıyor olabilirdim ancak bunum dışında Görkem'e ya da başka kimseye açık verdiğimi düşünmüyordum ben.
YOU ARE READING
TAKİPÇİ
Action#4 aksiyon Bir sabah gözlerini açtığında kendisi ansızın karakolda bulan bir kız,Berfin. Annesinin katili olmakla suçlanıp iki ay hapis yattıktan sonra katilin o olmadığının ortaya çıkmasıyla gerçek katilin peşine düşer. Ve bu sırada ona yardım edec...
