Dünya'nın ucuna gelmiş biriydi aslında. Düşmek ya da geri gitmek onun elindeydi sadece duruyordu orada, ne yapacağını bilmeden. Ayakları ne geri gidiyor ne de ileriye yürüyordu. Biliyordu aslında içten içe olacakları, inatla hiçbir şey yapmadan orad...
Yorum sınırımız bu sefer biraz artsın yine bölümün kısa olduğunu düşünüp, iki bölüm birden atacağım sizlere.
Yorum sınırı 500 arkadaşlar ;) Kitabımızı tavsiye etmeyi unutmayın
Sizleri seviyorum. Bana ulaşacağınız adresler profilimde var. ;)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Doğayla iç içe)
Neyden kaçarsan tam da dibinde bitiyordu. Korkuların, aşkların ya da başka şeyler. Listeye çok şey sığardı. Bulut, Doruk'un arabasını alıp onu hastaneye götürürken sürekli sayıklıyordu. Dikiz aynasından ona bakan Bulut başını olumsuz anlamda salladı. Fazla kırılgan biri gibi duruyordu nasıl olurda doğa gücüne sahip olurdu.
Yol boyunca kendi kendine konuşmuştu. Bulut dayanamayıp hastane bahçesine atıp kaçma isteği bile gelmişti. Ama bunu yapamazdı. Hastaneye geldiğinde "Yardım edin" diye içeriye bağırdığında sedye ile gelip Doruk'u almışlardı. Arabayı iyi bir park eden bulut, içeriye acil bölümüne girerken cebindeki telefonu çaldı. Çalan kendi telefonunun melodisi değildi. Çalan Doruk'un telefonuydu. Cebinden çıkarıp, isme baktı. "Karan komiser" telefonu istemeyerek de olsa açtı.
"Doruk, şu an hastanede"
"Sen kimsin" diye kükreyince sinirle dişlerini sıktı.
"Bulut Uğur, komiser... Arkadaşın bayıldı hastaneye getirdim. İstiyorsan gelir bakarsın" diye yüzüne kapattı. Belki bunun için çok kızacaktı ama umurunda değildi. Doruk'un yanına geçtiğinde doktor tansiyonunun düşmüş olduğunu söyledi. Kız başını sallayıp, Doruk'un yanında beklemeye başladı. Biraz sonra, Karan bir hışımla acile giriş yapmıştı. Kızın karşısına dikilip hesap sorma niyetindeydi. Bulut bunu anlamış olmalıydı ki o sormadan cevap verdi. "Arkadaşını hastaneye getirdim diye mi bu tavrın"
"Hayır, ona stajyer olduğunu söyleyip, kandırdığın için" bunu nereden öğrendiğini anlamayan bakışlarla belli ediyordu. "Diğer stajyerler söyledi bu suç biliyorsun değil mi?"
"Neye göre ya da kime göre" yine diklendi kız. Hiç kimseye eyvallahı yoktu bunu göstermek istiyordu. Aslında başarılı da oluyordu.
"Olay yerine niye gittiniz"
"Olay olduğu için gittik" komiserin ağzından bir küfür duyuldu Bulut'a değil kendisine ediyordu bu küfürü. Bulut ama bundan memnun gibiydi. Oturup koltukların birine kollarını bağladı. Karan, ayakta onun tam karşısında duruyordu. Bulut, onu inceleme fırsatı bulmuştu. Kara gözlü uzun boylu yakışıklı sayılır bir çocuktu. Giydiği deri ceketi ona yakışmıştı. Ama yorgun gibi görünüyordu.
Aynı şekilde Karan da Bulut'u inceliyordu. En çok gereğinden mavi olan gözlerine baktı. Lanet olsun ki ona çok yakışıyor diye geçirdi içinden. Gülünce parlıyordu. Başını çevirip başka tarafa bakmayı seçti.
