Sizinle hüzünlü bir konuşma yapmak istemiyorum aslında. Buraya, bu aileye katılalı tam iki yıl oldu. İki yıl boyunca hayatımda hep bir şeyler değişti. Önce oturduğum yer, sonra arkadaşlarım... Yavaş yavaş geçti günler ve ben büyüdüm. Büyümek biraz can sıkıcı olsa da güzel bir duygu. Ama büyüdüğüm süre zarfında yeni bir aileye sahip oldum. Hiçbiriniz Sadece Evlilik mi? yazarı olarak beni yalnız bırakmadınız. Bu yüzden size çok teşekkür ediyorum. Bu metni yazarken gözlerimin dolmasına engel olamadım maalesef. Çünkü bu hikaye benim ilk göz ağrım. Bu hikaye benim minik adımlarımdan sadece bir tanesi. Minik ama ilk adımım... Arda'ya, Sinem'e, Mert'e, Gözde'ye, Poyraz'a veda etmek o kadar zor ki... Sanki onlarla beraber yaşamış, onları görmüş gibi hissediyorum. Ama her güzel hikayenin bir sonu vardır ve biz şimdi bu sona geldik. Unutmayın ne kadar bu hikaye burada bitse de onların hikayesi hiçbir zaman bitmeyecek. Onlar bizim hayalimizde kurduğumuz dünyada hep birlikte yaşamaya devam edecek. Arda Kaya efsanesi sonsuza kadar sürecek...
Sizi çok seviyorum. Beni hiç yalnız bırakmadığınız için size minnettarım. Kocaman bir öpücük yolluyorum kalbimin en derinlerinden... Hoşça kalın. Kendinize çok iyi bakın. Özel bölümlerde görüşeceğiz yine. #birdevirkapanıyor
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
