33.BÖLÜM

169 15 0
                                    


1 Ay sonra

ELİF

Bir ay çok çabuk geçip gitmişti. O günden sonra Gamze eskisi gibi değildi. Artık sık sık görüşemiyorduk. Kendini, bize çevreye karşı kapatmıştı. Keşke bu bir oyun olmasaydı da Gamze bu hale gelmeseydi. Her gün arayıp soruyorum ama nafile gittikçe uzaklaşıyordu. Kendine bir şey yapacak diye korkuyorum. Allahtan Aras her gün Gamzeyi görmeye gidiyordu. Çetin pisliği yine yakalanamamıştı. Ama şu bir ayda hiç izine rastlanmadı artık öldü mü kaldı mı bilinmez. Bu arada bir hafta sonra Yavuzla evleneceğiz. Yavuza biraz daha bekleyelim dedim Gamzeden dolayı. Gamze bunu duydu , çok kızdı. "Benim yüzümden hiçbir şeyinizi aksatmayın" dedi. Heyecan doruklarda etrafta geziyordum. Babamları ikna etmek biraz zor olmuştu ama halletmiştik. Yavuz bir tek annesine haber vermişti o kadar. Şimdi ise yaptığım şey davetiye listesini hazırlamaktı. Kızlarla oturmuş onu hazırlıyorduk. Tabi birisi ruhen yanımızda değildi, Gamze. Denizle oynuyor gibi gözükse de aklı başka yerlerde dolanıyordu. Zaten zar zor buraya çağırabildim. Kızlarda durumu bildiği için karışmıyorlardı. Bu kız kendini nasıl toparlayacak?

"Bence Nermin ide çağıralım."

"Nermin mi?" Diyip seni kınıyorum bakışlarını atmıştı Özlem, İreme karşı.

"İyi tamam bir şey demedik."

"Başka ekleyeceğiniz kızlar?"

"Yok."

"İyi." Hayret nasılda bitmişti. Sabahtan beri yok onu çağıralım yok onu çağırmayalım kafam şişti be. Ben kendi aramızda bir düğün istiyordum, maalesef kızlar sağ olsun böyle bir şeyi gerçekleştiremeyecektik.

"Kızlar Gamzenin bu hali ne olacak?" Ferda fısıltı bir şekilde bize sormuştu. İrem sıkıntılı bir şekilde cevap vermişti.

"İnşallah zamanla atlatacak." Hepimiz birden "İnşallah" diyip konuyu kapatmıştık. Elimin yanında duran telefon titremeye başlamıştı. Arayan Yavuzdu hemen açtım.

"Efendim hayatım."

"Ben aşağıdayım fazla geç olmadan şu masaların renklerini seçelim."

"Tamam hemen geliyorum." Ben ayaklamış hazırlanıyordu kızlardan itiraz sesleri yükseldi.

"Aaa biraz daha kalsaydın."

"Şu renkleri ayarlamamız lazım davetiyelerin durumu çok işimiz var o yüzden kalamam."

"Tamam o zaman sonra görüşürüz."

"Görüşürüz." Kızları çabucak öpüp Yavuzun yanına indim. Arabayı binip hemen kemerimi taktım sonra Yavuza döndün. Tam dibimdeydi.

"Çok özledim seni." Yanağıma bir öpücük, oradan çeneme sonra dudaklarıma. Ah bu adamın tadı beni öldürecek.

"Görüyorum ki sende beni çok özlemişsin."

"Olabilir." Bu dediğime gülmüştü. Arabayı çalıştırıp düz yolda ilerlemeye başladık.

"Neler yaptınız bugün?" Ben sormadan o sormuştu.

"Davetiye listesi."

"Şu listeye bende bakayım." Emir vaki bir tavırla listeyi istemişti. Listeyi çantamdan çıkarıp Yavuza vermiştim. Yavuz listeye dikkatlice baktı. Hem araba sürüyor hem bakıyordu .

"Güya kendi aramızda bir düğün yapacaktık."

"Kızlar sağ olsun."

"Anladım." Tebessümle arabayı sürmeye devam etti. Sonra birden yüzü sıkıntılı hale geldi.

RÜZGAR GÜLÜWhere stories live. Discover now