Kartka z pamiętnika
Leżałam spokojnie w łóżku, gdy do pokoju wbiegła moja siostra, Alice. Wskoczyła na łóżko, budząc nas.
- Alice... Jest za wcześnie... - naciągnęłam kołdrę na głowę. Wzięłam telefon do ręki. 7:00? - Jeszcze pięć minut...
- Twoja siostra ma rację, musimy już wstać, by nie spóźnić się do szkoły. - powiedział Con, wstając z łóżka. Niechętnie zrobiłam to samo.
- Connor... - zawyłam, otwierając drzwi do szafy. - I w co ja mam się ubrać...?
- Moment. Czego aktualnie słuchaliśmy... Ah, Metallicy, no dobra. - włożył płytę do odtwarzacza, potem podszedł do mnie.
- Włóż... To. I tą pieszczochę. - podał mi czarną spódnicę z wplecionymi czerwonymi sznurówkami i do tego czarna bluzka z Iron Maiden. Oraz pieszczochę z czarnej skóry.
- A co z butami? - spytałam, biorąc od niego ubrania.
- Prawdziwy metal nigdy nie opuści swoich glanów. - zacytował, teatralnie łapiąc się na serce.
- Prawda. - przytaknęłam. Zerknęłam na zegarek. - Jak ten czas zapierdala... Mamy jeszcze 55 minut.
- To... Idę zrobić śniadanie.
- Dobrze.. - ściągnęłam koszulę i założyłam wybrane ciuchy. Wyglądałam... No cóż, dobrze. Zarzuciłam plecak na ramię i pognałam na dół. Zapachniało mi bekonem i jajkiem sadzonym. Rzuciłam plecak koło wyjścia i usiadłam na krześle. Rodziców nie ma, jak miło. - Connor, masz fajki w kurtce? - spytałam, szukając pod tym syfem paczki papierosów.
- Mam. A co? - zapytał z sarkazmem nakładając śniadanie na talerze.
- Nie wiem. Zapewne chciałabym rozwalić papierosa o ścianę i zobaczyć ,,czym to my sie trujemy". - gestem pokazałam cudzysłów.
- Trzymaj. - rzucił mi paczkę Malboro i zapalniczkę.
- Dzięki. - wyciągnęłam jedną sztukę i włożyłam do ust. Odpaliłam zapalniczkę, przysłoniłam ogień dłonią i zaciągnęłam się.
- Nie pal za dużo. Taka paczka starczy mi na dwa tygodnie. - powiedział, podsuwając mi talerz pod nos. - Smacznego.
- Dzięki. Myślałam, że wypalasz taką paczkę dziennie. - zachichotałam, a on popatrzył na mnie spod byka.
- Ha-ha, normalnie powietrza. - warknął w moją stronę gdy siadał naprzeciwko mnie. Zmarszczyłam nos śmiejąc się i wzięłam się za jedzenie.
***
Wysiedliśmy z autobusu słuchając Helloween. Pod szkołą przywitała nas Dori.
- Świętujmy dzisiejszy dzień! Przyjechaliście na czas! - zawołała Doriana wieszając się na mnie. - A tak z innej, to Con, podobasz się Dianie. Niestety. - zrobiłam się czerwona ze złości. Ta mała szmata nie może nawet marzyć o moim porąbanym metalu. Automatycznie splotłam ręce moje i Connora. Skierowaliśmy się na szkolny korytarz.
- Niech spróbuje, a mój nóż wyląduje w jej pustym łbie. Nie dość, że słucha najgłupszej odmiany popu, to jeszcze jest po prostu plastikiem.
- Metal i plastik to dwie różne rzeczy. - zaśmiał się Con.
- Daj mi jeszcze jedną fajkę, bo nie wytrzymam, i pójdę wpierdolić tej D. - wymamrotałam poprawiając pieszczochę na nadgarstku.
- O kurde. Ma się czego bać. Te glany rozwalą każdą kość. - Doriana udała przerażoną. Zachichotałam cicho. Zadzwonił dzwonek. Poszliśmy do sali szybkim krokiem. Przed wejściem stała Diana. Chwyciła Connora za kołnierz. Szybko zareagowałam. Chwyciłam ją za włosy, po czym szarpnęłam i przyszpiliłam do ściany.
- Zostaw Connora, bo inaczej wpierdol gwarantowany, szmato. - warknęłam.
- Ogarnij się Adira. Jesteś tylko pustą, zardzewiałą podróbą prawdziwego metala. - wysyczała. Nie wytrzymałam. Najpierw kopnęłam ją w łydkę, przez co pisknęła, potem przywaliłam pieszczochą w ramię.
- Nie waż się tak o mnie mówić, pusty plastiku, bo słuchasz tylko pop. Najpierw się chociaż trochę dowiedz o heavy metalu, potem oceniaj. - powiedziałam idąc w stronę Connora i Doriany. Usiedliśmy w ławce trzyosobowej na końcu sali, koło choinki. W rogach sali poprzypinane były światełka świąteczne, tablica obklejona łańcuchem i szafki przystrojone bombkami.
- Niezła akcja, skarbie. - wyszeptał mi Con do ucha.
- Dziękuję. Dostała z glana, zapamięta. - powiedziałam wyciągając podręczniki z plecaka.
***
Wbiegłam do domu. Rzuciłam glany i plecak na szafkę w przedpokoju.
- Adira, weź zaczekaj! - usłyszałam skargi Connora który biegł za mną do pokoju na piętrze.
- Muszę się spakować! Jutro wyjeżdżamy na MCh!
- Adi, wiem. Ale uspokój się. - Con złapał mnie za ramiona i odwrócił do siebie przodem.
- Jak? Zagrają tam wszystkie zespoły mojego życia.
- Tak. - poczułam jego usta na swoich. Wyczułam też ładny, miętowy zapach.
- Dobry sposób... - wyszeptałam obejmując go za szyję. Podniósł mnie i skierował się do mojego pokoju. Położył mnie na łóżku, po czym ściągnął ze mnie bluzkę.
***
- Connor...?
- Tak?
- Pamiętasz, jak się zaklinowałam w swetrze? - zaśmiałam się, oglądając tatuaż na ramieniu Connora przedstawiający Edd'iego, maskotkę Iron Maiden.
- O nie, to było piękne. - stwierdził, śmiejąc się.
- Ja ten sweter nadal mam! - podniosłam się i podeszłam do szafy. - Patrz. - wyciągnęłam z szafy wielki, o rozmiarze XXL sweter w czaszki.
- Ten sweter jest genialny. A tak btw... Mieliśmy się spakować.
- Racja.
Resztę wieczoru spędziliśmy na pakowaniu rzeczy na wyjazd.
•••••
Hey! Dzisiaj jest już piąty grudnia (jest pierwsza nad ranem) xD Ale ważne że jest. Dzięki za przeczytanie, do następnego!
YOU ARE READING
Wattmas - metalowe święta
Teen FictionŚwięta! Prawdopodobnie okres o najcieplejszej atmosferze. Dla Adiry to czysta magia. Rodzice, siostra i chłopak, którzy mają dla niej cudowne prezenty. To będą niezapomniane święta!
