KALP HIRSIZI (Hırsız Serisi-2)

BÖLÜM 3

BÖLÜMLER TANITIM AMAÇLIDIR. YAKINDA TAMAMINI DREAME ADLI UYGULAMADA YİNE ÜCRETSİZ OLARAK OKUYABİLECEKSİNİZ.

DESTEĞİNİZ İÇİN ŞİMDİDEN TEŞEKKÜRLER

Karşısında gördüğü kişiyle adeta şaşkına dönmüştü Rick. Bu kadının burada işi neydi? Tahmin ettiği şey olabilir miydi? Yanındaki orta boylu, genç otel görevlisinin konuşmasıyla, ona öfkeyle bakan kadının bakışlarından çekti gözlerini.

"Üzgünüm beyefendi, sizi rahatsız ediyoruz ama, sanırım ufak bir karışıklık olmuş"

"Evet, fark ettim." dedi düz bir sesle, ellerini ceplerine sokarak.

"Valizim nerede?"

Sinirden sesi titreyen kadının, bakışları kadar konuşması da sertti. Ona hiç yabancı gelmiyordu bu bakışlar. Demek, valizdeki eşyaların sahibi bu kadındı. Nedense buna hiç şaşırmamıştı. Ancak asıl şaşırtıcı olan ve kafasını kurcalayan şey, bu kadını nereden tanıyor olduğu sorusuydu. Hava alanında ve uçakta görmüştü ancak, içinden bir ses, onunla çok daha önce karşılaşmış olduğunu söylüyordu. Bu iri, öfkeyle parlayan mavi gözler... etrafını perdeleyen uzun siyah sık kirpiklerle, ve muntazam kavisli çatık kaşlarla, karşısındakini yakabilen bakışları tanıdığına, kalıbını basabilirdi.

Tam bir şey söyleyecekti ki, cevabı beklemeden iki adamın şaşkın bakışları arasında, uzun siyah saçlarını hızla savurarak, odaya daldı genç kadın. Bir kaç adımda odanın ortasında duran yatağın üzerindeki çantasını, üstüne üstlük açılmış ve kurcalanmış vaziyette gördüğünde ise çığlık çığlığa bağırmaya başladı.

"Nasıl yaaa? Kahretsin! Valizimi mi açtın sen?"

İki elini beline koymuş, yüksek sesle konuşan kadının yanına geldiklerinde, Rick kendini müdafaa etme gereği duymuş, görevli adam ise sessizce elindeki valizi odanın bir köşesine koymuştu.

"Bakın bayan, özür dilerim. Kendi çantam olduğunu sanmıştım. Başka bir niyetim yoktu. Benim olmadığını anladığımda ise..."

"Sizin olmadığını anladığınızda ise, açtığınız gibi kapatmayıp, incelemeyi tercih ettiniz öyle mi?"

"Tam olarak öyle sayılmaz aslında!"

"Demek, öyle sayılmaz?"

Kadının bağırarak konuşması, ve üstüne üstlük sözlerini sürekli olarak alay eder gibi tekrar etmesi, Rick'in gerilmesine sebep olmuştu. Bu karışıklık onun suçu değildi ve bedelini de asla tek başına ödemeyecekti. Ama kadın adeta çıldırmış gibiydi.

"Evet. Yani ben...Sadece,"

"Siz, sadece testosteron hormonlarınıza sahip çıkamayan bir sapıksınız bayım!"

"Benimle düzgün konuşun hanım efendi, en az sizin kadar bende bu durumdan hiç hoşnut değilim" çaresizlikle, avuç içiyle yüzünü sıvazladı. Hiç böylesi zor bir durumda kalmamıştı.

Rick de sinirlenmeye başlıyordu. Bu kadının patavatsızlıkları gereğinden fazla canını sıkıyordu artık.

"Şu hale bak!" dedi genç kadın elindeki siyah çamaşırı adamın yüzüne doğru sallayarak.

"Bence oldukça hoşnut olmuş olmalısınız, bir kadının çantasını, hele de iç çamaşırlarını karıştırdığınız için kendinizden utanmalısınız."

"Size söyledim, isteyerek olmadı. Valizler birbirinin tıpatıp aynısıydı. Açmadan bana ait olup olmadığını bilemezdim."

Hararetle tartışan genç adam ve kadını, korku dolu gözlerle izleyen görevli, gördükleriyle yüzü kızarırken, bir fısıltıyı andıran sesiyle konuşmaya çalıştı. Sıkıntıdan buram buram terlemeye başlamıştı. Böyle bir kavgaya sebep olduğu için fazlasıyla şaşkındı.